Allectus
| ||
| ||
| Cesarz rzymski | ||
| Okres | od 293 do 296 | |
| Poprzednik | Karauzjusz | |
| Dane biograficzne | ||
| Data urodzenia | III wiek | |
| Data śmierci | 296 r. lub 297 r. | |
| Moneta | ||
Moneta kwinar Allektusa oznaczana RIB 128 (2). Na awersie popiersie Karauzjusza w promienistym diademie z napisem IMP C ALLECTVS P F AVG. Na rewersie galera i napis VIRTUS AVG oraz oznaczenie mennicy w Camulodunum (obecne Colchester). | ||
Allectus (? – 296) – samozwańczy cesarz rzymski w Brytanii od 293, gdy zamordował swojego poprzednika Karauzjusza, do 296, gdy został pokonany przez Konstancjusza[1].
Allektus współpracował z uzurpatorem Karauzjuszem jako minister finansów (rationalis summae rei). Konstancjusz Chlorus, który został 1 marca 293 cezarem i wyruszył z zadaniem odzyskania Brytanii spod władzy uzurpatora rządzącego wyspą od siedmiu lat. Konstancjusz Chlorus rozpoczął kampanię od zablokowania Gesoriacum będącego bazą dla floty Karauzjusza w Galii. Miasto wkrótce poddało się. Prawdopodobnie utrata Gesoriacum wywołała w Brytanii rewoltę Allektusa przeciwko Karauzjuszowi[2][3].
Allektus zamordował poprzednika i utrzymał się przy władzy trzy lata do 296. Wtedy Konstancjusz Chlorus dokonał inwazji stając na czele floty, która wypłynęła z Gesoriacum. Druga flota wypłynęła z ujścia Sekwany pod dowództwem prefekta pretorianów Asklepiodotosa. Konstancjusz dotarł Tamizą do Londinium, a Asklepiodotos po wylądowaniu w Brytanii pokonał wojska Allektusa złożone z najemników frankijskich przypuszczalnie pod Calleva Atrebatum (obecne Silchester). Dzięki szybkiej akcji Konstancjusza mieszkańcy Londinium uniknęli złupienia przez rozbite wojska Allektusa[1][3][4][5].
Dla uczczenia zwycięstwa nad Allektusem i odzyskania Brytanii Konstancjusz wybił złoty medal, który odkryto w Beaurains niedaleko Arras. Medal przedstawia na rewersie cesarza na koniu z włócznią, statek, mury miejskie i klęczącą kobietę z umieszczonym poniżej niej skrótem LON, który wskazuje na uosobienie zdobytego Londinium. Napis głosi REDDITOR LVCIS AETERNAE, czyli „odnowiciel wiecznego światła”[6][7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cary i Scullard 1992 ↓, s. 371.
- ↑ Kaczanowicz 1985 ↓, s. 67–69.
- ↑ a b Krawczuk 1991 ↓, s. 177.
- ↑ Kaczanowicz 1985 ↓, s. 69–70.
- ↑ Rodgers 2009 ↓, s. 112.
- ↑ Kaczanowicz 1985 ↓, s. 54–55, 70.
- ↑ Rodgers 2009 ↓, s. 113.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Max Cary, Howard Hayes Scullard: Dzieje Rzymu: Od najdawniejszych czasów do Konstantyna. Tłumaczenie Jerzy Schwakopf. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992. ISBN 83-06-01859-1.
- Wiesław Kaczanowicz: Uzurpacja Karauzjusza i Allektusa w Brytanii i Galii u schyłku III w. n.e. Katowice: Uniwersytet Śląski, 1985. ISBN 83-226-035-6.
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Dominat. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1991. ISBN 83-207-1099-5.
- Nigel Rodgers: Rzymska armia. Legiony, wojny i kampanie. Wojskowa historia pierwszego światowego mocarstwa, od powstania Republiki i potęgi Cesarstwa do upadku Cesarstwa Zachodniego. Konsultacja Hazel Dodge. Przekład z angielskiego Jakub Jedliński. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11467-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zbiór monet Allektusa na stronie wildwinds.com (ang.). [dostęp 2016-05-27].