Dana International
| ||
Dana International (2016) | ||
Imię i nazwisko | Szaron Kohen | |
Pseudonim | Dana International | |
Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1972 Tel Awiw | |
Gatunki | dance, pop, trance, etno | |
Zawód | piosenkarka, kompozytorka | |
Aktywność | od 1992 | |
Wydawnictwo | Hed Arzi Music | |
Współpracownicy | ||
Offer Nissim | ||
Strona internetowa |
Dana International (hebr. דנה אינטרנשיונל), właśc. Szaron Kohen (hebr. שרון כהן; ur. 2 lutego 1972 w Tel Awiwie) – izraelska piosenkarka i kompozytorka. Zwyciężczyni 43. Konkursu Piosenki Eurowizji (1998), dwukrotna reprezentantka Izraela w konkursie (1998 i 2011).
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Jest drugim z trójki dzieci jemeńskich Żydów[1]. Mając 13 lat, odkryła, że jest transseksualistką. W 1993 poddała się operacji korekty płci w Londynie i oficjalnie zmieniła imię Jaron na Szaron[2].
W dzieciństwie uczęszczała do szkoły muzycznej w Tel Awiwie. W wieku 11 lat zobaczyła występ legendarnej izraelskiej piosenkarki Ofry Hazy podczas 28. Konkursu Piosenki Eurowizji, co pobudziło w niej chęć bycia piosenkarką.
Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]
W wieku 16 lat zarabiała na życie, występując w klubach nocnych jako drag queen. Podczas jednego z występów w 1988 poznała izraelskiego DJa Offera Nissima, który zaproponował jej występ w swoim show. Zadebiutowała występem pod pseudonimem Saida Sultana w programie scenicznym Le La Lu. Z czasem zmieniła pseudonim na Dana International. W 1993, po przejściu operacji korekty płci wydała swój debiutancki album studyjny, zatytułowany Danna International, który ukazał się m.in. w Grecji i Egipcie[3]. W 1994 wydała drugi album pt. Umpatampa[4], który osiągnął status platynowej płyty w kraju. W tym samym roku została okrzyknięta „artystką roku” w Izraelu[5].
W 1995 z piosenką „Layla Tov, Europa” wzięła udział w programie Kdam wyłaniającym reprezentanta Izraela w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji. W finale selekcji zajęła drugie miejsce[6][7]. W 1997 wydała trzeci album studyjny pt. Maganuna[6], który zyskał status złotej płyty[5], a także podjęła współpracę z Eranem Zurem, czego efektem był nagrany wspólnie utwór „Shir Kdam-Shnati (Sex Acher)” z jego płyty pt. Ata Havera Sheli[8].
W 1998 została wybrana wewnętrznie przez krajową stację publiczną na reprezentantkę Izraela z piosenką „Diva” podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji w Birmingham[9]. Wybór telewizji został skrytykowany przez środowiska ortodoksyjnych Żydów i konserwatystów, które nie zgadzały się na wysłanie transseksualistki na konkurs. W maju zajęła pierwsze miejsce w finale Eurowizji, zdobywszy 172 punktów, w tym maksymalnej liczby 12 punktów od Francji, Malty i Portugalii[10]. Podczas występu koncertowego wystąpiła w srebrnej sukni projektu Galit Levy, zaś nagrodę odebrała w czarnej kreacji Jean-Paul Gaultiera[11][12][13][14], wartej 250 tys. dolarów[15].
W 1999 wystąpiła z piosenką Steviego Wondera „Free” jako gość w finale 44. Konkursu Piosenki Eurowizji w Jerozolimie. W finale wręczyła statuetkę laureatce konkursu, Charlotte Nilsson, a w trakcie przekazywania nagrody zasymulowała upadek, czym wywołała skandal[16]. Również w 1999 wydała kolejny album studyjny pt. Free, na której znalazł się m.in. przebój „Diva”[17]. W 2000 album ukazał się na japońskim rynku muzycznym (jako ディーヴァ)[18]. Kilka miesięcy później wydała płytę pt. Joter we joter (More and More)[19].
