Astrofyllit

Astrofyllit
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	zasadowy krzemian potasu, sodu, żelaza, manganu, tytanu i cyrkonu ((K,Na)3(Fe,Mn)7Ti,Zr)2[(O,OH)7/Si8O24])
Twardość w skali Mohsa	3,5–4
Przełam	nierówny, blaszkowy
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	trójskośny
Gęstość minerału	3,3–3,4 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	złocistożółta, żółtobrunatna, oliwkowa
Rysa	żółtawa
Połysk	szklisto-metaliczny

Astrofyllit – minerał z gromady krzemianów.

Nazwa pochodzi od gr. aster = gwiazda i fyllon = liść; nawiązując do częstego wyglądu skupień tego minerału.

Charakterystyka

Właściwości

Rzadko tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, płytkowym, igiełkowym. Występuje w skupieniach łuseczkowatych, blaszkowych, promienistych przypominających gwiazdki. Jest kruchy, przezroczysty do przeświecającego. W cienkiej płytce wykazuje pleochroizm w odcieniach żółtych i brunatnych. Powoli rozpuszcza się w ciepłym kwasie solnym. Jest zaliczany do minerałów rzadkich. Minerały podobne do astrofyllitu to: muskowit, biotyt, flogopit.

Występowanie

Występuje w niektórych alkalicznych skałach plutonicznych (w sjenitach nefelinowych, i egirynowych). Spotykany jest w pegmatytach. Wspólwystępuje z kwarcem, skaleniami, łyszczykiem, egirynem, cyrkonem, tytanitem.

Miejsca występowania: Rosja – Chibiny na Płw. Kolskim, Grenlandia – Narsarsuk, Norwegia, USA – Kolorado, Kanada.

Astrofyllit z Półwyspu Kolskiego

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe,
• stanowi poszukiwany i ceniony kamień kolekcjonerski.

Zobacz też

• muskowit
• biotyt
• flogopit

Linki zewnętrzne

• artykuł o astrofyllicie na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o astrofyllicie na stronie Mindat.org (ang.)