4 Lubuska Dywizja Zmechanizowana
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Sformowanie | 1990 | |
| Rozformowanie | 2001 | |
| Nazwa wyróżniająca | Lubuska | |
| Patron | Jan Kiliński | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 4 Pomorska Dywizja Piechoty 4 Pomorska Dywizja Zmechanizowana | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | gen. bryg. Czesław Piątas | |
| Ostatni | gen. bryg. Zbigniew Szura | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Krosno Odrzańskie | |
| Rodzaj wojsk | Wojska zmechanizowane | |
| Podległość | Śląski Okręg Wojskowy | |
4 Lubuska Dywizja Zmechanizowana im. Jana Kilińskiego (4 DZ) – związek taktyczny Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP.
W 1990, w wyniku zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim, 4 Dywizję Zmechanizowaną przeformowano na zmechanizowany związek taktyczny posiadający w swej strukturze trzy zunifikowane pułki zmechanizowane. Rozwiązano 11 pułk zmechanizowany, a 18 pułk czołgów z Wędrzyna przyjął strukturę zunifikowaną. Pozostałe pułki ogólnowojskowe również przekształcono w pułki zunifikowane. Dywizja przyjęła nazwę 4 Dywizja Zmechanizowana.
W czasie kolejnych reorganizacji dywizja przeszła na strukturę brygadową.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
- gen. bryg. Leon Łapiński (1962–1964)
- gen. bryg. Józef Jaworski (1964–1966)
- płk Kazimierz Makarewicz (1966–1968)
- płk Jerzy Góral (1968–1970)
- gen. bryg. Apoloniusz Golik (1970–1972)
- gen. bryg. Henryk Antoszkiewicz (1972–1975)
- gen. bryg. Romuald Królak (1975–1978)
- gen. bryg. Zenon Bryk (1978–1984)
- gen. bryg. Kazimierz Tomaszewski (1984–1986)
- gen. bryg. Bolesław Baranowski (1986–1991)
- gen. bryg. Czesław Piątas (1991–1993)
- gen. bryg. Jerzy Baranowski (1993–1997)
- gen. bryg. Zbigniew Szura (1997–2001)
Struktura organizacyjna w 1996 roku[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo 4 Lubuskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego w Krośnie Odrzańskim
- 4 Gorzowska Brygada Zmechanizowana im. gen. Piotra Szembeka w Gorzowie Wielkopolskim
- 17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego w Międzyrzeczu
- 15 Wielkopolska Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. broni Władysława Andersa w Wędrzynie
- 4 Pułk Przeciwlotniczy w Czerwieńsku
- 13 Kostrzyński Pułk Artylerii im. płk. Mikołaja Gomólickiego w Kostrzynie nad Odrą
- 17 Gnieźnieński Pułk Artylerii Przeciwpancernej im. Króla Bolesława Chrobrego w Gnieźnie
- 4 Batalion Dowodzenia w Krośnie Odrzańskim
- 4 Batalion Rozpoznawczy w Wędrzynie
- 4 Batalion Zaopatrzenia w Krośnie Odrzańskim
- 4 Batalion Remontowy w Krośnie Odrzańskim
- 14 Batalion Saperów w Kostrzynie nad Odrą
- 65 Batalion Medyczny – Szpital Wojskowy w Krośnie Odrzańskim
Tradycje[edytuj | edytuj kod]
4 Lubuska Dywizja Zmechanizowana im. Jana Kilińskiego do chwili swego rozformowania kultywowała tradycje wszystkich „czwartych” formacji piechoty Wojska Polskiego.
Rozformowanie[edytuj | edytuj kod]
Dywizja oficjalnie została rozformowana 28 września 2001 Część jej oddziałów znalazła się w podporządkowaniu 11 Dywizji Kawalerii Pancernej z Żagania, część (w tym sztab) rozwiązano.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808–1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo "Bellona", Warszawa 1994, ISBN 83-11-08377-0.
- K.Czernikowski „Wojska Lądowe – Część I Okręgi Wojskowe, Korpusy i Dywizje 1943–2008”, Elbląg 2008
- K.Czernikowski „Wojska Lądowe – Część II Jednostki Wojskowe Korpusów i Dywizji 1943–2008”, Elbląg 2008
| |||||||||||||||||||||||||
