Czapajew (film)
| ||
![]() Boris Baboczkin jako Czapajew. | ||
Gatunek | dramat wojenny | |
Rok produkcji | 1934 | |
Data premiery | ![]() ![]() | |
Kraj produkcji | ![]() | |
Język | rosyjski | |
Czas trwania | 93 min | |
Reżyseria | Siergiej Wasiljew Gieorgij Wasiljew | |
Scenariusz | Siergiej Wasiljew Gieorgij Wasiljew Anna Furmanow | |
Główne role | Boris Baboczkin Boris Blinow | |
Muzyka | Gawriił Popow | |
Zdjęcia | Aleksandr Sigajew Aleksandr Ksenofontow | |
Scenografia | Isaak Machlis | |
Produkcja | Lenfilm |
Czapajew (ros. Чапаев) – radziecki film historyczno-wojenny z 1934 roku w reżyserii Siergieja i Gieorgija Wasiljewów.
Geneza i fabuła[edytuj | edytuj kod]
Film został nakręcony na podstawie materiałów Dmitrija i Anny Furmanowów o rosyjskim wojskowym Wasiliju Czapajewie. Furmanow znał osobiście Czapajewa, pracował w jego oddziale jako komisarz, a swoje wspomnienia zamieścił w książce, która stała się podstawą dla scenariusza filmu.
Fabuła filmu opowiada o przyjeździe do jednostki wojskowej komisarza partyjnego, który uświadamia politycznie żołnierzy. Dzięki jego wysiłkom wojsko nabiera karności, podnosi się jego morale, co przekłada się na zwycięstwa na polu bitwy. Do komisarza przekonuje się w końcu, początkowo wobec niego nieufny, charyzmatyczny dowódca Czapajew.
Recepcja[edytuj | edytuj kod]
Obraz zdobył główną nagrodę Srebrnej Wazy na 1. MFF w Moskwie (1935), podczas którego przewodniczącym jury był Siergiej Eisenstein.
Film został entuzjastycznie przyjęty w ZSRR, ale również dobrze oceniony za granicą. Mimo swojego propagandowego rytu i skromności zastosowanych środków plastycznych, film niesie ze sobą uniwersalne przesłanie. Scenariusz filmu Jerzy Toeplitz określił jako „znakomicie skonstruowany”.
Polska premiera filmu miała miejsce w 1945. Po polskiej premierze miały miejsce jeszcze premiery, m.in. w Niemczech i Finlandii.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Czapajew otwierał pierwszy w Związku Radzieckim festiwal filmowy.
- Film ukończono zaledwie dwa tygodnie przed jego planowaną premierą, a tej nie towarzyszyły kolorowe afisze, a jedynie tekstowe obwieszczenia.
- W leningradzkim kinoteatrze Saturn film ten wyświetlano każdego dnia przez dwa lata.
- W związku z popularnością filmu pojawiło się wiele dowcipów na temat jego głównych bohaterów.
- Osip Mandelsztam napisał tomik wierszy poświęconych Czapajewowi.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Boris Baboczkin – Wasilij Czapajew
- Boris Blinow – Furmanow, komisarz
- Leonid Kmit – Pietka, adiutant Czapajewa
- Warwara Miasnikowa – Anka
- Nikołaj Simonow – Żychariew, dowódca kawalerzystów
- Gieorgij Żżonow – Tieriosza
- Gieorgij Wasiljew – biały oficer
- Borys Czirkow - wieśniak
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Grand Prix (Srebrna Waza) na 1. MFF w Moskwie (1935)
- Najlepszy film obcojęzyczny National Board of Review of Motion Pictures (1935)
- Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu (1937)
- Nagroda Stalinowska I stopnia (1941)
- Brązowy Medal na 7. MFF w Wenecji (1946)