50°12′20″N 24°23′07″E/50,205556 24,385278Dobrotwór
| |||
| |||
| Państwo |  Ukraina
| ||
| Obwód | lwowski | ||
| Powierzchnia | 2,87 km² | ||
| Populacja (2003) • liczba ludności • gęstość |
6 678 2327 os./km² | ||
| Nr kierunkowy | +380 3254 | ||
| Kod pocztowy | 80411 | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego   Dobrotwór | |||
Położenie na mapie Ukrainy  Dobrotwór | |||
| 50°12′20″N 24°23′07″E/50,205556 24,385278
| |||
Portal  Ukraina
| |||
Dobrotwór (ukr. Добротвір) – osiedle typu miejskiego (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie lwowskim (rejon kamionecki). Liczy niecałe 7000 mieszkańców.
Miasto królewskie lokowane w 1472 roku położone było w XVI wieku w województwie bełskim[1]. Wchodziło w skład starostwa kamionackiego w XVIII wieku[2].
Pod koniec XIX wieku właścicielką majątku była hrabina Helena Mierowa[3].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Dobrotwór w powiecie kamioneckim w województwie tarnopolskim. W 1921 liczył 2979 mieszkańców[4].
Miejsce urodzenia polskiego leśnika Henryka Strzeleckiego, jednego z pionierów leśnictwa w Polsce i jednego z najwybitniejszych organizatorów leśnictwa polskiego w II połowie XIX wieku[5] oraz kajakarza Michała Śliwińskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 173.
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 37.
- ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 109 z 12 maja 1889.
- ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.
- ↑ Stanisław Tadeusz Sroka. Strzelecki Henryk (1819–1901) [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XLIV, 2006-2007.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dobrotwór w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.
- Dobrotwór w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.
- Łęczyna, cześć wsi Dobrotwór w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
| ||||||||||||||||||||||||||
