Dana International

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dana International
(דנה אינטרנשיונל)
Ilustracja
Dana International (2016)
Imię i nazwisko Szaron Kohen
Pseudonim Dana International
Data i miejsce urodzenia 2 lutego 1972
Tel Awiw
Gatunki dance, pop, trance, etno
Zawód piosenkarka, kompozytorka
Aktywność od 1992
Wydawnictwo Hed Arzi Music
Współpracownicy
Offer Nissim
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dana International (hebr. דנה אינטרנשיונל), właśc. Szaron Kohen (hebr. שרון כהן; ur. 2 lutego 1972 w Tel Awiwie jako Jaron Kohen (hebr. ירון כהן[1]) – izraelska piosenkarka i kompozytorka. Zwyciężczyni 43. Konkursu Piosenki Eurowizji (1998), dwukrotna reprezentantka Izraela w konkursie (1998 i 2011).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie uczęszczała do szkoły muzycznej w Tel Awiwie. W wieku 11 lat zobaczyła występ legendarnej izraelskiej piosenkarki Ofry Hazy podczas 28. Konkursu Piosenki Eurowizji, co pobudziło w niej chęć bycia piosenkarką. W wieku 16 lat zarabiała na życie, występując w klubach nocnych jako drag queen. Podczas jednego z występów w 1988 poznała izraelskiego DJa Offera Nissima, który zaproponował jej występ w swoim show. Zadebiutowała występem pod pseudonimem Saida Sultana w programie scenicznym Le La Lu. Z czasem zmieniła pseudonim na Dana International. W 1993, po przejściu operacji korekty płci wydała swój debiutancki album studyjny, zatytułowany Danna International, który ukazał się m.in. w Grecji i Egipcie[2]. W 1994 wydała drugi album pt. Umpatampa[3], który osiągnął status platynowej płyty w kraju. W tym samym roku została okrzyknięta „artystką roku” w Izraelu[4].

W 1995 z piosenką „Layla Tov, Europa” wzięła udział w programie Kdam wyłaniającym reprezentanta Izraela w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji. W finale selekcji zajęła drugie miejsce[5][6]. W 1997 wydała trzeci album studyjny pt. Maganuna[5], który zyskał status złotej płyty[4], a także podjęła współpracę z Eranem Zurem, czego efektem był nagrany wspólnie utwór „Shir Kdam-Shnati (Sex Acher)” z jego płyty pt. Ata Havera Sheli[7].

Dana International podczas występu na ceremonii Miss Israel 1998

W 1998 została wybrana wewnętrznie przez krajową stację publiczną na reprezentantkę Izraela z piosenką „Diva” podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji w Birmingham[8]. Wybór telewizji został skrytykowany przez środowiska ortodoksyjnych Żydów i konserwatystów, które nie zgadzały się na wysłanie transseksualistki na konkurs. W maju zajęła pierwsze miejsce w finale Eurowizji, zdobywszy 172 punktów, w tym maksymalnej liczby 12 punktów od Francji, Malty i Portugalii[9]. Podczas występu koncertowego wystąpiła w srebrnej sukni projektu Galit Levy, zaś nagrodę odebrała w czarnej kreacji Jean-Paul Gaultiera[10][11][12][13], wartej 250 tys. dolarów[14].

W 1999 wystąpiła z piosenką Steviego Wondera „Free” jako gość w finale 44. Konkursu Piosenki Eurowizji w Jerozolimie. W finale wręczyła statuetkę laureatce konkursu, Charlotte Nilsson, a w trakcie przekazywania nagrody zasymulowała upadek, czym wywołała skandal[15]. Również w 1999 wydała kolejny album studyjny pt. Free, na której znalazł się m.in. przebój „Diva”[16]. W 2000 album ukazał się na japońskim rynku muzycznym (jako ディーヴァ)[17]. Kilka miesięcy później wydała płytę pt. Joter we joter (More and More)[18].

W 2002 wydała ósmy[19] album studyjny pt. HaHalom HaEfshari[5]. W 2003 udostępniła w sklepach składankę ośmiu płyt zawierających wszystkie single z The Possible Dream i nową, utrzymaną w stylu house wersję przeboju „Cinque Milla” – „A.lo.ra.lo.la”. Również w 2003 została zaproszona do udziału w projekcie braci Gibb „Gotta Get a Message to You”, na którym wykonała cover utworu Barbry Streisand „Woman in Love”[20].

W 2005 wystąpiła podczas koncertu Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze. Z utworem „Diva” zajęła 13. miejsce w plebiscycie na najlepszy utwór w 50-letniej historii konkursu[21]. Podczas koncertu wykonała również utwór „Parlez-vous Francais?” Baccary, z którym duet reprezentował Luksemburg podczas konkursu w 1978[22].

