Daniił Andriejew
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1906 Berlin, Cesarstwo Niemieckie | |
| Data i miejsce śmierci | 30 maja 1959 Moskwa, ZSRR | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Nowodziewiczy | |
| Zawód, zajęcie | pisarz, poeta, mistyk | |
Daniił Leonidowicz Andriejew (ros. Дании́л Леони́дович Андре́ев; ur. 2 listopada 1906, zm. 30 maja 1959) – rosyjski poeta, myśliciel i mistyk. Syn pisarza Leonida Nikołajewicza Andriejewa. Jego twórczość obejmuje wiersze nawiązujące do rosyjskiej tradycji kulturowej i literackiej, a także poematy autobiograficzne, mitologiczne, historiozoficzne i eschatologiczne[1]. Był represjonowany z powodów politycznych (1947-1957). Napisał w więzieniu: cykl alegoryczno-historycznych poematów Russkije bogi (wyd. 1989), dramat poetycki Żeleznaja mistierija (Железная мистерия) (wyd. 1990) oraz wielki traktat ezoteryczny Róża świata (ros. Роза Мира, Roza Mira) (wyd. 1991), w którym wiedza metahistoryczna łączy się z ideą zbawienia ludzkości dzięki wspólnym wysiłkom wszystkich religii świata – płatków jednej Róży[2]. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andriejew Daniił L. encyklopedia PWN
- ↑ Andriejew Daniił Leonidowicz, portalwiedzy.onet.pl
- ↑ Могилы знаменитостей. Андреев Даниил Леонидович (1906-1959)
