Dionigi Tettamanzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dionigi Tettamanzi
Kardynał prezbiter
Dionigi Tettamanzi
Herb Dionigi Tettamanzi Gaudium et pax
Radość i pokój
Kraj działania  Włochy
Data i miejsce urodzenia 14 marca 1934
Renate
Data i miejsce śmierci 5 sierpnia 2017
Triuggio
Arcybiskup metropolita Mediolanu
Okres sprawowania 2002–2011
arcybiskup Genui
Okres sprawowania 1995–2002
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat 28 czerwca 1957
Nominacja biskupia 1 lipca 1989
arcybiskup ankoński
Sakra biskupia 23 września 1989
Kreacja kardynalska 21 lutego 1998
Jan Paweł II
Kościół tytularny Ss. Ambrogio e Carlo
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji 23 września 1989
Konsekrator Carlo Maria Martini
Współkonsekratorzy Carlo Maccari
Bernardo Citterio

Dionigi Tettamanzi (ur. 14 marca 1934 w Renate, zm. 5 sierpnia 2017 w Triuggio) – włoski kardynał, arcybiskup Genui i Mediolanu.

Studiował w seminariach w Seveso (koło Mediolanu) i Venegono Inferiore, przyjął święcenia kapłańskie 28 czerwca 1957 z rąk ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, Giovanniego Battisty Montiniego (późniejszego papieża Pawła VI). Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1960 doktorat z teologii. Prowadził w archidiecezji mediolańskiej pracę duszpasterską oraz wykładał w kilku seminariach; koordynował ze strony Kościoła działalność organizacji lekarzy katolickich, kierował redakcją pisma „Avvenire” oraz pełnił funkcję rektora Pontyfikalnego Seminarium Lombardzkiego.

1 lipca 1989 mianowany biskupem Ankony-Osimo, otrzymał sakrę biskupią 23 września 1989 z rąk kardynała Carlo Martiniego (arcybiskupa Mediolanu). W kwietniu 1991 zrezygnował z rządów diecezji Ankona-Osimo i przeszedł do pracy w Konferencji Episkopatu Włoch na stanowisko sekretarza generalnego. W kwietniu 1995 został arcybiskupem Genui (i wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch), w lipcu 2002 arcybiskupem Mediolanu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

21 lutego 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera SS. Ambrogio e Carlo. Od marca 2000 Tettamanzi bierze udział w pracach Rady Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej. Był wymieniany w gronie papabili – faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II[1].

W marcu 2009 roku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego złożył rezygnację z pełnionych funkcji, jednak Benedykt XVI poprosił go o pełnienie urzędu przez kolejne dwa lata. Przeszedł na emeryturę 28 czerwca 2011.

Od 23 lipca 2012 roku do 20 lipca 2013 roku pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Vigevano.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 14 marca 2014 w związku z ukończeniem 80 roku życia utracił prawo do czynnego uczestniczenia w przyszłych konklawe. Zmarł 3 lata później 5 sierpnia w Triuggio[2].

Przypisy

  1. ↑ Papabili – kandydaci do papieskiego tronu newsweek.pl [dostęp 4.12.2010]
  2. ↑ Nie żyje kard. Tettamanzi. Do końca służył Kościołowi robiąc niezwykłe rzeczy. deon.pl. [dostęp 2017-08-05].

Bibliografia[edytuj]

