Andrzej Stopka
Andrzej Stopka (ur. 23 września 1904 w Siedlcu, zm. 11 sierpnia 1973 w Krakowie) – polski scenograf, malarz i grafik.
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesorów Karola Frycza, Władysława Jarockiego i Józefa Mehoffera. Studia ukończył w roku 1931. W czasie okupacji niemieckiej współpracował z dr Ludwikiem Żurowskim w niesieniu pomocy Żydom w krakowskim getcie. Ukrywał w swoim mieszkaniu rodzinę Juliana Aleksandrowicza.
Od 1945 roku zajmował się głównie scenografią. Uprawiał też karykaturę.
Debiutował jako scenograf w krakowskim Teatrze Lalki i Aktora „Groteska” w roku 1945. Później tworzył scenografie dla innych teatrów krakowskich, a także dla Teatru Nowego w Łodzi oraz Teatru Narodowego w Warszawie. Projektował też scenografie do przedstawień baletowych. Najciekawsze scenografie Stopka stworzył do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierza Dejmka.
W 1950 roku został mianowany profesorem scenografii w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Do grona jego uczniów należeli m.in. Andrzej Kreütz-Majewski, Krzysztof Pankiewicz, Jan Polewka i Kazimierz Wiśniak.
Jego karykatury osób z kręgu kultury polskiej wyróżniały się skrajną lakonicznością, często były zredukowane do kilku kresek. Publikował je w tygodnikach kulturalnych oraz w „Przekroju”. Często sygnował swoje karykatury rysunkiem stopki. Autor ilustracji w książkach[1].
Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].
Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1953)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2010-12-10].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Andrzej Stopka. rakowice.eu. [dostęp 2017-08-01].
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142.
- ↑ Zbigniew Skolicki przewodniczącym Prez. Rady Narodowej m. Krakowa. „Dziennik Polski”. Nr 265, s. 2, 7 listopada 1959..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Stopka w serwisie Culture.pl