|
Barbora Špotáková
|
|
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 czerwca 1981 Jablonec nad Nysą
|
Wzrost
|
182 cm
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
TJ Dukla Praga
|
Dorobek medalowy
|
|
Odznaczenia
|
|
|
Barbora Špotáková (ur. 30 czerwca 1981 w Jabloncu nad Nysą) – czeska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem.
Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w Atenach (2004) odpadła w eliminacjach, w Pekinie (2008) zdobyła złoty medal poprawiając swoim wynikiem rekord Europy[1], w Londynie (2012) obroniła złoto sprzed czterech lat. Od 2014 posiadaczka wszystkich tytułów mistrzowskich: olimpijskich, mistrzostw świata oraz mistrzostw Europy. Wielokrotna medalistka mistrzostw Czech i reprezentantka kraju w pucharze Europy, zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych oraz drużynowym czempionacie Europy. Sześciokrotnie wygrywała w plebiscycie na najlepszego czeskiego lekkoatletę[2].
Jej trenerem był Jan Železný – rekordzista świata w rzucie oszczepem[3].
Międzynarodową karierę lekkoatletyczną zaczynała od wielobojów – w 2000 roku była w siedmioboju czwarta na mistrzostwach świata juniorów w Santiago oraz reprezentowała Czechy w pucharze Europy w wielobojach. Na rzucie oszczepem skupiła się na początku kariery seniorskiej startując w 2002 roku w mistrzostwach Europy, podczas których odpadła w eliminacjach. Rok później była szósta na czempionacie Starego Kontynentu młodzieżowców oraz uplasowała się tuż za podium – na czwartym miejscu – uniwersjady. W swoim debiucie na igrzyskach olimpijskich w 2004 roku nie awansowała do finału – sztuka ta nie udała jej się także w kolejnym sezonie na mistrzostwach globu. Pierwszy znaczący sukces odniosła w 2005 wygrywając w Izmirze uniwersjadę. W 2006 została wicemistrzynią Europy, a w kolejnym sezonie zdobyła w Japonii tytuł mistrzyni świata. Najważniejszym zawodami 2008 roku były igrzyska olimpijskie w Pekinie – Špotáková wygrała eliminacje osiągając już w pierwszym rzucie wymagane minimum kwalifikacyjne wynoszące 61,50 (Czeszka rzuciła 67,69)[4]. W finale od pierwszej kolejki prowadziła Marija Abakumowa, która osiągnęła wynik 69,32 – Czeszka zajmowała z wynikiem 69,22 drugie miejsce[5]. Abakumowa w czwartej serii posłała oszczep na odległość 70,78 ustanawiając nowy rekord Europy[5]. W ostatniej – szóstej kolejce – rzucająca jako przedostatnia Czeszka Špotáková poprawiła wynik Abakumowej na 71,42 i ostatecznie to ona zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich (w swoim ostatnim podejściu Rosjanka rzuciła 67,52)[5][1][6]. Kilka tygodni później w Stuttgarcie poprawiła swój wynik z Pekinu osiągając podczas światowego finału lekkoatletycznego rezultat 72,28, który był nowym rekordem świata[7]. W 2009 roku zdobyła w Berlinie srebrny medal mistrzostw świata przegrywając z reprezentantką Niemiec Steffi Nerius[8]. Zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w 2010 – Czeszka prowadziła w zawodach do piątej kolejki, w której pokonały ją dwie Niemki: Linda Stahl i Christina Obergföll[9]. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w rzucie oszczepem[10]. Na mistrzostwach świata w Daegu (2011) zdobyła srebrny medal[11]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) zdobyła złoty medal. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 w rzucie oszczepem[12]. Na koniec roku 2012 zajęła trzecie miejsce w plebiscycie na europejską lekkoatletkę roku organizowanym przez European Athletics[13]. W związku z planami macierzyńskimi opuściła sezon 2013 – jej sportowym celem po powrocie był start w roku 2014 na mistrzostwach Europy w Zurychu[14], gdzie zdobyła ostatni brakujący tytuł mistrzowski rezultatem 64,41[15].
Rekord życiowy: 72,28 (13 września 2008, Stuttgart) – rezultat ten jest aktualnym rekordem świata[16].
