Andrzej Pilipiuk
| ||
 na konwencie Polcon 2006 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1974 Warszawa | |
| Narodowość | Polska | |
| Język | polski | |
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Dziedzina sztuki | fantasy | |
| Ważne dzieła | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
_2.JPG)
Andrzej Pilipiuk (ur. 20 marca 1974 w Warszawie) – polski pisarz fantastyczny i publicysta, laureat nagrody literackiej im. Janusza A. Zajdla za rok 2002. Z wykształcenia archeolog.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Pilipiuk najbardziej znany jest z wykazującego w pewnym stopniu cechy gawędy cyklu opowiadań o przygodach Jakuba Wędrowycza – zamieszkującego w Starym Majdanie koło Wojsławic plugawego degenerata, bimbrownika i egzorcysty.
Debiutował opowiadaniem Hiena („Fenix” 2/1996), w którym po raz pierwszy pojawiła się postać Jakuba. Od tego czasu Pilipiuk napisał kilkadziesiąt innych opowiadań z tego cyklu, wydanych w kilku zbiorach. Sam nazywa siebie „największym piewcą polskiej wsi od czasów Reymonta”[1].
Innymi utworami Pilipiuka jest cykl o kuzynkach Kruszewskich oraz Michale Sędziwoju, alchemiku który zgodnie z legendami zapewnić miał sobie nieśmiertelność dzięki odkryciu tajemnicy kamienia filozoficznego, gdzie Pilipiuk połączył elementy fabularne oparte na wiedzy historycznej z najnowszymi osiągnięciami naukowymi i technologicznymi, oraz cykl Norweski dziennik, opowiadający o przygodach Tomasza Paczenki, cierpiącego na amnezję młodego uciekiniera z Polski Ludowej, który usiłuje odnaleźć prawdę o sobie i otaczającej go rzeczywistości. Cykl ten jest najstarszym w dorobku autora, prace nad nim rozpoczął Pilipiuk będąc jeszcze nastolatkiem.
W zbiorach opowiadań Pilipiuka stałymi cyklami są historię o Pawle Skórzewskim, żyjącym na przełomie XIX i XX wieku lekarzu i podróżniku oraz Robercie Stormie, współcześnie żyjącym poszukiwaczu antyków, który zawodowo zajmuje się rozwiązywaniem tajemnic historii.
W utworach Pilipiuka często pojawiają się gościnnie postaci z innych jego cykli. Tytułowe bohaterki serii Kuzynki pierwszy raz pojawiły się w jednym z napisanych przez niego tomów Pana Samochodzika. Zarówno w cyklu Kuzynki, jak i Pan Samochodzik pojawia się również przelotnie Jakub Wędrowycz.
Na podstawie opowiadań opublikowanych w albumie komiksowym Dobić dziada (ilustracje i scenariusz: Andrzej Łaski, wydawnictwo Fabryka Słów) w lipcu 2011 roku została wydana nakładem Valkiria Network Fabularyzowana Kolekcjonerska Gra Karciana Jakub Wędrowycz.
W 2012 roku, w związku z wydaniem kolejnego tomu opowiadań o Jakubie Wędrowyczu pt. Trucizna, nakręcono 8 odcinkowy serial Zatruty czwartek, który nie jest związany z żadnym opowiadaniem Andrzeja, choć są one wspominane.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Pilipiuk, jak sam twierdzi, ma pochodzenie mieszane, a wśród przodków byli także Kozacy[2]. Jego pradziadek Jan (Iwan) Pilipiuk był carskim policjantem w Łabuniach i Zamościu[3].
Ukończył L Liceum Ogólnokształcące im. Ruy Barbosy w Warszawie[4]. Z wykształcenia jest archeologiem, studiował w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.
4 października 2003 ożenił się z Katarzyną Motyką. W maju 2004 urodziła się ich córka, Łucja. W czerwcu 2011 urodził się ich syn, Tomasz.
W wolnych chwilach zajmuje się numizmatyką i zbieraniem meteorytów, a także stolarstwem i malarstwem. Ceni sobie twórczość pisarzy Nodara Dumbadze, Aleksandra Grina-Griniewskiego i Ferdynanda Ossendowskiego oraz muzykę litewskiego kompozytora Mikalojusa Konstantinasa Čiurlionisa. Mieszka w Krakowie.
Poglądy[edytuj | edytuj kod]
Pilipiuk znany jest z konserwatywno-liberalnych i monarchistycznych poglądów[potrzebny przypis]. Wielokrotnie wyrażał negatywną ocenę rozmaitych zjawisk współczesnego życia politycznego i gospodarczego. Krytykował przesiąknięty socjalistycznymi zaszłościami ustrój społeczny i gospodarczy, zbaczający według niego w stronę etatyzmu, mierność polskich elit politycznych oraz intelektualnych, niski poziom współczesnej literatury, przede wszystkim zaś, powołując się na własne traumatyczne doświadczenia z okresu szkolnego, poddał krytyce polski system edukacji jako taki, jego zdaniem, hamujący optymalny rozwój wolnej jednostki.
