21 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

21 Korpus Zmechanizowany 21-й механизированный корпус
Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
Dowódcy
Pierwszy	generał major Dmitrij Leluszenko
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Idryca
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane

21 Korpus Zmechanizowany – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Moskiewskim Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Idrycy w obwodzie kalinińskim.

Skład

• 42 Dywizja Pancerna,
• 46 Dywizja Pancerna,
• 185 Dywizja Zmotoryzowana,
• 11 pułk motocyklowy,
• 127 samodzielny batalion łączności,
• 59 samodzielny zmotoryzowany batalion inżynieryjny,
• 121 korpuśna eskadra lotnicza.

Wyposażenie

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany miał na stanie:

• 128 czołgów, w tym:
  • 98 T-26 i BT-7,
  • 30 czołgi z miotaczami płomieni (chemiczne).

24 czerwca Korpus został wzmocniony dwoma batalionami czołgów liczącymi 105 czołgów BT-7 i 2 czołgi T-34

Dowódcy

• generał major Dmitrij Leluszenko

Działania

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w rezerwie Stawki. W początku lipca 1941 roku w składzie wojsk 27 Armii Frontu Północno-Zachodniego. W trakcie walk o Dyneburg i nad Dźwiną korpus poniósł znaczne straty. Oficjalnie dowództwo korpusu zostało rozformowane 5 września 1941 roku, a faktycznie korpus nie istniał od końca sierpnia 1941 roku.

Zobacz też

• Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

Bibliografia

• Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
• Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.