Bronisław Nowyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bronisław Nowyk
proboszcz, dziekan
Data urodzenia 16 grudnia 1895
Data śmierci 26 października 1957
Miejsce pochówku Cmentarz przy ul. Francuskiej w Katowicach
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat 1919
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Bronisław Albin Nowyk (ur. 16 grudnia 1895, zm. 26 października 1957) – polski duchowny rzymskokatolicki, kapelan Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 grudnia 1895[1]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1919. Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do służby duszpasterskiej Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapelana (kapitan) ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3][4][1]. Sprawował stanowiska kapelana garnizonów: Sanok (1923)[5], Ostrów-Komorowo (1924)[6]. Podczas posługi w Sanoku był inicjatorem utworzenia w tym mieście wojskowego ośrodka kultury, wzniesionego w latach 1924–1927 jako Dom Żołnierza w Sanoku[7][8]. W 1928 był proboszczem parafii wojskowej w Ostrowi Mazowieckiej[9]. W 1932 sprawował stanowisko administratora (proboszcza) parafii wojskowej Chrystusa Króla przy 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku[10] (jego następcą był ks. Roman Kostikow)[11]. Był członkiem wspierającym Katolicki Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku[12]. W 1934 roku został przeniesiony z Sanoka na stanowisko administratora parafii wojskowej w Bielsku na Śląsku[13][14]. 4 lutego 1934 roku został mianowany starszym kapelanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 roku i 11. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[15].

 Osobny artykuł: Tytulatura duchowieństwa wojskowego II RP.

Na stanowisku administratora parafii wojskowej w Bielsku pozostawał do sierpnia 1939 roku[16]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 był szefem służby duszpasterstwa 21 Dywizji Piechoty Górskiej.

Został kapelanem w 1 Brygadzie Artylerii Armat Ludowego Wojska Polskiego, sformowanej w 1943[17]. Po zakończeniu wojny, w grudniu 1945 był oficerem-duchownym w służbie czynnej Duszpasterstwa Wojskowego Wyznania Rzymskokatolickiego, pełniąc funkcję dziekana Okręgu Wojskowego IV[18]. 2 lipca 1946 odprawił pierwszą mszę św. w kościele garnizonowym św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu, który przejął polski kościół rzymskokatolicki[19]. Służbę wojskową w Generalnym Dziekanacie Wojska Polskiego zakończył w stopniu księdza podpułkownika.

Zmarł 26 października 1957. Został pochowany na Cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wiktor Cygan: Wykaz kapelanów, służących czynnie lub w rezerwie w WP w okresie pokojowym w latach 1923-1939. ordynariat.wp.mil.pl, 2011-03-01. [dostęp 2015-07-19].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1427.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1298.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 407.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1422.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1294.
  7. ↑ Stanisław Piekarski: Domy Żołnierza Polskiego. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1997, s. 80. ISBN 83-85389-15-6.
  8. ↑ Edward Zając, Oświata i szkolnictwo. Życie kulturalne. Środowisko kulturalne, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 613.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 841.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 899.
  11. ↑ Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 43. ISBN 83-905046-4-2.
  12. ↑ Katolicki Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku 1923-1934. Jednodniówka. Sanok: Katolicki Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku, 1934, s. 34.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 272.
  14. ↑ Wspólnota cywili i wojskowych. trojca.katolik.bielsko.pl. [dostęp 2015-07-19].
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 72.
  16. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 406.
  17. ↑ 1 Brygada Artylerii. stankiewicze.com. [dostęp 2015-07-19].
  18. ↑ Patrycja Kaczmarska: Generalny Dziekanat Wojska Polskiego w latach 1945–1964. Centralne Archiwum Wojskowe. s. 184. [dostęp 2015-07-19].
  19. ↑ Historia kościoła. kosciolgarnizon.wroclaw.pl. [dostęp 2015-07-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Nowyk&oldid=61827825”