49°31′14″N 19°50′41″E/49,520556 19,844722Bukowina-Osiedle
| ||||
| ||||
 Fragment miejscowości | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  małopolskie
| |||
| Powiat | nowotarski | |||
| Gmina | Czarny Dunajec | |||
| Sołectwo | Bukowina Osiedle | |||
| Wysokość | 890 m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (31.08.2020) | 256[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 18 | |||
| Kod pocztowy | 34-721 | |||
| Tablice rejestracyjne | KNT | |||
| SIMC | 0461400 | |||
Położenie na mapie gminy Czarny Dunajec   Bukowina-Osiedle | ||||
Położenie na mapie Polski  Bukowina-Osiedle | ||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Bukowina-Osiedle | ||||
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  Bukowina-Osiedle | ||||
| 49°31′14″N 19°50′41″E/49,520556 19,844722
| ||||
Bukowina-Osiedle – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Miejscowość znajduje się w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim będącym jednym z pasm Beskidu Żywieckiego[2]. Zabudowania i pola miejscowości zajmują rejon przełęcz Pod Żeleźnicą oraz zbocza Żeleźnicy i Bukowińskiego Wierchu[3].
We wsi znajduje się kapliczka Matki Bożej. Wybudowana została w latach osiemdziesiątych z inicjatywy ówczesnego sołtysa Władysława Gala, a postawiona przez mieszkańców wsi. Jest darem wdzięczności za wybudowaną drogę łączącą Bukowinę z pozostałą częścią gminy.
We wsi używana jest gwara orawska, zaliczana przez polskich językoznawców jako gwara dialektu małopolskiego języka polskiego, przez słowackich zaś jako gwara przejściowa polsko-słowacka[4].
- Szlaki turystyczne
Przełęcz Spytkowicka – Łysa Góra – Leszczak – Nad Harkabuzem – Żeleźnica – Pod Żeleźnicą. Czas przejścia: 3 h
Przełęcz pod Żeleźnicą – Podszkle – Pająków Wierch – Danielki – Orawka. Czas przejścia: 3 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Statystyka na dzień 31.08.2020r.. rabawyzna.pl. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
- ↑ Júlia Dudášová-Kriššáková, Goralské nárečia z pohľadu súčasnej slovenskej jazykovedy, Prešov: Vydavateľstvo Prešovskej univerzity v Prešove, 2016, s. 24-29, ISBN 978-80-555-1714-8 (słow.).
| |||||||||||