W 2002 wydała ósmy[20] album studyjny pt. HaHalom HaEfshari[6]. W 2003 udostępniła w sklepach składankę ośmiu płyt zawierających wszystkie single z The Possible Dream i nową, utrzymaną w stylu house wersję przeboju „Cinque Milla” – „A.lo.ra.lo.la”. Również w 2003 została zaproszona do udziału w projekcie braci Gibb „Gotta Get a Message to You”, na którym wykonała cover utworu Barbry Streisand „Woman in Love”[21].
W 2005 wystąpiła podczas koncertu Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze. Z utworem „Diva” zajęła 13. miejsce w plebiscycie na najlepszy utwór w 50-letniej historii konkursu[22]. Podczas koncertu wykonała również utwór „Parlez-vous Francais?” Baccary, z którym duet reprezentował Luksemburg podczas konkursu w 1978[23].
W marcu 2007 wydała singiel „HaKol LeTova” zapowiadający jej nowy album[6]. Drugim singlem z płyty została piosenka „Love Boy”, która była najczęściej granym utworem dekady w izraelskich rozgłośniach radiowych[24][25]. Kilka miesięcy później wydała album pt. Hakol ze letova, który promowała również singlami: „At Muhana”, „Seret Hodi” (nagrany w duecie z Idanem Yanivm) i „Yom Huledet”[26][6].

Pod koniec lutego 2008 napisała i skomponowała piosenkę „Ke’ilu kan”, z którą Boaz Mauda wygrał krajowe eliminacje eurowizyjne Kdam 2008[27], zostając reprezentantem Izraela w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w Belgradzie[28]. Zajął 9. miejsce w finale[29]. W lutym 2011 z piosenką „Ding Dong” została zakwalifikowana do finału Kdam 2011[30][31][32]. 8 marca wygrała w finale eliminacji, zostając reprezentantką kraju w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji w Düsseldorfie[33][34][35][36]. Przed występem w konkursie zorganizowała konkurs na jej sceniczną kreację wyłonioną spośród ośmiu projektów Jean-Paul Gaultiera[37][38][39][40]. 12 maja wystąpiła w drugim półfinale konkursu[41] i zajęła 15. miejsce, nie zdobywając awansu do finału[42]. Została tym samym pierwszą laureatką Eurowizji, która tego dokonała[43].
W 2013, po dwóch latach przerwy, wydała dwa nowe single: „Ma La'asot” i „Loca”[44]. 31 marca 2015 wystąpiła gościnnie podczas specjalnego koncertu jubileuszowego Eurovision Song Contest’s Greatest Hits organizowanego w Londynie. W trakcie widowiska zaprezentowała utwór „Diva” oraz „Waterloo” wraz z pozostałymi uczestnikami koncertu[45].
Pozostałe przedsięwzięcia[edytuj | edytuj kod]
W 2000 premierę miał film dokumentarny pt. Lady D opisujący życie Dany International[46][47].
W 2008 była jurorką w siódmej edycji programu Kochaw nolad, izraelskiej wersji formatu Idol[48].
Proces o wizerunek[edytuj | edytuj kod]
Na początku kwietnia 2001 wygrała sprawę sądową skierowaną przeciwko sieci komórkowej Bezeq, która bezprawnie wykorzystała jej wizerunek w kampanii reklamowej[49][50]. W 2003 sąd przyznał piosenkarce wyłączne prawa autorskie do jej eurowizyjnego wizerunku[51].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Rok | Album | Gatunek | Sprzedaż | Certyfikat IFPI |
---|---|---|---|---|
1993 | Danna International | pop | 20 000 | Złoto[52] |
1994 | Umpatampa | pop | 50 000 | Platyna[52] |
1996 | Maganuna | pop, trance, dance | 30 000 | Złoto[52] |
1998 | Diva Ha-osef | dance, pop | 600 000 | 5x platyna[52] |
1998 | The Album | pop, dance | 400 000 | 3x platyna[52] |
1999 | Free | pop, dance | 300 000 | 2x platyna[52] |
2001 | More & More | pop | 35 000 | Złoto[52] |
2002 | The Possible Dream | pop, dance | 50 000 | Platyna[52] |
2007 | All Is for Good | pop, dance | 100 000 | 3x platyna[52] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dana International - A Star Online (pol.). [dostęp 2017-03-20].
