Edmund Charaszkiewicz

Edmund Kalikst Eugeniusz Charaszkiewicz
podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	14 października 1895 Poniec
Data i miejsce śmierci	22 grudnia 1975 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Główne wojny i bitwy	III powstanie śląskie II wojna światowa
Odznaczenia

Edmund Kalikst Eugeniusz Charaszkiewicz (ur. 14 października 1895 w Poniecu, zm. 22 grudnia 1975 w Londynie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, oficer Oddziału II Sztabu Generalnego WP.

Życiorys

Był synem Stanisława, właściciela cegielni i składu drewna budowlanego, i Bronisławy z Rajewskich.

Od 1914 służył w Legionach Polskich, a od 1917 w Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej oraz ochotniczo III powstania śląskiego.

W lutym 1924 został przydzielony z 79 pułku piechoty w Słonimiu do Oddziału II Sztabu Generalnego w Warszawie na stanowisko referenta spraw ukraińskich.

W 1928 (?) objął kierownictwo Ekspozytury Nr 1 Oddziału II Sztabu Generalnego, która w odróżnieniu od innych ekspozytur nie funkcjonowała jako organ terenowy polskiego wywiadu, lecz zajmowała się organizacją sabotażu i dywersji na wypadek wojny na terenie państw ościennych. Na emigracji kontynuował działalność w ruchu prometejskim, należał ponadto do emigracyjnej Ligi Niepodległości Polski.

Awanse

• sierżant – 1917
• podporucznik
• porucznik – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 110. lokatę na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty)
• kapitan – 3 maja 1926 ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 41. lokatą na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty
• major
• podpułkownik – maj 1945

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 1922
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Niepodległości z Mieczami – 20 stycznia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1933 roku „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz 1 i 2 w 1921)
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi

Zobacz też

• prometeizm (polityka)
• Operacja Łom

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 9, 307, 373.
• Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 137, 215.
• Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 57, 422.
• Edmund Charaszkiewicz, "Referat o zagadnieniu prometejskim – 12 lutego 1940, cz.II
• Edmund Charaszkiewicz, Zbiór dokumentów ppłk. Edmunda Charaszkiewicza, opracowanie, wstęp i przypisy Andrzej Grzywacz, Marcin Kwiecień, Grzegorz Mazur (Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, tom 9) , Kraków, Księgarnia Akademicka, 2000, ​ISBN 83-7188-449-4​.
• Edmund Charaszkiewicz, "Przebudowa wschodu Europy," Niepodległość, London, 1955, ss. 125-67.
• Sergiusz Mikulicz, Prometeizm w polityce II Rzeczypospolitej, Warszawa, Książka i Wiedza, 1971.
• Adam Szymanowicz, "Działalność Ekspozytury nr 2 Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego wobec ludności mazurskiej w latach trzydziestych XX wieku," Zapiski Historyczne, t. LXXI: 2006, z. 4, ss. 55-72.

Linki zewnętrzne

• życiorysy – Charaszkiewicz Edmund.
• Archiwum Edmunda Charaszkiewicza w zbiorach Instytutu Piłsudskiego