Wybory parlamentarne w 2005[edytuj | edytuj kod]
W wyborach parlamentarnych 2005 kandydował do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z listy PJKM w okręgu gliwickim; uzyskał 907 głosów i nie objął mandatu[5]; lista nie przekroczyła 5% progu wyborczego.
Wybory do Parlamentu Europejskiego w 2009[edytuj | edytuj kod]
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku kandydował do Parlamentu Europejskiego z listy UPR w okręgu warszawskim 1; uzyskał 1799 głosów i nie objął mandatu[6]; lista nie przekroczyła 5% progu wyborczego.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Dziewięciokrotnie nominowany do nagrody im. Janusza A. Zajdla, uhonorowany nią w 2002 roku za opowiadanie Kuzynki, które w 2003 roku rozwinął w powieść. Dwukrotnie zajął trzecie miejsce w głosowaniu na nagrodę Nautilus. Ponadto uhonorowany Pucharem Bachusa i Srebrną Muszlą. W 1998 roku nominowany do Śląkfy, nagrody Śląskiego Klubu Fantastyki w kategorii „Pisarz roku”.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Cykl o Jakubie Wędrowyczu[edytuj | edytuj kod]
- Kroniki Jakuba Wędrowycza, Fabryka Słów 2001
- Czarownik Iwanow, Fabryka Słów 2002
- Weźmisz czarno kure..., Fabryka Słów 2002
- Zagadka Kuby Rozpruwacza, Fabryka Słów 2004
- Wieszać każdy może, Fabryka Słów 2006
- Homo bimbrownikus, Fabryka Słów 2009
- Trucizna, Fabryka Słów 2012
- Konan Destylator, Fabryka Słów 2016
- Karpie bijem, Fabryka Słów 2019
Cykl Kuzynki Kruszewskie[edytuj | edytuj kod]
- Tom 1: Kuzynki, Fabryka Słów 2003
- Tom 2: Księżniczka, Fabryka Słów 2004
- Tom 3: Dziedziczki, Fabryka Słów 2005
- Tom 4: Zaginiona, Fabryka Słów 2014
Cykl Pan Samochodzik[edytuj | edytuj kod]
Andrzej Pilipiuk wydał też w latach 1999–2005, pod pseudonimem Tomasz Olszakowski, 19 tomów kontynuacji przygód Pana Samochodzika:
- Pan Samochodzik i... Arka Noego, Oficyna Wydawnicza „Warmia”
- Pan Samochodzik i... rubinowa tiara
- Pan Samochodzik i... tajemnice warszawskich fortów
- Pan Samochodzik i... zaginiony pociąg
- Pan Samochodzik i... sekret alchemika Sędziwoja (pierwsze pojawienie się bohaterek cyklu Kuzynki)
- Pan Samochodzik i... zaginione poselstwo
- Pan Samochodzik i... łup barona Ungerna
- Pan Samochodzik i... zagubione miasto
- Pan Samochodzik i... wynalazek inżyniera Rychnowskiego
- Pan Samochodzik i... potomek szwedzkiego admirała
- Pan Samochodzik i... ikona z Warszawy
- Pan Samochodzik i... Czarny Książę
- Pan Samochodzik i... więzień Jasnej Góry
- Pan Samochodzik i... brązowy notes
- Pan Samochodzik i... Adam z Wągrowca
- Pan Samochodzik i... diable wiano
- Pan Samochodzik i... mumia egipska
- Pan Samochodzik i... Relikwiarz świętego Olafa
- Pan Samochodzik i... Zamek w Chęcinach
Cykl Norweski dziennik[edytuj | edytuj kod]
- Tom 1: Ucieczka, Fabryka Słów 2005
- Tom 2: Obce ścieżki, Fabryka Słów 2006
- Tom 3: Północne wiatry, Fabryka Słów 2007
Cykl Oko Jelenia[edytuj | edytuj kod]
- Droga do Nidaros
- Srebrna Łania z Visby
- Drewniana Twierdza
- Pan Wilków
- Triumf Lisa Reinicke
- Sfera Armilarna
- Sowie zwierciadło
Cykl Wampir z...[edytuj | edytuj kod]
- Wampir z M-3 – Fabryka Słów, 2011
- Wampir z MO, Fabryka Słów, 2013
- Wampir z KC, Fabryka Słów, 2018
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Największa tajemnica ludzkości, powieść, ok. 1997, oficjalnie nie wydana[7][8]
- A imię jego czterdzieści i cztery, opowiadanie
- Acla, opowiadanie
- Brama, opowiadanie
- Scriptoris, opowiadanie, Nowa Fantastyka. – 1998, nr 3, s. 40-48[9]
- Spotkanie z pisarzem, opowiadanie
- Sprawa Filipowa, opowiadanie, wersja pierwotna[10][11]
- Święty Mikołaj spotyka Dziadka Mroza, opowiadanie, Fenix 1996, nr 12, s. 5-20[9]
- Zadanie specjalne, opowiadanie[12]
- Zatoka, opowiadanie
- Piszemy bestsellera, cykl felietonów[13]
- Jak pisać fantastykę naukową, poradnik[14]
- Błękitny trąd, opowiadanie (Częstochowa, Play-it, 2001)
- 2586 kroków, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2005, ISBN 978-83-7574-929-8.
