Centrum Wyszkolenia Armii
Centrum Wyszkolenia Armii – ośrodek szkoleniowy Polskich Sił Zbrojnych.
Centrum Wyszkolenia Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1941 roku w Buzułuku w obwodzie orenburskim został zorganizowany Korpus Unitarny Szkoły Podchorążych. Wszystkich przybywających żołnierzy, którzy odpowiadali warunkom przyjęcia do szkoły podchorążych, kierowano do kompanii szkolnej. Warunki zewnętrzne nie pozwalały na rozpoczęcie kursu. 2 grudnia 1941 roku kompanię szkolną przeniesiono do nowego miejsca zakwaterowania w szkole i szpitalu dziecięcym, potem jeszcze do miejscowości Kołtubanka, należącej do garnizonu Tockoje[1].
Na nowe zakwaterowanie została wyznaczona miejscowość Wriewskij[a] w Uzbeckiej SRR (współcześnie Uzbekistan). W 1942 roku ulokowano tu Centrum Wyszkolenia Armii Andersa, jego komendantem był płk Nikodem Sulik, a zastępcą płk kaw. Roman Józef Safar[1].
Szkołę Podchorążych ulokowano w obszernym budynku, mieszczącym wygodne pomieszczenia dla uczniów, kancelarie, mieszkanie komendanta Szkoły mieszkania kadry, kuchnię i magazyn żywnościowy. Komendantem szkoły był mjr dypl. Zygmunt Czarnecki, natomiast komendantem Kursu Unitarnego Szkoły Podchorążych kpt. Jerzy Emir-Hassan[1]. Zastępcą komendanta Kursu był por. Aleksander Waroczewski, później ostatni zastępca dowódcy 4 Batalionu Strzelców Karpackich[2], a dowódcą III plutonu Kursu był Ryszard Silinicz, po wojnie polityk emigracyjny w Wielkiej Brytanii. Intensywne szkolenie obejmowało wykłady i ćwiczenia praktyczne piechoty, terenoznawstwo, ze szczególnym naciskiem na sprawność bojową. Po nauce uczniowie spotykali się na zebraniach (nazywanych kominkami harcerskimi) z bogatym programem artystycznym, w tym chórem rewelersów[1].
Uroczyste zakończenie I Kursu Unitarnego Szkoły Podchorążych nastąpiło 12 marca 1942 roku[b] z udziałem szefa sztabu Polskich Sił Zbrojnych gen. Zygmunta Bohusza-Szyszko, który przekazał podchorążym i kadrze pozdrowienia i podziękowanie od dowódcy Armii gen. Władysława Andersa oraz przemówił do elewów. Szkołę ukończyło 120 uczniów[1]. I etap ewakuacji Armii Andersa do Iranu rozpoczął się już 24 marca 1942 roku[3].
Baza Armii Polskiej na Wschodzie[edytuj | edytuj kod]
W 1943 roku Centrum Wyszkolenia Armii włączono w skład Bazy Armii Polskiej na Wschodzie 2 Korpusu Polskiego PSZ utworzonej na podstawie wydanych w dniu 25 listopada 1943 przez Naczelnego Wodza, gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego Wytycznych organizacyjnych dla Armii Polskiej na Wschodzie[4][5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Ludwik Więckowski, red. Mieczysław Hucał: Wspomnienia o kursie unitarnym Szkoły Podchorążych w 41-szą rocznicę jej ukończenia. Buzułuk, Dzieckij Sad, Kołtubanka i Wrewskaja – ZSSR (pdf). szpzl-zegrze.waw.pl. s. 2, 6–7, 10. [dostęp 2019-12-28].
- ↑ Zbigniew Wawer: 3 Dywizja Strzelców Karpackich w kampanii włoskiej 1944–1945. Białystok: 1994, s. 44. ISBN 83-86232-40-4.
- ↑ Mariusz Jarosiński: 76 lat temu rozpoczęła się ewakuacja Armii Polskiej ze Związku Sowieckiego (pol.). dzieje.pl, 2018-03-24. [dostęp 2019-12-28].
- ↑ Zbigniew Wawer: Monte Cassino 1944. Warszawa: Bellona, 2009, s. 41. ISBN 978-83-11-11496-8.
- ↑ Wiesław Caban: Wiesław Caban, Józef Smoliński, Jakub Żak: Mity i legendy w polskiej historii wojskowości. T. 2. Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, 2014, s. 131. ISBN 978-83-7133-590-7.