Czesław Domaniewski
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1861 Gronówek | |
Data i miejsce śmierci | 14 września 1936 Warszawa, Polska | |
Miejsce spoczynku | Cmentarz Powązkowski | |
Zawód, zajęcie | architekt | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Czesław Domaniewski (ur. 18 marca 1861 w Gronówku[1], zm. 14 września 1936 w Warszawie) – polski profesor, architekt, pedagog, naczelny architekt Warszawy, główny architekt Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i Kolei Warszawsko-Kaliskiej, a także dziekan wydziału architektury Politechniki Warszawskiej[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Romana i Ludwiki z Marszewskich[1], brat Bolesława Domaniewskiego[3]. Ukończył szkołę średnią Jana Pankiewicza w Warszawie (1881) oraz tzw. klasę dodatkową w państwowej szkole realnej (1882)[1]. Studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu ukończył w 1889 ze złotym medalem[1] i tytułem artysty-architekta I klasy. Po odbytych praktykach budowlanych, powrócił do Warszawy, gdzie pracował u prof. Józefa Dziekońskiego. W latach 1911–1918 wykładał konstrukcje budowli na Wolnej Wszechnicy Polskiej oraz budownictwo wiejskie na Wyższej Szkole Rolniczej (obecnie Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie). W latach 1914–1915 był członkiem komitetu organizacyjnego Politechniki Warszawskiej[1]. Był pracownikiem Rady Komisji Odbudowy Kraju i Racjonalnego Budownictwa Tymczasowej Rady Stanu[4]. W latach 1917–1920 pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Wykładał na Wydziale Architektury (konstrukcję budowli), Wydziale Inżynierii Wodnej (budownictwo wiejskie), Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej (konstrukcje budowli), Wydziale Chemii (budownictwo przemysłowe). Otrzymał nominację na profesora zwyczajnego w 1919 roku. W 1929 roku na własne życzenie przeszedł na emeryturę po długich latach pracy pedagogicznej, wciąż utrzymując kontakt z Wydziałem Architektury przez udział w posiedzeniach Rady Wydziału i nie przerywając swojej pracy naukowej. W uznaniu zasług położonych dla Wyższej Uczelni mianowany zostaje w 1930 roku Profesorem Honorowym Politechniki Warszawskiej[2].
Od 11 kwietnia1893 był żonaty z Zofią z Janiszewskich[1] (zm. 1903).
Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 19-6-29,30,31)[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 11 listopada 1936)[6]
Ważniejsze realizacje[edytuj | edytuj kod]
- Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego Pruszków (1897)
- Nowa Poczekalnia (pawilon południowy dworca Wiedeńskiego) w Warszawie (1900)
- Dworzec stacji kolejowej Łódź Kaliska (1902)
- Dworzec stacji kolejowej Ciechocinek (1902)
- Kościół św. Kazimierza w Pruszkowie (1902)
- Dworzec stacji kolejowej Kalisz (1905)
- Pałac Karolin (1911)
- Szpital Karola i Marii na Woli w Warszawie (1913)
- Dworzec stacji kolejowej Zawiercie (1914)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 147 .
- ↑ a b Teresa Gumołowska , Czesław Domaniewski, bcpw.bg.pw.edu.pl .
- ↑ Salon, Trzy pokolenia Domaniewskich, Salon Tradycji Polskiej, 17 marca 2017 [dostęp 2020-12-14] (pol.).
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 223.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JANISZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-05-28] .
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 147. [dostęp 2021-01-13].
- Architekci związani z Warszawą
- Ludzie związani z Kaliszem
- Ludzie związani z Koleją Warszawsko-Wiedeńską
- Ludzie związani z Pruszkowem
- Ludzie związani z Zawierciem
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy architekci
- Polscy pedagodzy
- Urodzeni w 1861
- Współpracownicy Tymczasowej Rady Stanu
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Wykładowcy wydziałów architektury
- Wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej
- Zmarli w 1936