Ewa chce spać
| ||
| Gatunek | komedia | |
| Rok produkcji | 1957 | |
| Data premiery | 17 marca 1958 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 94 min | |
| Reżyseria | Tadeusz Chmielewski | |
| Scenariusz | Tadeusz Chmielewski, Andrzej Czekalski | |
| Główne role | Barbara Kwiatkowska Stanisław Mikulski Ludwik Benoit Roman Kłosowski Stanisław Milski Jan Kobuszewski | |
| Muzyka | Henryk Czyż | |
| Zdjęcia | Stefan Matyjaszkiewicz | |
| Scenografia | Roman Mann, Adam Nowakowski | |
| Kostiumy | Bolesław Kamykowski | |
| Montaż | Janina Niedźwiecka | |
| Produkcja | Zespół Filmowy „Syrena” | |
| Nagrody | ||
| Złota Muszla na MFF w San Sebastián | ||
.JPG)
Ewa chce spać – polska komedia filmowa z 1957 roku w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego. Film zdobył Złotą Muszlę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián.
Film jest debiutem reżyserskim Tadeusza Chmielewskiego, późniejszego reżysera popularnych komedii: Gdzie jest generał?, Jak rozpętałem drugą wojnę światową, Nie lubię poniedziałku, Wiosna panie sierżancie. Ewa chce spać to również debiut siedemnastoletniej Barbary Kwiatkowskiej. Surrealistyczny humor filmu tworzą dialogi autorstwa Jeremiego Przybory.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Film to nakręcona w konwencji podwórkowej ballady komedia satyryczna. Perypetie szlachetnej i naiwnie prostodusznej dziewczyny, bezskutecznie poszukującej noclegu w nierealnym mieście głupoty i występku. Młoda dziewczyna przyjeżdża w przeddzień rozpoczęcia roku szkolnego do miasta, lecz woźny nie wpuszcza jej do internatu. Ewa przez całą noc nie może znaleźć noclegu. Poznaje sympatycznego policjanta, Piotra, wplątana zostaje w przedziwne, na pół realne, na pół fantastyczne zdarzenia, których bohaterami są policjanci, złodzieje, karawaniarze, prostytutki.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Kwiatkowska – Ewa
- Stanisław Mikulski – policjant Piotr
- Stefan Bartik – komisarz, szef 8. komisariatu
- Ludwik Benoit – kasiarz
- Roman Kłosowski – złodziejaszek
- Wacław Kowalski – rusznikarz w 8. komisariacie
- Gustaw Lutkiewicz – policjant Dobiela
- Stanisław Milski – Fafuła, woźny w Technikum Geodezyjnym
- Jarema Stępowski – szef baru „Pod ślimakiem”
- Maria Kaniewska – Helutka, barmanka w barze „Pod ślimakiem”
- Wojciech Turowski
- Edward Wichura – policjant Teofil
- Zygmunt Zintel – inspektor Piętka
- Cezary Julski – policjant Kruszyna
- Bronisław Pawlik – policjant Ciapała
- Bogdan Baer – piekarz
- Henryk Boukołowski
- Emir Buczacki
- Halina Buyno-Łoza
- Ryszard Filipski – robotnik drogowy
- Henryk Hunko – złodziej
- Wacław Jankowski
- Kalina Jędrusik – mieszkanka hotelu robotniczego
- Eugeniusz Kamiński
- Ludwik Kasendra
- Jan Kobuszewski
- Zdzisław Kuźniar
- Włodzimierz Kwaskowski
- Czesław Piaskowski
- Józef Pieracki
- Barbara Rachwalska – kierowniczka hotelu robotniczego
- Wojciech Rajewski
- Ryszard Ronczewski
- Włodzimierz Skoczylas
i inni
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcia były kręcone w Piotrkowie Trybunalskim (Rynek Trybunalski, ul. Sieradzka, ul. Rycerska, ul. Pijarska, ul. Grodzka, Krakowskie Przedmieście) oraz we Wrocławiu[1]. Niektórzy zatrudnieni aktorzy byli prawdziwymi przestępcami, których na czas trwania zdjęć przywożono z aresztu[1]. Taśma filmowa miała ostatecznie 2818 m.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Agnieszka Warchulińska: Piotrków Filmowy. Piotrków Trybunalski: Urząd miasta w Piotrkowie Trybunalskim, 2011, s. 25-37. ISBN 978-83-933402-0-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Lewandowski: 100 filmów polskich. Chorzów: Videograf II, 2004, s. 36. ISBN 83-7183-326-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ewa chce spać w bazie IMDb (ang.)
- Ewa chce spać w bazie Filmweb
- Ewa chce spać w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Ewa chce spać w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Ewa chce spać w bazie Akademii Polskiego Filmu
| ||||||||||