W połowie XVI w. wieś była ośrodkiem reformacjikalwińskiej. Właściciele wsi Gosławscy związali się z kalwinizmem, potem jednak większość z nich przyjęła wierzenia braci polskich. W 1548 kościół przypuszczalnie zamieniono na zbór kalwiński. Na początku 1597 kalwińskiego pastora Marcina Janiciusa w Bebelnie Zalesiu zastąpił Daniel z Oksy. Osoba Janiciusa, którego przeniesiono wówczas do Secemina, znana jest m.in. z tego, że protokołował odprawiane tam i we Włoszczowie synody kalwińskie. Pastor Daniel pracując w Bebelnie z kolei „zbliżył się” do braci polskich, by po pewnym czasie publicznie wyrzekając się popełnionych błędów, powrócić znowu do kalwinizmu.
W 1929 r. wieś i kolonię zamieszkiwało 946 osób. We wsi było dwóch kowali, jeden bednarz, handlarz końmi, krawiec, murarz, stolarz, szewc, sklep spożywczy. Funkcjonowała Spółdzielnia Stowarzyszenia Spożywców "Przyszłość"[5].
Kościół drewniany pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny o konstrukcji zrębowej, ufundowany przez Antoniego i Karola Bystrzonowskich i wzniesiony w 1745. Został rozbudowany w 1901. Jest to budowla jednonawowa. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie i nieco węższe od nawy. Ołtarz główny pochodzi z 1894. Obok kościoła znajduje się dzwonnica z XVIII w.[6]
Pozostałości średniowiecznej wieży (zwanej przez miejscowych Wieżyskiem lub Wieżycą). Pierwsza rezydencja obronna powstała w drugiej połowie XIII w. i funkcjonowała być może jeszcze w początkach XIV w. Około połowy XV w. powstała nowa rezydencja w formie wieży o wymiarach około 6,80 × 7,50 m.