Egzemplaryzm (filozofia)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Egzemplaryzm (łac. exemplaris – wzór, przykład, model) – nurt w zachodniej filozofii starożytnej i średniowiecznej podkreślający, że świat został stworzony według idealnych wzorców rzeczy w umyśle Boga. Naukę tę w okresie starożytnym spotkamy u Filona Aleksandryjskiego[1], który był pod wpływem Platońskiej nauki o ideach (wielce prawdopodobne jest, że jest twórcą egzemplaryzmu). Egzemplaryzm zagościł również w teologii Augustyna z Hippony[2]. Jednym z ważniejszych jego przedstawicieli w okresie średniowiecza jest Bonawentura z Bagnoregio.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Tatarkiewicz: Historia Filozofii t.1, wyd.21. Warszawa: PWN, 2004, s. 184. ISBN 978-83-01-14466-1.
- ↑ Władysław Tatarkiewicz: Historia Filozofii t.1 wyd. 21. Warszawa: PWN, 2014, s. 228. ISBN 978-83-01-14466-1.