13 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1814 | |
Rozformowanie | 1918 | |
Nazwa wyróżniająca | Galicyjski | |
Tradycje | ||
Święto | 27 czerwca | |
Działania zbrojne | ||
I wojna światowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Wiedeń, Kraków, Bielsko, Niepołomice, Mostar, Opawa | |
Rodzaj sił zbrojnych | c. i k. Armia | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | 5 Dywizja Piechoty |
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 13 (IR. 13) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
Okręg uzupełnień nr 13 Kraków na terytorium 1 Korpusu.
Pułk został utworzony w 1814 roku.
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FML Joseph von Bamberg (1861 – †20 XI 1870),
- FZM Karl von Baltin(wł.) (1871 – †5 X 1873),
- FZM Johann Carl Huyn(niem.) (1873 – †1 IX 1889),
- Schmidt (1901-1904),
- Jung-Starhemberg (od 1904).
Kolory pułkowe: różowy (rosenrot), guziki złote.
Dyslokacje[edytuj | edytuj kod]
Dyslokacja w roku 1873: Dowództwo w Wiedeń, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Krakowie.
Dyslokacja w roku 1903: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Bielsku.
Dyslokacja w latach 1904-1908: Dowództwo oraz bataliony I, II i III w Krakowie, IV batalion w Niepołomicach.
Dyslokacja w roku 1909: Dowództwo oraz bataliony II, III i IV w Krakowie, I batalion w Mostarze.
Dyslokacja w latach 1912-1914: Dowództwo oraz bataliony II i III w Opawie (Troppau), II batalion w Bielsku, a IV batalion w Krakowie.
W 1914 roku pułk wchodził w skład 10 Brygady Piechoty należącej do 5 Dywizji Piechoty.
Był określany potocznie jako pułk „dzieci krakowskich”, a podczas I wojny światowej w jego szeregach funkcjonowała polska tajna organizacja niepodległościowa, utrzymującej kontakt organizacyjny z Legionami Polskimi (działali w niej m.in. oficerowie Jan Rudolf Gabryś, Michał Grażyński, Jan Hrebenda)[1].
Żołnierze[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci pułku
- płk Victor von Panz (1873)
- płk Otto Meixner (1903-1904)
- płk Alfred Ritter von Raffay (1905-1908)
- płk Adolf Schmucker (1909-1910)
- płk Stanisław Grzywiński (1911-1912)
- płk Josef Krasser (1913-1914)
- Oficerowie pułku
- płk Franciszek Saxl
- ppłk Józef Becker
- ppłk Leon Krakówka
- mjr Bolesław Kraupa
- kpt. Ernest Giżejewski
- por. Zygmunt Bierowski
- por. Jan Rudolf Gabryś
- por. rez. Jan Korpak
- por. rez. Bronisław Nazimek
- por. rez. Józef Ruciński
- ppor. rez. Jan Hrebenda
- ppor. rez. Stefan Kaczmarczyk
- ppor. rez. Karol Kurek
- ppor. rez. Ludwik Migdał
- ppor. rez. Tadeusz Prauss
- ppor. rez. Kazimierz Suski de Rostwo
- ppor. rez. Stanisław Tondos
- ppor. rez. Stanisław Waradzyn
- Ludwik Nazimek
- Jan Nepomucen Hock (wieloletni kapelmistrz pułku)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dlaczego „trzynastka” nie przebiła się z II. Brygadą Legionów przez front austrjacki?. „Polska Zachodnia”. Nr 52, s. 3, 21 lutego 1933.
- ↑ Jubileusz kapelmistrza pułku. „Nowości Illustrowane”. Nr 7, s. 8, 17 lutego 1906.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.)
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.)
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.)