Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
1-(4-amino-6,7-dimetoksychinazolin-2-ylo)-4-[(2RS )-2,3-dihydro-1,4-benzodioksyn-2-ylokarbonylo]piperazyna
Inne nazwy i oznaczenia
farm.
Doxazosini mesilas
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C23 H25 N5 O5
Masa molowa
451,48 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS
74191-85-8
PubChem
3157[1]
DrugBank
DB00590[2]
SMILES
COC1=C(C=C2C(=C1)C(=NC(=N2)N3CCN(CC3)C(=O)C4COC5=CC=CC=C5O4)N)OC
InChI
InChI=1S/C23H25N5O5/c1-30-18-11-14-15(12-19(18)31-2)25-23(26-21(14)24)28-9-7-27(8-10-28)22(29)20-13-32-16-5-3-4-6-17(16)33-20/h3-6,11-12,20H,7-10,13H2,1-2H3,(H2,24,25,26)
Key=RUZYUOTYCVRMRZ-UHFFFAOYSA-N
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC
C02 CA04
Stosowanie w ciąży
kategoria C
Farmakokinetyka
Działanie
hipotensyjne
Procent wchłaniania
65% (doustnie)
Okres półtrwania
22 h
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
98%
Metabolizm
wątrobowy
Wydalanie
z kałem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania
doustnie
Doksazosyna (łac. Doxazosinum ) – lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi. Wybiórczy antagonista receptorów α1 -adrenergicznych. Rozszerza naczynia, zmniejsza opór przepływu krwi w obwodowych naczyniach krwionośnych .
Lek łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego do krwi. Maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po około 2 godzinach od podania. Z białkami osocza wiąże się w 98%. Biologiczny okres półtrwania wynosi 22 godziny.
Apo-Doxan 1 – tabletki 1 mg
Apo-Doxan 2 – tabletki 2 mg
Apo-Doxan 4 – tabletki 4 mg
Cardura – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
Cardura XL – tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu 4 mg, 8 mg
Doxanorm – tabletki powlekane 1 mg, 2 mg, 4 mg
Doxar – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
Doxaratio 2 – tabletki 2 mg
Doxaratio 4 – tabletki 4 mg
Kamiren – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
Prostatic 1 – tabletki 1 mg
Prostatic 2 – tabletki 2 mg
Prostatic 4 – tabletki 4 mg
Zoxon 1 – tabletki 1 mg
Zoxon 2 – tabletki 2 mg
Zoxon 4 – tabletki 4 mg
Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle raz na dobę, o tej samej porze. Osoby dorosłe z nadciśnieniem tętniczym początkowo 1 mg, następnie dawkę można stopniowo zwiększać.
Doksazosyny nie należy stosować w okresie karmienia piersią . Lek, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, może wpływać na sprawność psychofizyczną, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn w czasie jego przyjmowania.
Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005 , Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
Substancja lecznicza w klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC)
C02 : Leki stosowane w chorobie nadciśnieniowejC02A – Leki adrenolityczne działające ośrodkowo
C02AA – Alkaloidy Rauvolfia serpentina
C02AB – Metyldopa
C02AC – Agonisty receptora imidazolowego
C02B – Leki antyadrenergiczne, blokujące zwoje nerwowe
C02BA – Pochodne siarkowe
C02BB – Aminy drugo- i czwartorzędowe
C02C – Leki adrenolityczne działające obwodowo
C02CA – Leki blokujące receptory α-adrenergiczne
C02CB – Pochodne guanidyny
C02D – Leki działające na mięśnie gładkie naczyń
C02DA – Pochodne tiazydowe
C02DB – Pochodne hydrazynoftalazyny
C02DC – Pochodne pirymidyny
C02DD – Pochodne nitroprusydku
C02DG – Pochodne guanidyny
C02K – Inne leki hipotensyjne
C02KA – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina )
C02KB – Inhibitory hydroksylazy tyrozynowej
C02KC – Inhibitory MAO
C02KD – Antagonisty seryny
C02KX – Inne leki hipotensyjne
C02L – Leki hipotensyjne w połączeniu z lekami moczopędnymi
C02LA – Alkaloidy Rauvolfia serpentina w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LB – Metyldopa w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LC – Agonisty receptora imidazolinowego w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LE – Leki blokujące receptor α-adrenergiczny w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LF – Pochodne guanidyny w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LG – Pochodne hydrazynoftalazyny w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LK – Alkaloidy (z wyłączeniem alkaloidów Rauvolfia serpentina ) w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LL – Inhibitory MAO w połączeniach z lekami moczopędnymi
C02LX – Inne leki hipotensyjne w połączeniach z lekami moczopędnymi