Emil Gerlach
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1859 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 24 maja 1941 Warszawa | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie | |
| Zawód, zajęcie | przemysłowiec | |
| Narodowość |  Polska
| |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
Emil Fryderyk Gerlach (ur. 23 maja 1859 w Warszawie[1], zm. 24 maja 1941 tamże) – przemysłowiec, działacz społeczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego rodzice Gustaw (1827–1915, przemysłowiec[2]) i Ludwika z Krollów byli Niemcami. Miał brata Gustawa, wraz z którym kierowali po ojcu firmą G. Gerlach, która wytwarzała instrumenty geodezyjne i chirurgiczne. Prowadził sklepy w Warszawie, Moskwie i Petersburgu. W okresie II Rzeczypospolitej był dystrybutorem firmy amerykańskiej Underwood, która produkowała maszyny do pisania. W 1919 zbył udziały w fabryce.
Zasiadł w komisji rewizyjnej zarządu Koła Popierania Wydawnictwa „Przegląd Techniczny”[3]
Działał społecznie. Na terenach rosyjskich był organizatorem Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny[1]. Jako prezes Komitetu Budowy Sanatorium Przeciwgruźliczego „Rudka” w Warszawie pomagał w zgromadzeniu potrzebnych 80 000 rubli. Angażował się w walkę z gruźlicą: pełnił funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Przeciwgruźliczego, w 1924 ufundował pracownię rentgenologiczną w Szpitalu Ewangelickim w Warszawie.
Do śmierci w 1941 zamieszkiwał w kamienicy przy ulicy Ossolińskich 4 w Warszawie[4]. Został pochowany na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (kwatera Aleja 13-13-4)[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 200.
- ↑ Gustaw Gerlach (1827–1915). geoforum.pl. [dostęp 2015-04-07].
- ↑ Stopka. „Przegląd Techniczny”, s. II, Tom LIII z 1915.
- ↑ Ossolińskich 4 – dom Gerlacha. 2012-12-14. [dostęp 2015-04-07].
- ↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: EMIL GERLACH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu zwalczania gruźlicy”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 200. [dostęp 2020-11-06].
- Emil Gerlach. polacyzwyboru.pl. [dostęp 2015-04-07].
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny
- Działacze społeczni II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie
- Polacy pochodzenia niemieckiego
- Polscy filantropi
- Polscy przemysłowcy
- Urodzeni w 1859
- Zmarli w 1941