49°45′19″N 25°33′51″E/49,755278 25,564167Berezowica Mała
| ||
 Cmentarz we wsi | ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Obwód | tarnopolski | |
| Rejon | zbaraski | |
| Powierzchnia | 1,040 km² | |
| Populacja (2013) • liczba ludności • gęstość |
236 226.92 os./km² | |
| Nr kierunkowy | +380 3550 | |
| Kod pocztowy | 47340 | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego   Berezowica Mała | ||
Położenie na mapie Ukrainy  Berezowica Mała | ||
| 49°45′19″N 25°33′51″E/49,755278 25,564167
| ||
Portal  Ukraina
| ||
Berezowica Mała (ukr. Мала Березовиця) – wieś na Ukrainie w rejonie zbaraskim obwodu tarnopolskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie rozbiorowym Polski położony blisko granicy rosyjskiej, po stronie Galicji. W II Rzeczypospolitej miejscowość należą do gminy Dobrowody w powiecie zbaraskim, w województwie tarnopolskim.
W nocy z 22 na 23 lutego 1944 r. ukraińscy nacjonaliści z UPA zamordowali 131 polskich mieszkańców Berezowicy Małej. Ponad 20 polskich zagród puścili z dymem. Nazajutrz, w środę popielcową, pozostali przy życiu Polacy pochowali w pośpiechu zabitych i uciekli z rodzinnych stron. Mord w Berezowicy Małej był jedną z typowych rzezi dokonanych w latach 1943-1945 przez ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej zamieszkującej Kresy.
Obelisk ku pamięci 131 zamordowanych przez UPA Polaków mieszkańców wsi Berezowica Mała został odsłonięty w 1994 roku na cmentarzu parafialnym w Sośnicy. W 2007 r. został odsłonięty w Berezowicy Małej, krzyż i dwie tablice z listą ofiar. Napis na krzyżu głosi: Pamięci spoczywających tu około 130 Polaków mieszkańców wsi Berezowica Mała zamordowanych nocą z 22 na 23 lutego 1944 roku, niech spoczywają w pokoju Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, Rodziny, 2007[1].
Ludzie[edytuj | edytuj kod]
Miejsce urodzenia o. prof. Mieczysława Alberta Krąpca, intelektualisty, filozofa i długoletniego rektora KUL, Zygmunta Zawirskiego profesora filozofii i logiki, Floriana Ziemiałkowskiego, prezydenta Lwowa i Adama Lazarowicza - oficera ZWZ, AK i zastępcę prezesa IV Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość, straconego po procesie pokazowym 1 marca 1951 w więzieniu mokotowskim w Warszawie[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Berezowica Mała. [dostęp 2009-01-26].
- ↑ Adam Lazarowicz w: Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny. T. 2. Kraków-Warszawa-Wrocław, 2004, s. 288—292. ISBN 83-89078-47-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Justyna Wiszniewska: Człowiek żyje na wieczność. [dostęp 2009-01-26].
- Adam Kruczek: Krwawe zapusty w Berezowicy Małej. [dostęp 2009-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)].
- Berezowica 1.) mała, wś, powiat zbaraski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 143.