W marcu 2007 wydała singiel „HaKol LeTova” zapowiadający jej nowy album[5]. Drugim singlem z płyty została piosenka „Love Boy”, która była najczęściej granym utworem dekady w izraelskich rozgłośniach radiowych[23][24]. Kilka miesięcy później wydała album pt. Hakol ze letova, który promowała również singlami: „At Muhana”, „Seret Hodi” (nagrany w duecie z Idanem Yanivm) i „Yom Huledet”[25][5].

Dana International podczas pobytu w Polsce, 2007

Pod koniec lutego 2008 napisała i skomponowała piosenkę „Ke’ilu kan”, z którą Boaz Mauda wygrał krajowe eliminacje eurowizyjne Kdam 2008[26], zostając reprezentantem Izraela w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w Belgradzie[27]. Zajął 9. miejsce w finale[28]. W lutym 2011 z piosenką „Ding Dong” została zakwalifikowana do finału Kdam 2011[29][30][31]. 8 marca wygrała w finale eliminacji, zostając reprezentantką kraju w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji w Düsseldorfie[32][33][34][35]. Przed występem w konkursie zorganizowała konkurs na jej sceniczną kreację wyłonioną spośród ośmiu projektów Jean-Paul Gaultiera[36][37][38][39]. 12 maja wystąpiła w drugim półfinale konkursu[40] i zajęła 15. miejsce, nie zdobywając awansu do finału[41]. Została tym samym pierwszą laureatką Eurowizji, która tego dokonała[42].

W 2013, po dwóch latach przerwy, wydała dwa nowe single: „Ma La'asot” i „Loca”[43]. 31 marca 2015 wystąpiła gościnnie podczas specjalnego koncertu jubileuszowego Eurovision Song Contest’s Greatest Hits organizowanego w Londynie. W trakcie widowiska zaprezentowała utwór „Diva” oraz „Waterloo” wraz z pozostałymi uczestnikami koncertu[44].

Pozostałe przedsięwzięcia[edytuj | edytuj kod]

W 2000 premierę miał film dokumentarny pt. Lady D opisujący życie Dany International[45][46].

W 2008 była jurorką w siódmej edycji programu Kochaw nolad, izraelskiej wersji formatu Idol[47].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest drugim z trójki dzieci jemeńskich Żydów[48]. Mając 13 lat, odkryła, że jest transseksualistką. W 1993 poddała się operacji zmiany płci w Londynie i oficjalnie zmieniła imię na Szaron[49].

Proces o wizerunek[edytuj | edytuj kod]

