3 Szpital Okręgowy
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita
| |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Działania zbrojne | ||
| kampania wrześniowa | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Wilno Grodno | |
| Podległość | Okręg Korpusu Nr III | |
3 Szpital Okręgowy – jednostka organizacyjna służby zdrowia Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Zadaniem 3 Szpitala Okręgowego w Wilnie było leczenie wojskowych i osób uprawnionych do leczenia wojskowego Okręgu Korpusu nr III[1]. Szpital dysponował ambulatorium dentystycznym, chirurgicznym, okulistycznym, laryngologicznym oraz przychodnią ogólną dla chorych. Komendant szpitala posiadał uprawnienia dowódcy pułku[2].
Minister spraw wojskowych wydał rozkaz nr O.I.Szt.Gen. 7980 Org. Częściowa likwidacja zakładów służby zdrowia, w którym między innymi nakazał dowódcy Okręgu Korpusu Nr III zredukować z dniem 25 lipca 1924 roku liczbę łóżek w szpitalu do 500[3].
29 kwietnia 1926 roku minister spraw wojskowych polecił dowódcy Okręgu Korpusu Nr III utworzyć filię 3 Szpitala Okręgowego w Druskienikach na 40 łóżek. Filia miała funkcjonować od 15 maja do 15 września 1926 roku[4].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Organizacja szpitala w 1923[5]:
- komendant, kancelaria i komisja gospodarcza,
- oficer administracji budynków i magazynów,
- oddziały chorych i pracowni klinicznych: chorób wewnętrznych, zakaźny, chirurgiczny, ginekologiczny, dermatologiczny, oddział neurologiczny, okulistyczny i laryngologiczny;
- pracownia bakteriologiczna
- pracownia rentgenowska,
- prosektorium,
- ambulatorium dentystyczne,
- apteka okręgowa,
- trzy plutony obsługi sanitarnej
Szpital posiadał 600 łóżek.
Kadra szpitala[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci szpitala
- ppłk lek. Szcz. Ordyłowicz (był w 1923)[1]
- ppłk dr Dionizy Krechowicz (był w 1939)
Obsada personalna w marcu 1939 roku[edytuj | edytuj kod]
Ostatnia „pokojowa” obsada personalna 3 Szpitala Okręgowego w Grodnie[6][a]:
- komendant szpitala – ppłk dr Dionizy Krechowicz
- starszy ordynator oddziału chirurgicznego – mjr dr Adam Kiełbiński
- starszy ordynator oddziału wewnętrznego – mjr dr Wacław Pancerzyński
- ordynator oddziału skórno-wenerycznego – kpt. dr Leon Bogusław Garliński
- starszy ordynator oddziału ocznego – mjr dr Kazimierz II Maciejewski
- starszy ordynator oddziału zakaźnego – mjr dr Michał Henryk Truskowski (*)[b]
- starszy ordynator oddziału nerwowego – mjr dr Walenty Antoni Dębski
- kierownik pracowni dentystycznej – kpt. dr Ildefons Karwowski
- kierownik pracowni bakteriologiczno-chemicznej – mjr dr Michał Henryk Truskowski(*)[b]
- kierownik apteki – kpt. mgr Wacław Pawłowski
- na praktyce szpitalnej – kpt. dr Czesław Narkowicz
- pomocnik komendanta ds. gospodarczych – kpt. Mieczysław Wiktor Woźniak
- oficer gospodarczy – por. int. Ludwik Aleksander Różycki
- dowódca plutonu gospodarczego – por. Stanisław Bejner-Bejnarowicz
- kapelan – kpl. ks. Wiktor Judycki
Kadra zapasowa 3 Szpitala Okręgowego Sokółka
- komendant kadry – płk dr Piotr Aleksander Garszyński
- lekarz kadry – por. lek. Jerzy Terlecki
- oficer mobilizacyjny – por. Stanisław Mazoń
- oficer ewidencji personalnej – por. Aleksander Smolicz
- oficer gospodarczy – kpt. Stanisław Wyciślak
- oficer materiałowy – por. mgr Zdzisław Stefan Józef Kostrzeński
- zastępca oficera materiałowego – vacat
- dowódca kompanii szkolnej – kpt. Antoni Małyszko
- dowódca I plutonu – kpt. Romuald Adolf Horoszowski
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
- ↑ a b Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 110.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 105.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 30 z 29 lipca 1924 roku, poz. 447.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 12 z 29 kwietnia 1926 roku, poz. 120.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 104.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 891.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
| ||||||||||||||||||||||