p • d • e
Arcybiskupi Genui
Biskupi Genui (381 do 1133)
Diogenes (381) • Paschazjusz (451) • Asteriusz (634) • Jan (680) • Sabatinus (876–878) • Teodulf (946–981) • Jan (983/84–1019) • Landulf (1019–1034/36) • Konrad (1036–1052) • Obert (1052–1078) • Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087) • Cyriak, obediencja gregoriańska (1089) • Ogier (ok. 1095) • Airald (1097–1116) • Otto (1117–1120) • Zygfryd (1123–1129) • Syrus (1130–1133)
Arcybiskupi Genui (od 1133)
Syrus (1133–1163) • Ugone (1163–1188) • Bonifazio (1188–1203) • Ottone (1203–1239) • Giovanni de Cogorno (1239–1253) • Gualtiero da Vezzano (1253–1274) • Bernardo de Arimondi (1276–1286) • Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292) • Jakub de Voragine (1292–1298) • Porchetto Spinola (1299–1321) • Bartolomeo de Reggio (1321–1335) • Dino di Radicofani (1337–1342) • Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349) • Bertrando Bessaduri (1349–1358) • Guido Scetten (1358–1368) • Andrea della Torre (1368–1377) • Lanfranco Sacco (1377–1381) • Giacomo Fieschi (1382–1400) • Pileo de' Marini (1400–1429) • Pietro de' Giorgi (1429–1436) • Giorgio Fieschi (1436–1439) • Giacomo Imperiale (1439–1452) • Paolo Fregoso (1453–1495) • Jorge da Costa, komendatariusz (1495–1496) • Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498) • Giovanni Maria Sforza (1498–1520?) • Innocenzo Cibo (1520–1550) • Girolamo de Sauli (1550–1559) • Agostino Salvago (1559–1567) • Cipriano Pallavicino (1567–1586) • Antonio Maria Sauli (1586–1591) • Alessandro Centurione (1591–1596) • Matteo Rivarola (1596–1600) • Orazio Spínola (1600–1616) • Domenico Marini (1616–1635) • Stefano Durazzo (1635–1664) • Giovanni Battista Spínola (1664–1681) • Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694) • Giovanni Battista Spínola (1694–1705) • Lorenzo Fieschi (1705–1726) • Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746) • Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767) • Giovanni Lercari (1767–1802) • Giuseppe Spina (1802–1816) • Luigi Lambruschini (1819–1830) • Placido Maria Tadini (1831–1847) • Salvatore Magnasco (1871–1892) • Tomasz Reggio (1892–1901) • Edoardo Pulciano (1901–1911) • Tommaso Boggiani (1919–1921) • Carlo Minoretti (1925–1938) • Pietro Boetto (1938–1946) • Giuseppe Siri (1946–1987) • Giovanni Canestri (1987–1995) • Dionigi Tettamanzi (1995–2002) • Tarcisio Bertone (2002–2006) • Angelo Bagnasco (od 2006)
p • d • e
Biskupi i Arcybiskupi Mediolanu
Biskupi Mediolanu
Anatalon • Święty Kajus • Kastrycjan • Kalimerus • Mona • Mirokles (do 316) • Matern (316–328) • Protazy Algisi (328–343) • Eustorgiusz (344–350) • Dionizy Mariani (350–355) • Auksencjusz (355–374) • Święty Ambroży (374–397) • Symplicjan Soresini (397–400) • Weneriusz z Mediolanu (400–408) • Marolo (408–423) • Martynian Osio (423–435) • Gliceriusz Landriani (436–438) • Łazarz Beccardi (438–449) • Euzebiusz Pagani (449–462) • Geroncjusz Bescapè (462–465) • Benignus Bossi (465–472) • Senator Settala (472–475) • Teodor I de' Medici (475–490) • Wawrzyniec I Litta (490–512) • Eustorgiusz II (512–518) • Magnus de' Trincheri (518–530) • Dacjusz Agliati (530–552) • Witalis de' Cittadini (552–555) • Fronton (biskup Mediolanu) (556–566) • Auzan Crivelli (566–567) • Honorat Castiglioni (568–572) • Wawrzyniec II (573–592) • Konstantyn de' Cittadini (593–600) • Deodatus (601–629) • Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640) • Fortus (641–643) • Jan I Bono (649–660) • Antonin Fontana (660–661) • Maurycyliusz (661–662) • Ampeliusz (667–672) • Manswet Savelli (672–681) • Benedykt I Crespi (681–725)