- Operacja Dzień Wskrzeszenia, powieść, Fabryka Słów, 2006, ISBN 978-83-7964-196-3.
- Czerwona gorączka, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2007, ISBN 978-83-7574-762-1.
- Rzeźnik drzew, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2009, ISBN 978-83-7574-937-3.
- Bliżej świata: wiedza o społeczeństwie dla gimnazjum: wychowanie obywatelskie, wychowanie do aktywnego udziału w życiu gospodarczym – podręcznik dla gimnazjalistów do wiedzy o społeczeństwie razem z Marią Wesołowską-Starnawską ISBN 83-88558-61-7.
- Aparatus, opowiadanie (Science Fiction, sierpień 2011)
- Aparatus, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2011, ISBN 978-83-7964-308-0.
- Szewc z Lichtenrade, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2012, ISBN 978-83-7574-880-2.
- Carska manierka, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2013, ISBN 978-83-7574-905-2.
- Reputacja, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2015, ISBN 978-83-7964-083-6.
- Litr ciekłego ołowiu, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2016, ISBN 978-83-7964-158-1.
- Wilcze leże, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2017, ISBN 978-83-7964-245-8.
- Raport z północy, wspomnienia, Fabryka Słów, 2017, ISBN 978-83-7964-291-5.
- Zły las, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2019, ISBN 978-83-7964-400-1.
- Przyjaciel człowieka, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2020, ISBN 978-83-7964-523-7.
- Upiór w ruderze, zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2020, ISBN 978-83-7964-574-9.
- Traktat o higienie. Z dziejów dra Skórzewskiego, Fabryka Słów, 2020, ISBN 978-83-796-4580-0.
- Czarna góra. Fabryka Słów, 2021, ISBN 978-83-7964-635-7.
Filmowe adaptacje utworów[edytuj | edytuj kod]
- Poddasze, reż. Maciej Sowilski (2015) – film krótkometrażowy, adaptacja opowiadania pod tym samym tytułem ze zbioru Rzeźnik drzew.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [1] Wywiad z Andrzejem Pilipiukiem.
- ↑ [2] Wywiad z Andrzejem Pilipiukiem, Onet.pl, maj 2009.
- ↑ [3] Post Andrzeja Pilipiuka, science-fiction.com.pl, listopad 2010.
- ↑ Znani absolwenci. W: L Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi im. Ruy Barbosy w Warszawie [on-line]. [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Wyniki głosowania. wybory2005.pkw.gov.pl, 2005-09-25. [dostęp 25 marca 2010].
- ↑ Wyniki głosowania. pe2009.pkw.gov.pl, 2009-06-07. [dostęp 25 marca 2010].
- ↑ Andrzej Pilipiuk – Biografia, www.pilipiuk.com [dostęp 2020-09-17].
- ↑ Największa tajemnica ludzkości w języku polskim. Pilipiuk Andrzej. E-book: TXT, jar, FB2, doc, epub., czytac.com [dostęp 2020-09-17].
- ↑ a b Opowiadania, Andrzej Pilipiuk, 20 maja 2013 [dostęp 2020-09-17] (pol.).
- ↑ Andrzej Pilipiuk – Sprawa Filipowa (pdf) – dokument uzavrano – Pobierz z Doci.pl, doci.pl [dostęp 2020-09-17].
- ↑ Esensja: ‹Sprawa Filipowa, cz. 1› – Andrzej Pilipiuk, Esensja.pl [dostęp 2020-09-17] (pol.).
- ↑ Andrzej Pilipiuk – Zadanie specjalne (doc) – dokument wotson – Pobierz z Doci.pl, doci.pl [dostęp 2020-09-17].
- ↑ Jak napsat bestseller #10 – Otázka čtivosti – www.vandrovec.net, sites.google.com [dostęp 2020-09-17].
- ↑ Jak psát fantastiku – www.vandrovec.net, sites.google.com [dostęp 2020-09-17].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona autorska Andrzeja Pilipiuka
- Wywiad z Andrzejem Pilipiukiem dla portalu Secretum.pl
- Oficjalna strona Andrzeja Pilipiuka
- Kopia oficjalnego bloga autora (stan na dzień 17.06.2010) po zamknięciu portalu Netbird
- O Pilipiuku na stronie wydawnictwa Fabryka Słów
- Strona wyborcza Andrzeja Pilipiuka, przygotowana na wybory parlamentarne 2005
- Wywiad z Andrzejem Pilipiukiem (styczeń 2007)
- Wywiad z Andrzejem Pilipiukiem (listopad 2010)
- Oficjalna strona Fabularyzowanej Kolekcjonerskiej Gry Karcianej Jakub Wędrowycz
|
| ||||||||