Erwina Ryś-Ferens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Erwina Ryś-Ferens
Ilustracja
Erwina Ryś-Ferens, 1975
Data i miejsce urodzenia 19 stycznia 1955
Elbląg
Klub Olimpia Elbląg
Marymont Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Skien 1988 indywidualnie
Mistrzostwa świata
brąz Lake Placid 1978 indywidualnie
brąz Heerenveen 1985 indywidualnie

Erwina Lilia Ryś-Ferens (ur. 19 stycznia 1955 w Elblągu) – polska panczenistka, medalistka mistrzostw Europy i świata, olimpijka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W czasie kariery sportowej reprezentowała barwy Olimpii Elbląg i Marymontu Warszawa, zdobyła 83 tytuły mistrzyni Polski oraz ustanowiła 50 rekordów kraju w łyżwiarstwie szybkim. Startowała w czterech zimowych olimpiadach (Innsbruck 1976, Lake Placid 1980, Sarajewo 1984, Calgary 1988), kilkakrotnie zajmując miejsca w czołowej dziesiątce (najwyższe miejsce – 5.).

Trzykrotnie zdobywała brązowe medale mistrzostw świata: w 1978 i 1985 w wieloboju sprinterskim oraz w 1988 w wieloboju. Konkurowała w kraju w tym czasie głównie z Zofią Tokarczyk.

Wykształcenie, działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1979 ukończyła studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Pracowała jako zastępca dyrektora departamentu w mazowieckim urzędzie marszałkowskim. Objęła później stanowisko głównego specjalisty w Urzędzie m.st. Warszawy.

Należała do Krajowej Partii Emerytów i Rencistów. Jako kandydatka tej partii w 2001 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy SLD-UP. W 2002 uzyskała mandat radnej sejmiku mazowieckiego z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Bez powodzenia kandydowała w wyborach z listy PSL – w 2004 do Parlamentu Europejskiego i w 2005 do Sejmu. W 2006 ponownie uzyskała mandat radnej sejmiku wojewódzkiego, tym razem z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2007 opuściła klub PiS, przystępując ponownie do klubu radnych PSL. Z listy tej partii bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski w wyborach parlamentarnych. Potem wstąpiła do PSL, była kandydatką partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009. W wyborach samorządowych w 2010 uzyskała reelekcję do sejmiku z ramienia PSL[1], a rok później bez powodzenia ponownie kandydowała do Sejmu. W wyborach w 2014 ponownie kandydowała bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku ponownie została natomiast wybrana na radną wojewódzką[2]. W 2015 i 2019 ponownie wystartowała do Sejmu, kandydując z listy PSL[3][4]. W 2018 nie uzyskała reelekcji w wyborach do sejmiku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była zamężna, ma dwoje dzieci[5].

W 2020 ujawniła, że zachorowała na chorobę nowotworową[6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-08-05].
  2. ↑ Kto dostał się do sejmiku?. tvn24.pl, 22 listopada 2014. [dostęp 2020-08-05].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-08-05].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-08-05].
  5. ↑ Erwina Ryś-Ferens. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2020-08-05].
  6. ↑ Mateusz Kozanecki: Erwina Ryś-Ferens. Życie jak wahadło. wp.pl, 31 lipca 2020. [dostęp 2020-08-04].
  7. ↑ Grzegorz Wojnarowski: Łyżwiarstwo szybkie. Erwina Ryś-Ferens walczy z rakiem. Trwa zbiórka na jej rehabilitację. wp.pl, 5 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erwina_Ryś-Ferens&oldid=61508111”