Charles Barkley
| |||||||||||||||||||||||||
![]() Charles Barkley (2008) | |||||||||||||||||||||||||
34, 32, 4 | |||||||||||||||||||||||||
silny skrzydłowy | |||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Charles Wade Barkley | ||||||||||||||||||||||||
Pseudonim | Sir Charles | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1963 Leeds | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 198 cm | ||||||||||||||||||||||||
Masa ciała | 114 kg | ||||||||||||||||||||||||
Kariera | |||||||||||||||||||||||||
Aktywność | 1984–2000 | ||||||||||||||||||||||||
Szkoła średnia | Leeds (Leeds, Alabama) | ||||||||||||||||||||||||
College | Auburn (1981–1984) | ||||||||||||||||||||||||
Draft | 1984, numer: 5 Philadelphia 76ers | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Charles Wade Barkley (ur. 20 lutego 1963 w Leeds) – amerykański koszykarz grający zawodowo w NBA, na pozycji skrzydłowego, dwukrotny mistrz olimpijski, wicemistrz NBA (1993), po zakończeniu kariery sportowej komentator i analityk koszykarski. Wraz z Kevinem Durantem wynikiem 38 punktów zajmuje drugie miejsce w rozgrywkach play-off w zdobyczy punktowej w pierwszej połowie meczu[1][2][3][4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po zrezygnowaniu z 4. roku studiów na uniwersytecie w Auburn (ostatecznie skończył studia – kierunek marketing) został wybrany w drafcie 1984 przez Philadelphię 76ers w 1. rundzie z numerem piątym. Od razu zaczął się wyróżniać w NBA swoimi dowcipnymi, czasem obraźliwymi wypowiedziami. Zdobył też jednak uznanie na boisku, gdzie wkładał w grę wiele wysiłku. Był bardzo skoczny, potrafił skutecznie zdobywać punkty. Popisywał się rzutami, które potrafił wykonywać z każdego miejsca na boisku. Przez pierwszych 9 lat kariery jego skuteczność nie spadła nigdy poniżej 50%, w całej karierze miał skuteczność 54,1%, a w rekordowym sezonie 1989-1990 – 60% (przy średniej punktowej 25,2 pkt. na mecz).
W sezonie 1986-87 Barkley został najniższym mistrzem zbiórek w NBA. Cechowała go zdolność do rozgrywania akcji, a także umiejętność rzucania za 3 punkty oraz przechwytywania piłek (drugi na liście wszech czasów na pozycji nr 4 – silnego skrzydłowego).
W drużynie z Filadelfii był początkowo drugoplanową postacią. Zmieniło się to po odejściu Juliusa Ervinga i Mosesa Malone’a. Barkley został liderem drużyny. Jako zawodnik Sixers, wystąpił w meczu gwiazd NBA. W trakcie spotkania (1991) zdobył 17 punktów, ale co ważniejsze zebrał 22 piłki, co było wyrównaniem rekordu należącego do Wilta Chamberlaina z 1967. Barkley zdobył nagrodę MVP za ten występ.
W 1992 zawodnik został oddany do Phoenix Suns. Do księgi rekordów Sixers wpisał się będąc czwartym w całkowitej liczbie punktów (14184), trzecim w średniej punktowej (23,3), trzecim w liczbie zbiórek (7079), ósmym w liczbie asyst (2276) i drugim w skuteczności (57%). Przez 7 kolejnych lat przewodził Sixers w skuteczności i zbiórkach, a przez 6 kolejnych lat w punktach. W Suns w sezonie 1992/1993 przewodził NBA w punktach, zbiórkach i asystach. Zdobył wtedy nagrodę MVP sezonu zasadniczego i doprowadził Suns do Finału NBA, w którym jednak zespół z Phoenix przegrał 4-2 z Chicago Bulls. W tym samym roku został wybrany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na igrzyska olimpijskie w Barcelonie. Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w skład której wchodzili tacy gracze jak Michael Jordan, Larry Bird czy Magic Johnson, zdobył złoty medal. Drużyna USA wygrywała każdy mecz przewagą minimum 30 punktów.
W kolejnych latach wielu graczy Suns dręczyły kontuzje i drużyna nie zdołała już powtórzyć swojego sukcesu. Barkley przeszedł wówczas do Houston Rockets. Tam razem z Hakeemem Olajuwonem i Clydem Drexlerem miał w końcu zdobyć trofeum. Szanse były duże, gdyż „Rakiety” wywalczyły już tytuł rok i dwa lata wcześniej. Jednak ze względu kontuzje w sezonie 1996/1997 Charles zagrał w tylko w 53 meczach, a rok później w 68.
