Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
PIN
dichlorometan[1]
Inne nazwy i oznaczenia
farm.
łac. methyleni chloridum
inne
chlorek metylenu, DCM, daw. dwuchlorometan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
CH2 Cl2
Masa molowa
84,93 g/mol
Wygląd
przezroczysta, lotna[2] , bezbarwna ciecz[3]
Identyfikacja
Numer CAS
75-09-2
PubChem
6344[4]
InChI
InChI=1S/CH2Cl2/c2-1-3/h1H2
Key=YMWUJEATGCHHMB-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,3266 g/cm³[7] ; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
13 g/dm³[6] 17,6 g/kg[8]
w innych rozpuszczalnikach
mieszalny z etanolem [3] i eterem dietylowym , rozpuszczalny w CCl 4
Temperatura topnienia
−95,1 °C[6]
Temperatura wrzenia
39,8 °C[7]
Punkt krytyczny
234,9 °C[9] ; 6,35 MPa[9] ; 177 cm³/mol ≈ 0,48 g/cm³[9]
logP
2,16[5] 1,25[6]
Współczynnik załamania
1,4242 (589 nm , 20 °C)[7]
Lepkość
0,727 mPa·s (−25 °C, 1 atm)[10] 0,533 mPa·s (−0 °C, 1 atm)[10] 0,412 mPa·s (25 °C, 1 atm)[10]
Napięcie powierzchniowe
27,20 mN/m (25 °C, 1 atm)[11]
Prężność pary
10 kPa (−12,5 °C)[12] 58,2 kPa (25 °C)[13] 100 kPa (39,3 °C)[12]
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki : dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-08-23]
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[15]
Zwroty H
H351
Zwroty P
P201 , P281 , P202 , P308+P313 , P405 , P501 [17]
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[15]
Szkodliwy (Xn)
Zwroty R
R40
Zwroty S
S2 , S23 , S24/25 , S36/37
Temperatura samozapłonu
556 °C[18]
Granice wybuchowości
13–23%[16]
Numer RTECS
PA8050000
Dawka śmiertelna
LD50 873 mg/kg (mysz, doustnie)[6]
Stężenie śmiertelne
52 g/m³ (szczur, inhalacja)[6]
Podobne związki
Podobne związki
chlorometan , trichlorometan , tetrachlorometan , difluorometan , dibromometan , dijodometan
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Dichlorometan , chlorek metylenu , CH 2 Cl 2 – organiczny związek chemiczny z grupy halogenków alkilowych , chlorowa pochodna metanu . W temperaturze pokojowej i przy ciśnieniu atmosferycznym jest bezbarwną, szybko parującą cieczą. Ma charakterystyczny, słodkawy zapach.
Jest substancją niepalną i mało reaktywną (na przykład mniej podatną od chloroformu na rozkład pod wpływem światła).
Dichlorometan stosuje się głównie jako rozpuszczalnik do reakcji oraz ekstrakcji , a także mało polarny eluent w chromatografii cieczowej (w tym HPLC ). Będąc znacznie mniej szkodliwym od chloroformu , w znacznym stopniu wyparł ten rozpuszczalnik z preparatyki organicznej.
Jest najmniej szkodliwym z chlorowych pochodnych węglowodorów , ale jego duża lotność zwiększa niebezpieczeństwo zatrucia. Działa drażniąco na skórę i oczy oraz toksycznie po wchłonięciu przez drogi oddechowe lub połknięciu. Podejrzewa się go o właściwości kancerogenne . Wdychany, powoduje narkozę i utratę przytomności [potrzebny przypis ] .
↑ P-61.3 [w:] Henri A. H.A. Favre Henri A. H.A. , Warren H. W.H. Powell Warren H. W.H. , Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book) , Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 656, DOI : 10.1039/9781849733069-FP001 , ISBN 978-0-85404-182-4 .
↑ Farmakopea Polska VIII , Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych , 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
↑ a b Farmakopea Polska X , Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych , 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ Dichlorometan (CID: 6344) (ang. ) w bazie PubChem , United States National Library of Medicine .
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 5 -196.
↑ a b c d e Dichlorometan (ang. ) w bazie ChemIDplus, United States National Library of Medicine . [dostęp 2012-06-30].
↑ a b c Haynes 2014 ↓ , s. 3 -164.
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 5 -166.
↑ a b c Haynes 2014 ↓ , s. 6 -62.
↑ a b c Haynes 2014 ↓ , s. 6 -231.
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 6 -182.
↑ a b Haynes 2014 ↓ , s. 6 -94.
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 15 -15.
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 9 -55.
↑ a b Dichlorometan (ang. ) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów . [dostęp 2016-08-23].
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 16 -16.
↑ Dichlorometan (nr L13089) – karta charakterystyki produktu Alfa Aesar (Thermo Fisher Scientific) na obszar Polski. [dostęp 2016-08-23].
↑ Haynes 2014 ↓ , s. 16 -18.