Elżbieta Zofia Hohenzollern
| ||
![]() Elżbieta Zofia Hohenzollern (c. 1593) | ||
![]() Hohenzollern | ||
Rodzina | Hohenzollernowie | |
Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1589 Berlin | |
Data i miejsce śmierci | 24 grudnia 1629 Frankfurt nad Odrą | |
Ojciec | Jan Jerzy Hohenzollern | |
Matka | Elżbieta von Anhalt-Zerbst | |
Mąż |
Janusz Radziwiłł | |
Dzieci |
Elżbieta Eleonora Radziwiłł |
Elżbieta Zofia Hohenzollern (ur. 4 lipca 1589 w Berlinie, zm. 24 grudnia 1629 we Frankfurcie nad Odrą) – córka margrabiego-elektora brandenburskiego Jana Jerzego Hohenzollerna i Elżbiety von Anhalt-Zerbst
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo i młodość spędziła na dworze elektora brandenburskiego. 7 lipca 1613 roku w Berlinie poślubiła kasztelana wileńskiego, Janusza Radziwiłła. Po zamążpójściu mieszkała wraz z mężem głównie w Gdańsku. W latach 1616–1618 wspólnie z Januszem Radziwiłłem przebywała na emigracji w Niemczech.
Po śmierci pierwszego męża w 1620 roku wyjechała z Rzeczypospolitej do Rzeszy i osiadła na zamku Lichtenberg. 27 lutego 1628 w Toužimie wyszła za mąż za generała wojsk cesarskich, księcia sasko-lauenburskiego Juliusza Henryka.
Zmarła podczas połogu. Pochowana została w kościele Mariackim we Frankfurcie nad Odrą.
Była matką Bogusława Radziwiłła i Franciszka Hermana von Sachsen-Lauenburg.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Radziwiłł. Autobiografia. Warszawa 1979. ISBN 83-06-00033-1