Bronisław Jóźwik
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1923 Chłopice | |
Data i miejsce śmierci | 2 marca 1971 Przemyśl | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | od 13 września 1941 | |
Jednostki | ![]() | |
Stanowiska | kanonier 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa | |
Główne wojny i bitwy | Operacja Market Garden II wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Bronisław Jóźwik (ur. 14 maja 1923 w Chłopicach, zm. 2 marca 1971 w Przemyślu) – kanonier Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, żołnierz 17 Pułku 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty, 7 Batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackich oraz Dywizjonu Artylerii Przeciwpancernej 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej, z którym wziął udział w Operacji Market Garden.
Elementy biograficzne[edytuj | edytuj kod]
Służbę wojskową rozpoczął w trakcie II wojny światowej. Podczas zesłania na Syberię wcielony został 13 września 1941 r. do Armii Polskiej na Wschodzie. Przydzielony do 17 Pułku 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty, a następnie do 7 Batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackich przebył Bliski Wschód.
Następnie przeniesiony został do Wielkiej Brytanii gdzie służbę rozpoczął w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Razem z Dywizjonem Artylerii Przeciwpancernej 1 SBS wziął udział w Operacji Market Garden.
Do bitwy w ramach Operacji Market Garden włączony został 19 września 1944 r. razem z II rzutem szybowcowym 1 SBS. Lądował na lądowisku LZ – L w szybowcu Horsa nr 129.
W trakcie bitwy pod Arnhem-Driel w Holandii 20 września 1944 r. wzięty został do niewoli, a następnie osadzono go w obozie jenieckim w Dachau. W niewoli niemieckiej przebywał do 16 kwietnia 1945 r. Po ucieczce z obozu przekroczył linię frontu, a następnie przedostał się do Wielkiej Brytanii i macierzystej 1 SBS.
Bronisław Jóźwik za udział w Operacji Market Garden odznaczony został Bojowym Znakiem Spadochronowym o numerze:
- Zwykły Znak Spadochronowy nr 4233,
- Wieniec Bojowy nr 1561.
Otrzymał także Medal Wojska, Gwiazdę za wojnę 1939-1945, Gwiazdę za Francję i Niemcy, Medal Obrony, Medal Wojny 1939-1945.
Dnia 18 grudnia 1946 r. zwolniony został ze służby w Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii, po czym repatriował do Polski.
Po powrocie do ojczyzny był wielokrotnie przesłuchiwany i represjonowany przez UB i SB.
Zmarł 2 marca 1971 r. w Przemyślu. Pochowany jest na cmentarzu głównym w Przemyślu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Klemens Stasiak, W locie szumią spadochrony. Wspomnienia żołnierza spod Arnhem, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1991, ISBN 83-211-1153-X
- Piotr Witkowski , Polskie jednostki powietrznodesantowe na zachodzie, Warszawa: Bellona, 2009, ISBN 978-83-11-11640-5, OCLC 751413197 .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Odznaczeni Medalem Wojska
- Polscy zesłańcy w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich 1940–1941
- Uczestnicy bitwy o Arnhem 1944 (strona polska)
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 1971
- Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w niewoli niemieckiej
- Polacy odznaczeni Medalem Wojny 1939–1945
- Polacy odznaczeni Gwiazdą za Wojnę 1939–45
- Polacy odznaczeni Medalem Obrony
- Polacy odznaczeni Gwiazdą Francji i Niemiec