Anna Veith z domu Fenninger (ur. 18 czerwca1989 w Hallein) – austriackanarciarka alpejska, trzykrotna medalistka olimpijska, sześciokrotna medalistka mistrzostw świata, wielokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów oraz dwukrotna zdobywczyni Pucharu Świata.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 8 grudnia 2004 roku w Gosau, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 32. miejsce w slalomie gigancie. W 2006 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, zdobywając złote medale w supergigancie i kombinacji oraz srebrny w zjeździe. Podobne wyniki osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Formigal, gdzie była najlepsza w gigancie i kombinacji oraz druga w supergigancie. Ostatni sukces w tej kategorii wiekowej osiągnęła na MŚJ w Ga-Pa w 2009 roku, gdzie zajęła trzecie miejsce w supergigancie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 11 listopada 2006 roku w Levi, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 21 stycznia 2007 roku w Cortina d'Ampezzo, zajmując szesnaste miejsce w gigancie. Dwa lata później w tej samej miejscowości po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w supergigancie. Rozdzieliła wtedy SzwedkęJessicę Lindell-Vikarby i Andreę Dettling ze Szwajcarii. Pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu wywalczyła 26 stycznia 2009 roku w Cortina d'Ampezzo, gdzie była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2013/2014, kiedy zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. W tym samym sezonie była też najlepsza w klasyfikacji giganta oraz druga w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. Rok wcześniej była trzecia w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Tinie Maze ze Słowenii i NiemceMarii Höfl-Riesch. Zajęła wtedy także drugie miejsce w gigancie i trzecie w supergigancie. W pierwszej trójce klasyfikacji końcowych znalazła się również w sezonie 2011/2012, kiedy była trzecia w supergigancie.
W 2009 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Val d'Isère, gdzie zajęła między innymi czwarte miejsce w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam ze swą rodaczką, Andreą Fischbacher. Rok później startowała w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując 16. miejsce w superkombinacji i supergigancie oraz 25. w zjeździe. Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła na mistrzostwach świata w Ga-Pa w 2011 roku, zwyciężając w superkombinacji. na tych samych mistrzostwach wspólnie z kolegami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w zawodach drużynowych. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Schladming zdobyła brązowy medal w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie FrancuzkaTessa Worley i Tina Maze. brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zwyciężyła w supergigancie, a w gigancie była druga. Rozdzieliła wtedy na podium Tinę Maze i Niemkę Viktorię Rebensburg. Sezon zakończyła zdobyciem Kryształowej Kuli za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata jako pierwsza Austriaczka od 2005 roku.
Sezon 2014/2015 był najlepszym w jej dotychczasowej karierze. Obroniła zwycięstwo w klasyfikacji generalnej PŚ a podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek zdobyła złote medale w gigancie i supergigancie oraz srebrny w zjeździe.
W październiku 2015 roku, tuż przed rozpoczęciem kolejnego sezonu, doznała kontuzji kolana podczas treningu w Sölden. Zerwała więzadła krzyżowe w prawym kolanie, a także uszkodziła rzepkę. Kontuzja wykluczyła jej udział w zawodach w całym sezonie 2015/2016[1].
Do rywalizacji powróciła 27 grudnia 2016 roku w Semmering, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Dzień później zdobyła pierwsze po powrocie punkty, zajmując w tej samej konkurencji 25. miejsce. Miesiąc później, 29 stycznia 2017 roku w Cortina d'Ampezzo, wywalczyła swoje jedyne podium tego sezonu, kończąc supergiganta na trzeciej pozycji. W lutym 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, gdzie zajęła 22. miejsce w gigancie, a supergiganta nie ukończyła.
W styczniu 2019 podczas treningu giganta w Pozza di Fassa doznała kolejnej kontuzji zerwania więzadeł co wykluczyło ją ze startów do końca sezonu (w tym m.in. Mistrzostw Świata)[2].
23 maja 2020 ogłosiła, że z powodu licznych kontuzji kończy aktywną karierę sportową.
Od 2009 roku związana ze snowboardzistąManuelem Veithem. Para pobrała się 16 kwietnia2016 roku i Anna przyjęła nazwisko męża. Tym samym od sezonu 2016/2017 narciarka startuje pod nowym nazwiskiem.
[edytuj | edytuj kod]
Whistler
Lindsey Vonn
Maria Riesch
Andrea Fischbacher
Krasnaja Polana
Dominique Gisin
Tina Maze
Pjongczang
Ester Ledecká
Val d'Isère
Maria Pietilä-Holmner
Tina Weirather
Formigal
Lienz – 28 grudnia 2011 (gigant)
Ga-Pa – 3 marca 2013 (supergigant)
Are – 6 marca 2014 (gigant)
Lenzerheide – 16 marca 2014 (gigant)
Maribor – 21 lutego 2015 (gigant)
Bansko – 1 marca 2015 (superkombinacja)
Méribel – 22 marca 2015 (gigant)
Cortina d'Ampezzo – 26 stycznia 2009 (supergigant) - 2.miejsce
Lake Louise – 4 grudnia 2011 (supergigant) - 2.miejsce
Beaver Creek – 7 grudnia 2011 (supergigant) - 3. miejsce
