Domenico Serafini
| ||
Kardynał prezbiter | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1852 Rzym | |
Data i miejsce śmierci | 5 marca 1918 Rzym | |
Miejsce pochówku | Campo Verano | |
prefekt Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary | ||
Okres sprawowania | 1916 - 1918 | |
Wyznanie | katolickie | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Prezbiterat | 21 października 1877 | |
Nominacja biskupia | 19 kwietnia 1900 | |
Sakra biskupia | 6 maja 1900 | |
Kreacja kardynalska | 25 maja 1914 Pius X | |
Kościół tytularny | Santa Ceciliae trans Tiberim |
| |||||||||||||||
Konsekrator | Serafino Vannutelli | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Casimiro Gennari, Tommaso Granello O.P. | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Domenico Serafini O.S.B.Cas. (ur. 3 sierpnia 1852 w Rzymie, zm. 5 marca 1918 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Jego dziadek ze strony matki był prawnikiem konsystorialnym i audytorem Roty Rzymskiej. W 1871 wstąpił do zakonu benedyktynów z Monte Cassino. Profesję złożył 16 czerwca 1874. Studiował na Uniwersytecie Gregoriańskim gdzie uzyskał doktoraty z teologii i filozofii. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 października 1877 w opactwie Subiaco, w którym pozostał do 1892, będąc w tym czasie mistrzem nowicjatu i lektorem teologii oraz przeorem. W latach 1892-1896 pełnił funkcję prokuratora generalnego swego zakonu. Od 1896 był opatem w Subiaco i generałem Kongregacji Benedyktyńskiej z Monte Cassino Primaeva Observantia.
19 kwietnia 1900 został mianowany metropolitą Spoleto. Sakry w Rzymie udzielił mu kardynał Serafino Vannutelli. W 1904 wyjechał do Meksyku jako delegat apostolski. Od 1911 był asesorem w Świętym Oficjum, otrzymał też stolicę tytularną Seleucia Pieria. Na konsystorzu z maja 1914 otrzymał kapelusz kardynalski. Brał udział w konklawe 1914, na którym był jednym z kandydatów do tiary. W styczniu 1916 mianowany prefektem Kongregacji ds. Zakonów, miesiąc później przeniesiony do Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, gdzie był pro-prefektem, a od 24 marca prefektem. Pochowany na Campo Verano.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Domenico Serafini w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)