Be-12

Berijew Be-12 Czajka
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ	samolot-amfibia
Konstrukcja	metalowa
Załoga	4 (dwóch pilotów, nawigator, radiotelegrafista)
Historia
Data oblotu	18 października 1960
Lata produkcji	1963 - 1973
Liczba egzemplarzy	132
Dane techniczne
Napęd	2 × silniki turbośmigłowe Iwczenko AI-20D
Moc	2 × 3803 kW (5180 KM) każdy
Wymiary
Rozpiętość	29,84 m
Długość	30,11 m
Wysokość	9,10 m
Powierzchnia nośna	99 m²
Masa
Własna	24 900 kg
Startowa	z lądu - 36 000 kg z wody - 35 000 kg
Do lądowania	30 500 kg
Uzbrojenia	maksymalna - 3000 kg typowa - 1500 kg
Paliwa	9000 kg
Osiągi
Prędkość maks.	580 km/h
Prędkość przelotowa	473 km/h
Pułap	12100 m
Pułap praktyczny	8000 m
Zasięg	3600 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
torpedy ZOP AT-1; rakieto-torpedy APR-2; bomby głębinowe PŁAB-250-120, PŁAB-50-65 lub miny.
Wyposażenie dodatkowe
system poszukiwawczo - celowniczy "Baku", Radar "Inicjatywa-2B", Magnetometr APM-60 "Orsza", boje radiohydroakustyczne, bomby sygnałowe i orientacyjne. W wariancie ratowniczym - kuter ratowniczy KAS-90.
Użytkownicy
ZSRR/ Rosja, Syria, Ukraina, Wietnam

Be-12 Czajka (ros. Бе-12 Чайка) – dwusilnikowy samolot-amfibia o napędzie turbośmigłowym, opracowany przez biuro konstrukcyjne Berijewa.

Historia

Samolot skonstruowany pierwotnie dla wojska i mający zastąpić w służbie przestarzałe samoloty Be-6. Pierwszy lot Be-12 miał miejsce 18 października 1960 roku. Pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w Moskwie w 1961 roku. Samolot służył przede wszystkim do patrolowania wód i wybrzeża oraz do niszczenia okrętów podwodnych, wykorzystywany był również w ratownictwie morskim i badaniach geologicznych. Do 1972 roku wyprodukowano 132 samoloty.