Dymitr, imię świeckie Iwan Iwanowicz Dobrosierdow (ur. 22 stycznia 1864 w Pachotnym Ugole, zm. 21 października 1937 na poligonie Butowo) – rosyjski biskup prawosławny, święty nowomęczennik.
Był synem kapłana prawosławnego. W 1885 ukończył seminarium duchowne w Tambowie i przez cztery lata pracował jako nauczyciel. 6 maja 1899, po wcześniejszym zawarciu małżeństwa, został wyświęcony na kapłana i skierowany do pracy duszpasterskiej w cerkwi św. Mikołaja w Mamontowie. Był także kierownikiem szkoły parafialnej działającej we wsi.
18 maja 1914 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu moskiewskim miała miejsce jego chirotonia na biskupa możajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Tradycyjnie został również przełożonym monasteru św. Sawy Storożewskiego. W 1923 powierzono mu zarząd eparchii stawropolskiej, lecz pod naciskiem zwolenników Żywej Cerkwi, którzy przejęli niemal wszystkie parafie eparchii, musiał wyjechać ze Stawropola i ponownie udać się do Moskwy[1]. We wrześniu przeniesiono go do eparchii tambowskiej jako wikariusza, z tytułem biskupa kozłowskiego. Faktycznie hierarcha zarządzał jako locum tenens całą administraturą. W eparchii tambowskiej w zdecydowany sposób zwalczał ruch Żywej Cerkwi, cieszył się znacznym autorytetem wśród ludności. Władze radzieckie od 1925 zaczęły wywierać na niego naciski, by wyjechał z Kozłowa. Kilkakrotnie był przesłuchiwany w OGPU i ostatecznie aresztowany w czasie wyjazdu do Siergijew Posadu. Spędził tydzień w więzieniu na Łubiance w Moskwie, po czym został zwolniony z nakazem powrotu do Kozłowa. Tam hierarcha został uwięziony ponownie i przewieziony do więzienia w Tambowie, gdzie przebywał rok. Wyjechał wówczas do Moskwy i służył w różnych cerkwiach w mieście.
.jpg)
ZSRR
