Dionizy (Chitrow)

Dionizy
Dmitrij Chitrow
biskup ufijski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	22 października 1818 Chitrowo
Data śmierci	8 września 1896
Miejsce pochówku	Monaster Opieki Matki Bożej w Moskwie
biskup ufijski
Okres sprawowania	1883 - 1896
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1868
Diakonat	16 marca 1841
Prezbiterat	6 kwietnia 1841
Chirotonia biskupia	9 lutego 1868

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	9 lutego 1868
Miejscowość	Błagowieszczeńsk
Konsekrator	Beniamin (Błagonrawow)

Dionizy, imię świeckie Dmitrij Wasiljewicz Chitrow (ur. 22 października 1818 w Chitrowie, zm. 8 września 1896) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem dzwonnika cerkiewnego, urodził się jako piąte dziecko w rodzinie. W wieku czternastu lat stracił oboje rodziców. W 1840 ukończył seminarium duchowne w Riazaniu. Jako student kształcący się na koszt państwa, dzięki uzyskanemu stypendium, w 1840 został skierowany do pracy w eparchii irkuckiej. 16 marca 1841 w Irkucku, jako mężczyzna żonaty, został wyświęcony na diakona przez biskupa kamczackiego Innocentego. 6 kwietnia tego samego roku ten sam hierarcha udzielił mu święceń kapłańskich. Pracę duszpasterską prowadził w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Jakucku.

W ciągu kolejnych kilkunastu lat pracował w szkole cerkiewnej w Jakucku, pełnił funkcje spowiednika i katechety duchowieństwa dekanatu jakuckiego, był katechetą w szkole kozackiej w Jakucku, zasiadał w konsystorzu, prowadził działalność charytatywną. Od 1851 zaliczał się do misjonarzy eparchialnych. Regularnie udawał się w podróże misyjne po terytorium eparchii irkuckiej, propagując prawosławie wśród rdzennej ludności – Jakutów i Tunguzów. Przygotowując się do swojej pracy, poznał ich języki i kulturę. Opracował alfabet dla języka jakuckiego oraz jego gramatykę, uczestniczył w opracowywaniu przekładów części ksiąg liturgicznych na ten język. W 1857 otrzymał godność protoprezbitera.

Od 1858 do 1869 kierował misyjnym seminarium duchownym w Nowoarchangielsku. Następnie od 1859 do 1862 był proboszczem cerkwi w Jakucku; został zwolniony z obowiązków misjonarza. Od 1862 był rektorem seminarium duchownego w Jakucku.

9 lutego 1868, po śmierci żony i złożeniu wieczystych ślubów mniszych został wyświęcony na biskupa jakuckiego, wikariusza eparchii kamczackiej. Chirotonia miała miejsce w Błagowieszczeńsku.

Po wyjeździe biskupa kamczackiego Innocentego do Moskwy (gdzie objął on urząd metropolity) Dionizy kontynuował jego działalność misyjną na Syberii.

W 1883 został biskupem ufijskim. Zmarł w 1896.

Bibliografia

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego