e-moll

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Znaki chromatyczne w gamie e-moll
Diagram akordu e-moll dla gitary

e-moll – molowa gama muzyczna, której toniką jest e. Jej dźwięki w odmianie naturalnej to: e, fis, g, a, h, c, d.

\relative e' { \key e \minor \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn e1 fis g a b c d e \cadenzaOff } \addlyrics { \small { e fis g a h c d e } }

Gama e-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):

\relative e' { \key e \minor \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn e1 fis g a b c dis e \cadenzaOff } \addlyrics { \small { e fis g a h c dis e } }

Gama e-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy e-moll naturalnej):

\relative e'{ \key e \minor \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn e1 fis g a b cis dis e \cadenzaOff } \addlyrics { \small { e1 fis g a h cis dis e } }

Równoległą gamą durową jest G-dur[1], jednoimienną durową – E-dur.

E-moll to także akord, zbudowany z pierwszego (e), trzeciego (g) i piątego (h) stopnia gamy e-moll.

Akord e-moll

\relative c'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn s1 <e g b> s1 \cadenzaOff }

CDEFGAHCDEFGAHKey4border.png

Znane dzieła w tonacji e-moll:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
E-moll
Zobacz hasło e-moll w Wikisłowniku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • E minor scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
  • E minor chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=E-moll&oldid=56021133”