50°00′09″N 18°17′16″E/50,002500 18,287778Buków (województwo śląskie)
| ||
 Kościół w centrum wsi | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | śląskie | |
| Powiat | wodzisławski | |
| Gmina | Lubomia | |
| Liczba ludności (2008) | 314 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 32 | |
| Tablice rejestracyjne | SWD | |
| SIMC | 0216071 | |
Położenie na mapie gminy Lubomia   Buków | ||
Położenie na mapie Polski  Buków | ||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Buków | ||
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego  Buków | ||
| 50°00′09″N 18°17′16″E/50,002500 18,287778
| ||
Buków (niem. Bukau) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Lubomia.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wieś położona w dolinie Odry, na jej prawym brzegu. Pierwsze wzmianki o Bukowie pochodzą najprawdopodobniej z 1303 r. W sąsiedztwie Bukowa znajduje się zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Wielikąt". Zobaczyć tu można ok. 133 gatunków ptaków, m.in. łabędzie, kormorany, kaczki, czaple siwe, perkozy.
W centrum wsi znajduje się eklektyczny kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, wzniesiony w latach 1931-1933. Obok kościoła znajduje się Kaplica Różańcowa z 1770 r., wykonana z drewna, konstrukcji zrębowej na planie prostokąta; dach kryty jest także drewnianym gontem. Kaplica znajduje się na szlaku architektury drewnianej woj. śląskiego. Bardzo ciekawym obiektem jest też drewniany spichlerz, tzw. sypaniec (konstrukcja wykonana z drewna i obrzucona gliną).
Atrakcją Bukowa jest Ośrodek Wypoczynkowy oraz Ośrodek Jazdy Konnej, Mini ZOO, kawiarnia. Teren Bukowa oraz całej Gminy Lubomia stanowi wyjątkowo korzystne warunki do uprawiania wycieczek rowerowych oraz pieszych.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Buków”[1].
Urodzeni w Bukowie[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 26. ISBN 83-87424-77-3.
| |||||||||