- ↑ Her true story (ang.). Dana International. [dostęp 2009-09-18].
- ↑ Thomas Peele: Queer popular culture: literature, media, film, and television. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ John Shepherd: Continuum encyclopedia of popular music of the world. 2005. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ a b DANA INTERNATIONAL. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ a b c d e Glen Webb: Return of the Diva for Israel (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-04-22. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Lee Walzer: Between Sodom and Eden: a gay journey through today's changing Israel. 2000-04-15. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Richard Middleton: Voicing the popular: on the subjects of popular music. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ About Dana International (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Eurovision Song Contest 1998 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ John Lucas: Viva la Diva! (ang.). 2011-02-08. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Fun Trivia: E : Eurovision Song Contest. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Itamar Barak: Israel: Dana International meets Gaultier (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2001-04-26. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Dana in Jean Paul Gaultier dress (ang.). esctoday.com, 2005-10-17. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Eurovision Song Contest 1999 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Free by Dana International (ang.). W: iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Dana International – Free (ang.). W: Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Discography (ang.). www.danainternational1.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Itamar Barak: 8th album for Dana International soon (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2002-11-28. [dostęp 2014-07-21].
- ↑ Dana International's Woman in Love cover of Barbra Streisand's Woman in Love (ang.). W: Who Sampled [on-line]. www.whosampled.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Congratulations (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Eurovision Song Contest 1978 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Itamar Barak: Watch Dana International's new video (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-08-01. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Itamar Barak: Dana International conquers Israeli radio again (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-06-26. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Itamar Barak: Listen to Dana International's new song (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-03-27. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Sietse Bakker: Dana International writes for 2008 Israeli singer (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2008-01-23. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Sietse Bakker: Boaz Mauda sings Ke'ilo Kan (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2008-02-26. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Eurovision Song Contest 2008 Final (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Jarmo Siim: Confirmed: Dana International makes Eurovision comeback (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-02-08. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Karol Nowakowski: Drugi raz Dany? (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-01-26. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Karol Nowakowski: Kdam powrotów (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-02-23. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Gustav Dahlander: Tonight: Eurovision national final in Israel (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Gustav Dahlander: Israel has decided – Dana International to Eurovision! (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Colin Robertson: Dana on Euro trail (ang.). W: The Sun [on-line]. www.thesun.co.uk, 2011-03-10. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Karol Pawelec: Ding Dong, czyli wielki powrót izraelskiej Divy? (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-03-09. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Karol Nowakowski: Wybieramy sukienkę dla Dany (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-03-28. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ ESC 2011 – Dana International meeting Jean Paul Gaultier. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Karol Nowakowski: Dana zaprezentowała sukienkę (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-05-03. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Eurovision Song Contest 2011 Results (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Dariusz Sułek: Azerbejdżan triumfuje!!! (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-05-15. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Israel: Dana International goes Loca for Tel Aviv's 2013 Gay Pride (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2011-05-31. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Eurovision's Greatest Hits – full line-up revealed! (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 1 2001 (ang.). www.youtube.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 2 2001 (ang.). www.youtube.com. [dostęp 2013-10-11].
- ↑ Nathan Burstein: Gender Bender: Israel’s Next ‘Idol’ Judge (ang.). W: Forward [on-line]. www.forward.com, 2009-04-08. [dostęp 2013-01-19].
- ↑ Dana International sues Bezeq Int'l over ad campaign (ang.). www.home.online.no, 2001-04-06. [dostęp 2015-01-22].
- ↑ Assaf Bergerfreund: Dana International wins right to file suit (ang.). www.haaretz.com, 2001-10-08. [dostęp 2015-01-22].
- ↑ Itamar Barak: Israeli court confirmed Dana's trade mark (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-01-13. [dostęp 2015-01-22].
- ↑ a b c d e f g h i Dana's Bio. [dostęp 2013-01-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|