8 Dywizjon Artylerii Ciężkiej
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1939 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Tradycje | ||
Rodowód | 1 pułk artylerii ciężkiej | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | mjr Władysław Niewodniczański | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Kryptonim | Teodor | |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | artyleria | |
Podległość | 8 Dywizja Piechoty |
8 Dywizjon Artylerii Ciężkiej - pododdział artylerii okresu kampanii wrześniowej 1939.
Dywizjon nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany przez 1 pułk artylerii ciężkiej z Modlina dla potrzeb 8 Dywizji Piechoty.
Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]
29 sierpnia 8 dac wyruszył do rejonu koncentracji 8 DP w rejonie Płońska. O świcie 30 sierpnia osiągnął nakazany rejon. Następnej nocy maszerował do rejonu 12 km na zachód od Ciechanowca. Do 3 września wykonywało forsowne marsze nie oddając ani jednego strzału.
Od południa 3 września dywizjon prowadził już ogień do nieprzyjaciela atakującego od północy, niszcząc kilkanaście pojazdów. Podczas walki stanowiska baterii znalazły się kilkakrotnie w ogniu artylerii niemieckiej. Dac wspierał także natarcie 13 pułku piechoty na Grudusk.
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- dowódca dywizjonu — mjr Władysław Niewodniczański
- adiutant — ppor. Franciszek Ruszkowski
- oficer zwiadowczy — ppor. Bronisław Mraczek
- oficer łącznikowy - ppor. Augustyn Papaj
- oficer łączności — ppor. Mieczysław Franz
- dowódca 1 baterii — por. Eugeniusz Małecki
- oficer ogniowy 1 bac — ppor. rez. Włodzimierz Kościałkowski
- dowódca 2 baterii — por. Józef Kurtyka
- oficer ogniowy 2 bac — ppor rez. Jan Misiurewicz
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Instytut Wydawnictw PAX. Warszawa 1990
- Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków 1995. ISBN 83-85621-87-3
|