Anatolij Radenko

Anatolij Radenko Анатолій Раденко
Pełne imię i nazwisko	Anatolij Hryhorowycz Radenko
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1959 Donieck
Wzrost	180 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Szachtar Donieck
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1977–1980 Szachtar Donieck 14 (0) 1981–1982 Torpedo Moskwa 49 (2) 1983–1987 Szachtar Donieck 108 (8) 1987 Nistru Kiszyniów 23 (5) 1988 Zoria Woroszyłowgrad 2 (0) 1988–1989 Wołyń Łuck 74 (11) 1990 Szachtar Donieck 2 (0) 1990 TP-47 Tornio ? (3) 1992 Szachtar Donieck 0 (0) 1992 → Szachtar-2 Donieck 21 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1976 ZSRR U-16 4 (0) 1979 ZSRR U-18 3 (1) 1979–1981 ZSRR U-21 14 (0) W sumie: 21 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–1997 Wołyń Łuck 1998 Sokoł Saratów 2002–2003 Podilla Chmielnicki 2004 Akademia Szachtar Donieck

Anatolij Hryhorowycz Radenko, ukr. Анатолій Григорович Раденко, ros. Анатолий Григорьевич Раденко, Anatolij Grigorjewicz Radienko (ur. 3 sierpnia 1959 w Doniecku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1977 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Szachtar Donieck. W latach 1981-1982 występował w klubie Torpedo Moskwa, ale powrócił potem do Szachtara. W 1987 przeszedł najpierw do Nistru Kiszyniów, a w następnym 1988 do Zorii Woroszyłowgrad, ale już w maju zmienił klub na Wołyń Łuck. W 1990 wyjechał do Finlandii, gdzie bronił barw TP-47 Tornio. W 1992 zakończył karierę piłkarską w drugiej drużynie Szachtara.

Kariera reprezentacyjna

Występował juniorskiej oraz w młodzieżowej reprezentacji ZSRR. W turnieju finałowym młodzieżowych Mistrzostw Świata, rozgrywanych w Japonii, „opiekował się” Maradoną, nie dając jemu strzelić bramki (Maradona strzelił tylko z karnego).

Kariera trenerska

W końcu lat 80. XX wieku ukończył Instytut Kultury Fizycznej w Moskwie. Trenował kluby Wołyń Łuck, Sokoł Saratów i Podilla Chmielnicki. W 2004 pracował na stanowisku starszego trenera w Piłkarskiej Akademii Szachtara Donieck. Po zakończeniu kariery trenerskiej postanowił poświęcić się religii. 8 października 2009 został wyświęcony na diakona Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Sukcesy

Sukcesy klubowe

• wicemistrz ZSRR: 1979
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1983
• finalista Pucharu ZSRR: 1982
• zdobywca Pucharu sezonu ZSRR: 1983

Sukcesy reprezentacyjne

• wicemistrz Świata U-20: 1979

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1980

Bibliografia

• Anatolij Radenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Anatolij Radenko w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Anatolij Radenko w bazie Football Facts (ros.)
• Anatoliy Radenko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-21] .