Feliks Pohorecki
| ||
Data i miejsce urodzenia | 14 stycznia 1826 Blizne | |
Data i miejsce śmierci | 20 lutego 1896 Tarnopol | |
Poseł na Sejm Krajowy Galicji III kadencji | ||
Okres | od 1870 do 1874 | |
Następca | Wojciech Stępek | |
Burmistrz Tarnopola | ||
Okres | od 1894 do 1896 | |
Poprzednik | Bolesław Studziński | |
Następca | Wołodymyr Łuczakowski | |
Poseł na Sejm Krajowy Galicji VII kadencji | ||
Okres | od 1895 do 1896 | |
Następca | Edward Rittner |
Feliks Pohorecki lub Szczęsny Pohorecki (ur. 14 stycznia 1826 w Bliznem, zm. 20 lutego 1896 w Tarnopolu) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji III i VII kadencji (1870-1876, 1895-1896), burmistrz Tarnopola, właściciel dóbr Dydnia.
Był członkiem Centralnej Rady Narodowej. Został wybrany z IV kurii w okręgu nr 27 Dubiecko-Brzozów na posła Sejmu Krajowego Galicji III kadencji, trwającej od 1870 do 1876. Złożył mandat 13 października 1874, a na jego miejsce 24 sierpnia 1874 obrano ks. Wojciecha Stępka). Od 1894 do 1896 pełnił urząd burmistrza Tarnopola[1]. W 1895 z III kurii w okręgu Tarnopol został wybrany na posła Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji, trwającej od 1895 do 1901. W 1896 zmarł, a na jego miejsce 1 czerwca 1896 obrano Edwarda Rittnera.
W 1886 odznaczony złotym krzyżem zasługi z koroną[2].
Pochowany na Cmentarzu Mikulinieckim w Tarnopolu[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Хто вони — «батьки» Тернополя? (ukr.). poglyad.te.ua. [dostęp 21 listopada 2014].
- ↑ Listy z kraju. Tarnopol. „Kurjer Lwowski”. 334, s. 2–3, 2 grudnia 1886.
- ↑ Ihor Duda: Микулинецький цвинтар. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 2: К—О. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2005, s. 512. ISBN 966-528-199-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670 .
- Wspomnienia pośmiertne. „Muzeum”. R. XII, zeszyt 6, s. 403–406, 1896.
- Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież Wielkiego Księstwa Krakowskiego w roku 1870. Lwów, 1870.