Dionigi Tettamanzi
| |||
Kardynał prezbiter | |||
![]() Dionigi Tettamanzi (2009) | |||
| |||
Kraj działania | ![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 marca 1934 Renate | ||
Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 2017 Triuggio | ||
Miejsce pochówku | Katedra w Mediolanie | ||
Arcybiskup metropolita Mediolanu | |||
Okres sprawowania | 2002–2011 | ||
Arcybiskup metropolita Genui | |||
Okres sprawowania | 1995–2002 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | rzymskokatolicki | ||
Prezbiterat | 28 czerwca 1957 | ||
Nominacja biskupia | 1 lipca 1989 | ||
Sakra biskupia | 23 września 1989 | ||
Kreacja kardynalska | 21 lutego 1998 Jan Paweł II | ||
Kościół tytularny | bazylika świętych Ambrożego i Karola przy Corso | ||
| |||||||||||||||||||||||||
Data konsekracji | 23 września 1989 | ||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | Ankona | ||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Carlo Maria Martini | ||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Carlo Maccari Bernardo Citterio | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Dionigi Tettamanzi (ur. 14 marca 1934 w Renate, zm. 5 sierpnia 2017 w Triuggio) − włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, arcybiskup metropolita Ankona-Osimo w latach 1989–1991, sekretarz Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1991–1995, arcybiskup metropolita Genui w latach 1995–2002, kardynał prezbiter w latach 1998–2017, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 2002–2011, administrator apostolski diecezji Vigevano w latach 2012–2013, od 2011 arcybiskup senior archidiecezji Mediolanu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w seminariach w Seveso (koło Mediolanu) i Venegono Inferiore, przyjął święcenia kapłańskie 28 czerwca 1957 z rąk ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, Giovanniego Battisty Montiniego (późniejszego papieża Pawła VI). Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1960 doktorat z teologii. Prowadził w archidiecezji mediolańskiej pracę duszpasterską oraz wykładał w kilku seminariach; koordynował ze strony Kościoła działalność organizacji lekarzy katolickich, kierował redakcją pisma „Avvenire” oraz pełnił funkcję rektora Pontyfikalnego Seminarium Lombardzkiego.
1 lipca 1989 mianowany arcybiskupem metropolitą Ankony-Osimo, otrzymał sakrę biskupią 23 września 1989 z rąk kardynała Carlo Martiniego (arcybiskupa Mediolanu). W kwietniu 1991 zrezygnował z rządów diecezji Ankona-Osimo i przeszedł do pracy w Konferencji Episkopatu Włoch na stanowisko sekretarza generalnego. W kwietniu 1995 został arcybiskupem Genui (i wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch), w lipcu 2002 arcybiskupem Mediolanu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
21 lutego 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Bazyliki świętych Ambrożego i Karola przy Corso. Od marca 2000 Tettamanzi brał udział w pracach Rady Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej. Był wymieniany w gronie papabili – faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II[1].
W marcu 2009 roku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego złożył rezygnację z pełnionych funkcji, jednak Benedykt XVI poprosił go o pełnienie urzędu przez kolejne dwa lata. Przeszedł na emeryturę 28 czerwca 2011.
Od 23 lipca 2012 roku do 20 lipca 2013 roku pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Vigevano.
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 14 marca 2014 w związku z ukończeniem 80 roku życia utracił prawo do czynnego uczestniczenia w przyszłych konklawe. Zmarł 3 lata później 5 sierpnia w Triuggio[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kard. Tettamanzi może zostać Papieżem. wyborcza.pl, 2005-04-14. [dostęp 2019-02-06].
- ↑ Nie żyje kard. Tettamanzi. Do końca służył Kościołowi robiąc niezwykłe rzeczy. deon.pl. [dostęp 2017-08-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dionigi Tettamanzi w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2008-06-29]
- Dionigi Tettamanzi w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2020-05-25]
- Kardynał Dionigi Tettamanzi – materiały w serwisie Kosciol.pl
|