64 Dywizjon Artylerii Lekkiej
64 Dywizjon Artylerii Lekkiej (64 dal) - pododdział artylerii lekkiej Wojska Polskiego II RP.
Dywizjon nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany przez 7 pułk artylerii lekkiej z Częstochowy.
Formowanie i działania[edytuj | edytuj kod]
64 dywizjon artylerii lekkiej został sformowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, w dniach 24-27 sierpnia 1939 roku, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Jednostką mobilizującą był 7 pułk artylerii lekkiej w Częstochowie-Stradomiu.
Dywizjon, uzbrojony w dwanaście 75 mm armat wz. 1897, był jednostką artylerii odwodu Naczelnego Wodza. Zgodnie z planem operacyjnym „Zachód” został przydzielony dowódcy Armii „Kraków”.
Po zakończeniu mobilizacji dowódca armii, gen. bryg. Antoni Szylling podporządkował dywizjon dowódcy 65 pułku artylerii lekkiej, w miejsce III/65 pal, który został oddany dowódcy 1 Brygady Górskiej Strzelców.
W składzie 65 pal dywizjon walczył w kampanii wrześniowej.
Obsada personalna 64 dal[edytuj | edytuj kod]
- dowódca dywizjonu - kpt. Marian Leźnicki
- adiutant - NN
- dowódca 1 baterii - ppor. Zbigniew Skulimowski
- dowódca 2 baterii - por. rez. Władysław Rusak († 2 IX 1939 Wyry)
- oficer zwiadowczy 2 baterii - ppor. rez. Mieczysław Wiktor Kos († 2 IX 1939 Wyry)
- dowódca 3 baterii - ppor. ppor. rez. NN
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Rybka, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774.
- Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8
- Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||