26 Batalion Saperów (LWP)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek | ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1944 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | kpt Jan Grenkow | |
Organizacja | ||
Numer | poczta polowa 56771 | |
Dyslokacja | Kazuń Nowy | |
Rodzaj wojsk | Wojska inżynieryjne | |
Podległość | 2 Warszawska Brygada Saperów | |
Skład | Etat 012/109 |
26 Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w okolicach Włodawy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 08 z 20 sierpnia 1944 jako jednostka 2 Warszawskiej Brygady Saperów.
Przysięgę żołnierze batalionu złożyli w listopadzie 1944 we Włodawie.
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
- kpt Jan Grenkow – (do 7 września 1944)
- kpt Bazyli Domianow – (7 września 1944 – 7 maja 1945)[1]
- mjr Zdzisław Żukrowski – 1946[2]
Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia
- 3 x kompania saperów
- 3 x pluton saperów
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- punkt pomocy medycznej
- lazaret weterynaryjny
- warsztaty i magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
Razem:
żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)
sprzęt:
- miny – 483
Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1951-1956 batalion brał udział w rozminowania Pomorza Zachodniego w miejscowościach: Szczecin, Cedynia, Szwecja, Wadorzyce, Moryń, Głębock i Zakrzewo k. Braniewa[3].
W 1952 roku 26 batalion saperów był jednostką podległą dowódcy 1 Korpusu Armijnego i stacjonował w Podjuchach[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Karol Dideńko: Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 (organizacja i działania bojowe). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945-1979. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej – Warszawa 1982. ISBN 83-11-06710-4
|
|