50°35′03″N 21°38′31″E/50,584167 21,641944Ciszyca (województwo świętokrzyskie)
| Artykuł | 50°35′3″N 21°38′31″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°34'59.9"N, 21°37'59.9"E, 50°35'3.77"N, 21°38'30.70"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 650 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  świętokrzyskie
| |||
| Powiat | sandomierski | |||
| Gmina | Koprzywnica | |||
| Sołectwo | Ciszyca | |||
| Liczba ludności | 343 | |||
| Strefa numeracyjna | 15 | |||
| Kod pocztowy | 27-660[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | TSA | |||
| SIMC | 0796499 | |||
Położenie na mapie gminy Koprzywnica  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | ||||
| 50°35′03″N 21°38′31″E/50,584167 21,641944
| ||||
Ciszyca – wieś sołecka[2] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Koprzywnica[3][4], w sołectwie Ciszyca.
Była wsią klasztoru cystersów koprzywnickich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
| Identyfikator miejscowości | Nazwa miejscowości | Rodzaj miejscowości |
|---|---|---|
| 0796507 | Sperenda | część miejscowości |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś Ciszyca w źródłach historycznych nosi nazwę: Cissycza, Ciszyca, Czischicza, Czisicza, Cziszicza i Czyschycza. Najstarsza poświadczona źródłowo wzmianka o wsi Ciszyca pochodzi z roku 1277[6]. W 1185 część wsi wraz z sąsiednimi Świężycami otrzymał klasztor koprzywnicki (darowizna Mikołaja Bogorii), ale jakieś działy w Ciszycy w 1284 miała także Kolegiata w Sandomierzu[6].
W drugiej połowie XIV wieku część Ciszycy należała do szlacheckich właścicieli: w 1363 na klasztornej części wsi, prawo dożywotniego użytkowania miał szlachetny Marcin, była to rola, zwana Wielkałąka (Wielka Łąka), w 1365 opat klasztoru benedyktynów w Sieciechowie toczył spór przed monarszym sądem nadwornym z plebanem (Markiem) ze Stężycy o jakiś źreb w Ciszycy; w 1382 klasztor koprzywnicki w drodze zamiany za wieś Lubzinę nabył część wsi Ciszyca od szlachetnych braci Pakosza i Mikołaja Bogoriów.
W XVI wieku opat koprzywnicki ze swojej części Ciszycy płacił podatek z 6 łanów od 12 kmieci i 2 ubogich komorników. W 1787 r. wieś miała 106 mieszkańców, w tym 14 Żydów[6].
W 1827 w Ciszycy było 13 domów i 117 mieszkańców. W 1884 wieś miała 15 domów i 114 mieszkańców, 202 morgi ziemi dworskiej i 114 mórg włościańskich. W 1929 r. wieś ta liczyła 28 domów i 145 mieszkańców. Na obrzeżach wsi (w pobliżu Wisły) znajdował się folwark Speranda, który miał 2 domy i 36 mieszkańców[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 167 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Koprzywnica. Urząd Gminy Koprzywnica. [dostęp 18.04.2015].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.04.2015].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 18.04.2015].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
- ↑ a b c Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 341.
- ↑ Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 708.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Ciszyca
| |||||||||||||||
