5 Gwardyjska Armia
| ||
![]() | ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1943 | |
Rozformowanie | 1946 | |
Działania zbrojne | ||
II wojna światowa Operacja lwowsko-sandomierska Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
Podległość | 2 Front Ukraiński 1 Front Ukraiński |

5 Gwardyjska Armia (ros. 5-я гвардейская армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasie walk na froncie wschodnim 5 Gwardyjska Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym 2 Frontu Ukraińskiego[1]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Aleksieja Żadowa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Nikołaj Lamin[2]. Brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim i z tego przyczółka 12 stycznia 1945 rozpoczęła natarcie w ramach ofensywy zimowej[3].
Atakowała w kierunku Szczekocin, które osiągnęła 16 stycznia. W rejonie Brzegu toczyła boje z oddziałami niemieckimi i przełamała ich obronę[4]. Będąc nadal w składzie 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w operacji berlińskiej zajmując pozycję wyjściową nad Nysą Łużycką[5]. Atak prowadziła w kierunku Elsterwerda[6]. Do spotkania oddziałów 5 Gwardyjskiej Armii z oddziałami armii amerykańskiej doszło 25 kwietnia w Torgau nad Łabą[7].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 32 Gwardyjski Korpus Armijny
- 33 Gwardyjski Korpus Armijny
- 34 Gwardyjski Korpus Armijny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.147.
- ↑ a b Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.596.
- ↑ Robert Zwierzyniecki, Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944-1945. Kraków 2018, s.98.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.48.
- ↑ Donald Sommerville, Kronika II wojny światowej. Kraków 1992, s.300.
- ↑ Bogusław Wołoszański, Encyklopedia II wojny światowej. Front. Warszawa 1997, s. 95.
- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.606.
|