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Pozycja
|
Wynik
|
2002 |
I liga pucharu Europy |
Bańska Bystrzyca |
4. miejsce |
53,79
|
2002 |
Mistrzostwa Europy |
Monachium |
el. – 17. miejsce |
51,71
|
2003 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Bydgoszcz |
6. miejsce |
56,65
|
2003 |
Uniwersjada |
Daegu |
4. miejsce |
55,31
|
2004 |
Igrzyska olimpijskie |
Ateny |
el. – 23. miejsce |
58,20
|
2005 |
Zimowy puchar Europy w rzutach |
Mersin |
6. miejsce |
56,92
|
2005 |
I liga pucharu Europy |
Gävle |
2. miejsce |
59,74
|
2005 |
Mistrzostwa świata |
Helsinki |
el. – 13. miejsce |
58,20
|
2005 |
Uniwersjada |
Izmir |
1. miejsce |
60,73
|
2005 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF |
Monako |
5. miejsce |
61,60
|
2006 |
I liga pucharu Europy |
Praga |
1. miejsce |
64,68
|
2006 |
Mistrzostwa Europy |
Göteborg |
2. miejsce |
66,12
|
2006 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF |
Stuttgart |
1. miejsce |
66,21
|
2007 |
I liga pucharu Europy |
Vaasa |
2. miejsce |
58,45
|
2007 |
Mistrzostwa świata |
Osaka |
1. miejsce |
67,07
|
2007 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF |
Stuttgart |
1. miejsce |
67,12
|
2008 |
I liga pucharu Europy |
Leiria |
1. miejsce |
63,79
|
2008 |
Igrzyska olimpijskie |
Pekin |
1. miejsce |
71,42
|
2008 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF |
Stuttgart |
1. miejsce |
72,28
|
2009 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Leiria |
2. miejsce |
65,89
|
2009 |
Mistrzostwa świata |
Berlin |
2. miejsce |
66,42
|
2009 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF |
Saloniki |
2. miejsce |
63,45
|
2010 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Budapeszt |
1. miejsce |
67,63
|
2010 |
Mistrzostwa Europy |
Barcelona |
3. miejsce |
65,36
|
2011 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Sztokholm |
3. miejsce |
64,40
|
2011 |
Mistrzostwa świata |
Daegu |
2. miejsce |
71,58
|
2012 |
Igrzyska olimpijskie |
Londyn |
1. miejsce |
69,55
|
2014 |
Mistrzostwa Europy |
Zurych |
1. miejsce |
64,41
|
2014 |
Puchar interkontynentalny |
Marrakesz |
1. miejsce |
65,52
|
2015 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Heraklion |
1. miejsce |
62,56
|
2015 |
Mistrzostwa świata |
Pekin |
9. miejsce |
60,08
|
2016 |
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
5. miejsce |
62,66
|
2016 |
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
3. miejsce |
64,80
|
2017 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Lille |
1. miejsce |
65,14
|
2017 |
Mistrzostwa świata |
Londyn |
1. miejsce |
66,76
|
2019 |
Mistrzostwa świata |
Doha |
9. miejsce |
59,87
|
- ↑ a b ChrisCh. Turner ChrisCh., With dramatic last round effort, Spotakova sets European record to spear Olympic gold, iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ ŠPOTÁKOVÁ NAMED CZECH ATHLETE OF YEAR FOR SIXTH TIME, iaaf.org [dostęp 2012-11-11] (ang.).
- ↑ JörgJ. Wenig JörgJ., Spotakova: Zelezny’s Olympic triple is the next goal, iaaf.org [dostęp 2012-10-22] (ang.).
- ↑ 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Q), iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ a b c 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Final), iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ DavidD. Powell DavidD., Czech Javelin Tradition continues with Spotakova, iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ ChrisCh. Turner ChrisCh., Spotakova demolishes World record in Stuttgart - IAAF / VTB Bank World Athletics Final, iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ 2009 IAAF World Championships in Atheltics – Javelin Throw - Women /Final/, berlin.iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ 2010 European Athletics Championships – Women's Javelin Throw, sportsresult.com [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi (pol.). Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 3 grudnia 2010].
- ↑ SteveS. Landells SteveS., Women's Javelin Throw - Final - Abakumova prevails in classic clash, daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] (ang.).
- ↑ Zdobywcy diamentów w 2012, Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
- ↑ Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year, European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
- ↑ Mistrzyni olimpijska przerywa karierę. Barbora Spotakova urodzi dziecko, Przegląd Sportowy [dostęp 2012-11-13] (pol.).
- ↑ Wyniki oszczepu kobiet, ME 2014 (pol.). sport.pl. [dostęp 2014-08-14].
- ↑ Progression of Official World Record / Women, Javelin, tilastopaja.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
- ↑ Medaile Za zásluhy. Seznam vyznamenaných. (cz.). hrad.cz. [dostęp 10 października 2017].