Na początku kwietnia 2001 wygrała sprawę sądową skierowaną przeciwko sieci komórkowej Bezeq, która bezprawnie wykorzystała jej wizerunek w kampanii reklamowej[50][51]. W 2003 sąd przyznał piosenkarce wyłączne prawa autorskie do jej eurowizyjnego wizerunku[52].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Album Gatunek Sprzedaż Certyfikat IFPI
1993 Danna International
  • Pierwszy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop 20 000 Złoto[53]
1994 Umpatampa
  • Drugi studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop 50 000 Platyna[53]
1996 Maganuna
  • Trzeci studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop, trance, dance 30 000 Złoto[53]
1998 Diva Ha-osef
  • Czwarty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 dance, pop 600 000 5x platyna[53]
1998 The Album
  • Piąty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Europa
 pop, dance 400 000 3x platyna[53]
1999 Free pop, dance 300 000 2x platyna[53]
2001 More & More
  • Siódmy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop 35 000 Złoto[53]
2002 The Possible Dream
  • Ósmy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop, dance 50 000 Platyna[53]
2007 All Is for Good
  • Dziewiąty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
 pop, dance 100 000 3x platyna[53]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dana International (ang.). [dostęp 2009-09-18].
  2. ↑ Thomas Peele: Queer popular culture: literature, media, film, and television. [dostęp 2013-01-19].
  3. ↑ John Shepherd: Continuum encyclopedia of popular music of the world. 2005. [dostęp 2013-01-19].
  4. ↑ a b DANA INTERNATIONAL. [dostęp 2013-01-19].
  5. ↑ a b c d e Glen Webb: Return of the Diva for Israel (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-04-22. [dostęp 2013-10-11].
  6. ↑ Lee Walzer: Between Sodom and Eden: a gay journey through today's changing Israel. 2000-04-15. [dostęp 2013-01-19].
  7. ↑ Richard Middleton: Voicing the popular: on the subjects of popular music. [dostęp 2013-01-19].
  8. ↑ About Dana International (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  9. ↑ Eurovision Song Contest 1998 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  10. ↑ Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-10-11].
  11. ↑ John Lucas: Viva la Diva! (ang.). 2011-02-08. [dostęp 2013-01-19].
  12. ↑ Fun Trivia: E : Eurovision Song Contest. [dostęp 2013-01-19].
  13. ↑ Itamar Barak: Israel: Dana International meets Gaultier (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2001-04-26. [dostęp 2013-10-12].
  14. ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Dana in Jean Paul Gaultier dress (ang.). esctoday.com, 2005-10-17. [dostęp 2019-03-24].
  15. ↑ Eurovision Song Contest 1999 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  16. ↑ Free by Dana International (ang.). W: iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2013-10-11].
  17. ↑ Dana International – Free (ang.). W: Discogs [on-line]. www.discogs.com. [dostęp 2013-10-11].
  18. ↑ Discography (ang.). www.danainternational1.com. [dostęp 2013-10-11].
  19. ↑ Itamar Barak: 8th album for Dana International soon (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2002-11-28. [dostęp 2014-07-21].
  20. ↑ Dana International's Woman in Love cover of Barbra Streisand's Woman in Love (ang.). W: Who Sampled [on-line]. www.whosampled.com. [dostęp 2013-10-11].
  21. ↑ Congratulations (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  22. ↑ Eurovision Song Contest 1978 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  23. ↑ Itamar Barak: Watch Dana International's new video (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-08-01. [dostęp 2013-10-11].
  24. ↑ Itamar Barak: Dana International conquers Israeli radio again (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-06-26. [dostęp 2013-10-11].
  25. ↑ Itamar Barak: Listen to Dana International's new song (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-03-27. [dostęp 2013-10-11].
  26. ↑ Sietse Bakker: Dana International writes for 2008 Israeli singer (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2008-01-23. [dostęp 2013-10-11].
  27. ↑ Sietse Bakker: Boaz Mauda sings Ke'ilo Kan (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2008-02-26. [dostęp 2013-10-11].
  28. ↑ Eurovision Song Contest 2008 Final (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11].
  29. ↑ Jarmo Siim: Confirmed: Dana International makes Eurovision comeback (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-02-08. [dostęp 2013-10-11].
  30. ↑ Karol Nowakowski: Drugi raz Dany? (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-01-26. [dostęp 2013-01-19].
  31. ↑ Karol Nowakowski: Kdam powrotów (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-02-23. [dostęp 2013-01-19].
  32. ↑ Gustav Dahlander: Tonight: Eurovision national final in Israel (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11].
  33. ↑ Gustav Dahlander: Israel has decided – Dana International to Eurovision! (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11].
  34. ↑ Colin Robertson: Dana on Euro trail (ang.). W: The Sun [on-line]. www.thesun.co.uk, 2011-03-10. [dostęp 2013-01-19].
  35. ↑ Karol Pawelec: Ding Dong, czyli wielki powrót izraelskiej Divy? (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-03-09. [dostęp 2013-01-19].
  36. ↑ Karol Nowakowski: Wybieramy sukienkę dla Dany (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-03-28. [dostęp 2013-10-12].
  37. ↑ ESC 2011 – Dana International meeting Jean Paul Gaultier. [dostęp 2013-01-19].
  38. ↑ Karol Nowakowski: Dana zaprezentowała sukienkę (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-05-03. [dostęp 2013-10-12].
  39. ↑ Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-01-19].
  40. ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-01-19].
  41. ↑ Eurovision Song Contest 2011 Results (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-12].
  42. ↑ Dariusz Sułek: Azerbejdżan triumfuje!!! (pol.). W: OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2011-05-15. [dostęp 2013-10-12].
  43. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Israel: Dana International goes Loca for Tel Aviv's 2013 Gay Pride (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2011-05-31. [dostęp 2013-10-11].
  44. ↑ Eurovision's Greatest Hits – full line-up revealed! (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05].
  45. ↑ Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 1 2001 (ang.). www.youtube.com. [dostęp 2013-10-11].
  46. ↑ Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 2 2001 (ang.). www.youtube.com. [dostęp 2013-10-11].
  47. ↑ Nathan Burstein: Gender Bender: Israel’s Next ‘Idol’ Judge (ang.). W: Forward [on-line]. www.forward.com, 2009-04-08. [dostęp 2013-01-19].
  48. ↑ Dana International - A Star Online (pol.). [dostęp 2017-03-20].
  49. ↑ Her true story (ang.). [dostęp 2009-09-18].
  50. ↑ Dana International sues Bezeq Int'l over ad campaign (ang.). www.home.online.no, 2001-04-06. [dostęp 2015-01-22].
  51. ↑ Assaf Bergerfreund: Dana International wins right to file suit (ang.). www.haaretz.com, 2001-10-08. [dostęp 2015-01-22].
  52. ↑ Itamar Barak: Israeli court confirmed Dana's trade mark (ang.). W: ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-01-13. [dostęp 2015-01-22].
  53. ↑ a b c d e f g h i Dana's Bio. [dostęp 2013-01-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dana_International&oldid=56866315”