4 Brygada Zmechanizowana
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1995 | |
Rozformowanie | 1999 | |
Nazwa wyróżniająca | Gorzowska | |
Patron | Piotr Szembek | |
Tradycje | ||
Święto | 18 marca | |
Rodowód | 12 pułk zmechanizowany | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Gorzów Wielkopolski | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | wojska zmechanizowane | |
Podległość | 4 Lubuska Dywizja Zmechanizowana |
4 Gorzowska Brygada Zmechanizowana im. gen. Piotra Szembeka – dawna jednostka zmechanizowana Sił Zbrojnych RP okresu transformacji ustrojowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Brygada została sformowana w 1995 na bazie 12 Pułku Zmechanizowanego jako jednostka 4 Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego. W wyniku kolejnych zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim w 1999 brygadę rozformowano.
Sztandar przekazany został do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Tradycje[edytuj | edytuj kod]
Decyzją ministra Obrony Narodowej nr 89/MON z 12 czerwca 1996 brygada kultywowała tradycje:
- 12 pułku piechoty (1944-1945),
- 12 Kołobrzeskiego pułku zmechanizowanego (1962-1995),
oraz przejęła dziedzictwo tradycji oddziałów piechoty dywizji oznaczonych cyfrą "4":
- 4 Dywizji Piechoty (1794)
- Dywizji Gdańskiej (1807-1813)
- 4 Dywizji Piechoty (1919-1939)
- 4 Dywizji Piechoty (1940)
- 4 Dywizji Piechoty ( 1944-1945)
- 4 Dywizji Piechoty (1945-1947)
Patronem brygady został gen. Piotr Szembek.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo i sztab
- batalion dowodzenia
- 2 bataliony zmechanizowane
- batalion czołgów
- batalion piechoty zmotoryzowanej
- dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon artylerii przeciwpancernej
- dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- kompania rozpoznawcza
- kompania saperów
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
Główne uzbrojenie: bojowe wozy piechoty BWP-1, czołgi T-55AM Merida, armatohaubice samobieżne 2S1 Goździk, armaty przeciwlotnicze ZU-23-2, opancerzone samochody rozpoznawcze BRDM-2.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
- płk Marek Drózd
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kaleta Włodzimierz, Gra w krzyżyki, Polska Zbrojna 2000, nr 5,
- Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
|