Bitwa pod Kolnem

Bitwa pod Kolnem
— Insurekcja kościuszkowska —
Czas	10 lipca 1794
Miejsce	Kolno
Terytorium	Mazowsze
Przyczyna	wykonana przez Prusaków próba rozbicia z zaskoczenia polskich wojsk stojących w Kolnie
Wynik	bitwa nierozstrzygnięta
Strony konfliktu
I Rzeczpospolita Królestwo Prus
Dowódcy
Walenty Kwaśniewski Heinrich Johann Günther
Siły
ponad 1450 żołnierzy około 750 żołnierzy
Straty
około 130 żołnierzy w tym 54 jeńców ponad 100 żołnierzy
brak współrzędnych

Bitwa pod Kolnem miała miejsce 10 lipca 1794 roku podczas insurekcji kościuszkowskiej.

Pruski generał Günther mający przy sobie około 750 żołnierzy maszerował z Kozła nad Pisą na Szczuczyn. Gdy 9 lipca stwierdził obecność polskiej grupy pułkownika Walentego Kwaśniewskiego stacjonującej w Kolnie, postanowił uderzyć na nią z zaskoczenia. O godzinie 1 w nocy Prusacy zaatakowali miasto, w którym znajdowało się 1450 polskich żołnierzy.

Prusacy uderzyli na polskie pozycje przez groble na rzece Łabna. Pruski atak załamał się w ogniu polskiej piechoty. Około 10 rano Günther nakazał przerwać walkę i zabić wszystkich jeńców, po czym wycofał się pod Pisz. Natomiast grupa Kwaśniewskiego wycofała się do Borkowa.

Bibliografia

• Andrzej Grabski, Jan Wimmer i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
• Andrzej Zahorski, Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej. Polska sztuka wojenna w okresie powstania kościuszkowskiego, Zeszyt dziesiąty, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1960.
• Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.
• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I.