Arcybiskupi Mediolanu
Teodor II (725–739) • Arifred (741–742) • Stabilis (742–744) • Natal (746–747) • Leto Marcellino (745–759) • Tommaso Grassi (759–783) • Pietro I Oldrati (784–801) • Odelperto (803–813) • Anzelm I Biglia (813–818) • Buono Castiglioni (818–822) • Angilberto I (822–823) • Angilberto II Pusterla (824–859) • Tadone (860–868) • Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881) • Anzelm II Capra (882–896) • Landolfo I Grassi (896–899) • Andrea da Carcano (899–906) • Aicone Oldrati (906–918) • Gariberto di Besana (918–921) • Lamperto (921–931) • Ilduino (931–936) • Arderico Cotta (936–948) • Adelmano (948–953) • Valperto de' Medici (953–970) • Arnolfo I (970–974) • Godfryd (974–979) • Landolfo II da Carcano (980–998) • Arnolfo II da Arsago (998–1018) • Ariberto da Intimiano (1018–1045) • Gwido da Velate (1045–1069) • Attone (1072–1085) • Anselmo da Ro (1086–1093) • Arnolfo III (1093–1097) • Anselmo da Bovisio (1097–1101) • Grossolano (1102–1112) • Giordano da Clivio (1112–1120) • Olrico (1120–1126) • Anselmo Pusterla (1126–1135) • Bernard z Clairvaux (elekt 1135) • Robaldo (1135–1145) • Oberto da Pirovano (1146–1166) • Galdino Valvassi della Sala (1166–1176) • Algisio da Pirovano (1176–1185) • Uberto Crivelli (1185–1187) • Milone da Cardano (1187–1195) • Uberto da Terzago (1195–1196) • Filippo da Lampugnano (1196–1206) • Uberto da Pirovano (1206–1211) • Gerardo da Sessa (elekt 1211) • Henryk I da Settala (1213–1230) • Wilhelm I da Rizolio (1230–1241) • Leon da Perego (1241–1257) • Ottone Visconti (1262–1295) • Rufin da Frisseto (1295–1296) • Franciszek I da Parma (1296–1308) • Cassone Torriani (1308–1317) • Aicardo da Intimiano (1317–1339) • Giovanni II Visconti (1342–1354) • Roberto Visconti (1354–1361) • Guglielmo II Pusterla (1361–1370) • Simone da Borsano (1370–1380) • Antonio de' Saluzzi (1380–1401) • Pietro Filargo (1402–1410) • Franciszek II Crippa (1409–1414) • Bartolomeo de la Capra (1414–1433) • Francesco Piccolpasso (1433–1443) • Enrico Rampini (1443–1450) • Giovanni Visconti (1450–1453) • Niccolo Amidano (1453–1454) • Timoteo Maffei (1454) • Gabriele Sforza (1454–1457) • Carlo da Forlì (1457–1461) • Stefano Nardini (1461–1484) • Giovanni Arcimboldi (1484–1488) • Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497) • Ottaviano Arcimboldi (1497) • Hipolit I d’Este (1497–1520) • Hipolit II d’Este (1520–1550) • Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555) • Filip II Archinti (1556–1558) • Giovanni Angelo Medici (1558–1559) • Karol Boromeusz (1560–1584) • Gasparo Visconti (1584–1595) • Fryderyk I Boromeusz (1595–1631) • Cesare Monti (1632–1650) • Alfonso Litta (1652–1679) • Federico Visconti (1681–1693) • Federico Caccia (1693–1699) • Giuseppe Archinto (1699–1712) • Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737) • Karol Kajetan I Stampa (1737–1742) • Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783) • Filippo Maria Visconti (1784–1801) • Giovanni Battista Caprara (1802–1810) • Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846) • Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859) • Paolo Angelo Ballerini (1859–1867) • Ludovico Nazari di Calabiana (1867–1893) • Andrea Carlo Ferrari (1894–1921) • Achille Ratti (1921–1922) • Eugenio Tosi (1922–1929) • Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954) • Giovanni Battista Montini (1954–1963) • Giovanni Colombo (1963–1979) • Carlo Maria Martini (1979–2002) • Dionigi Tettamanzi (2002–2011) • Angelo Scola (od 2011)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dionigi_Tettamanzi&oldid=50064851”