Barkley zakończył karierę w sezonie 1999/2000 w mieście, w którym ją zaczął, czyli Filadelfii. Podczas meczu Rockets-Sixers 8 grudnia Barkley próbując zablokować rzut Tyrone’a Hilla upadł na parkiet i nabawił się kontuzji, która nie pozwoliłaby mu już na zagranie w całym sezonie, który miał być jego ostatnim. W związku z tym postanowił zakończyć karierę od razu. Zaraz potem został komentatorem meczów koszykówki w jednej z amerykańskich stacji TV. 21 marca 2000 koszulka „Sir Charlesa” z numerem 34 została zastrzeżona przez władze Philadelphii 76ers.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[5][6], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA[edytuj | edytuj kod]
- Uczestnik turnieju NCAA (1984)
- Koszykarz Roku Konferencji Southeastern (SEC – 1984)[7]
- MVP turnieju SEC (1984)
- Zaliczony do:
- III składu All-American (1984 przez NABC)
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)[7]
- Drużyna Auburn Tigers zastrzegła należący do niego numer 34
NBA[edytuj | edytuj kod]
- Wicemistrz NBA (1993)[8]
- MVP:
- sezonu regularnego NBA (1993)[9]
- NBA All-Star Game (1991)[10]
- miesiąca NBA (styczeń 1987, listopad 1988, grudzień 1992, luty 1996)[11]
- 11-krotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA (1987–1997). Z powodu kontuzji nie wystąpił w 1994 i 1997 roku[12].
- Wybrany do:
- I składu:
- NBA (1988–1991, 1993)[13]
- debiutantów NBA (1985)[14]
- II składu NBA (1986–1987, 1992, 1994–1995)[13]
- III składu NBA (1996)[13]
- grona 50 najlepszych zawodników w historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team - 1996)[15]
- I składu:
- trzykrotny zdobywca NBA IBM Award (1986-88)[16]
- Lider:
- Klub:
- Philadelphia 76ers zastrzegł należący do niego w numer 34[21]
- Phoenix Suns zastrzegł należący do niego w numer 34[21]
Kadra[edytuj | edytuj kod]
Mistrz:
Brązowy medalista Uniwersjady (1983)[25]
- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław jako członek drużyny olimpijskiej z 1992 roku (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2010)[26]
- Lider igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów z gry (1992 – 71,1%)[27]
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca turnieju McDonalda (1993)[28]
- MVP turnieju McDonalda (1993)
- Zaliczony do:
- Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2006)[29]
- I składu turnieju McDonalda (1993)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Durant scores 38 points in half, 1 shy of NBA playoff record, nba.com(ang.)
- ↑ NBA playoffs 2019: Warriors' Kevin Durant ties postseason record with 38 points in first half of game 6 vs. Clippers, cbssports.com(ang.)
- ↑ Rekord Duranta. Mistrzowie NBA (w końcu) w drugiej rundzie, sport.tvp.pl
- ↑ Kevin Durant ties Charles Barkley in most points in a half Warriors vs Clippers game six, youtube(ang.)
- ↑ Charles Barkley – realgm.com (ang.). realgm.com. [dostęp 11 lipca 2016].
- ↑ Charles Barkley Elected to Hall of Fame (ang.). nba.com. [dostęp 11 lipca 2016].
- ↑ a b Charles Barkley – collegebasketballexperience.com (ang.). collegebasketballexperience.com. [dostęp 11 lipca 2016].
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 18 czerwca 2016].
- ↑ NBA MVP Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ NBA All-Star Game MVPs (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ NBA Players of the Month (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ Charles Barkley Profile (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ a b c All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ All-Rookie Teams (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ The NBA’s 50 Greatest Players (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ Duncan wins 2001-02 IBM Award (ang.). nba.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
- ↑ NBA Rebounds Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Rebounds Per Game (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 3 kwietnia 2018].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 6 kwietnia 2018].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throws (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 24 marca 2018].
- ↑ a b NBA Retired Numbers (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ Games of the XXVth Olympiad -- 1992 (ang.). archive.usab.com. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ Games of the XXVIth Olympiad -- 1996 (ang.). archive.usab.com. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 1992 (ang.). archive.usab.com. [dostęp 26 stycznia 2015].
- ↑ TWELVTH WORLD UNIVERSITY GAMES -- 1983 (ang.). archive.usab.com. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ 1992 United States Olympic Team - Hall Of Famers (ang.). hoophall.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ 1992 Olympic Games Tournament for Men - Filed Goal % - Statistics (ang.). fiba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ History of the NBA Global Games (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ Hall Of Famers - Charles Barkley (ang.). hoophall.com. [dostęp 17 czerwca 2014].
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- Amerykańscy koszykarze
- Amerykańscy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996
- Koszykarze Auburn Tigers
- Koszykarze Philadelphia 76ers
- Koszykarze Phoenix Suns
- Koszykarze Houston Rockets
- Członkowie Basketball Hall of Fame
- Koszykarze NCAA All-American
- Zawodnicy NBA z zastrzeżonymi numerami
- NBA All-Stars
- Urodzeni w 1963