Filip Łobodziński
| ||
![]() Filip Łobodziński w Katowicach (2019) | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1959 Warszawa | |
Zawód | dziennikarz, tłumacz, muzyk, aktor | |
Zespół artystyczny | ||
Zespół Reprezentacyjny |
Filip Łobodziński (ur. 24 marca 1959 w Warszawie) – polski dziennikarz i tłumacz, muzyk Zespołu Reprezentacyjnego. Znany także jako aktor dziecięcy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1978) oraz iberystykę na Uniwersytecie Warszawskim[1].
Film[edytuj | edytuj kod]
W dzieciństwie wystąpił w filmach Abel, twój brat Janusza Nasfetera (1970), Podróż za jeden uśmiech (1971) i Stawiam na Tolka Banana Stanisława Jędryki (1973), Poszukiwany, poszukiwana Stanisława Barei (1973) oraz Mysz Wiktora Skrzyneckiego (1979). Podkładał również głos do polskich wersji językowych filmów zagranicznych. W 2009, po 30 latach przerwy, powrócił na ekran w krótkometrażowym filmie Groby.
W 2008 napisał scenariusz filmu fabularnego Dumka, do wyreżyserowania którego przygotowuje się Kasia Adamik[2]
Wystąpił w teledysku Yugopolis i Macieja Maleńczuka Gdzie są przyjaciele moi, w którym wraz z Henrykiem Gołębiewskim odtworzył rolę z serialu Podróż za jeden uśmiech.
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Na studiach iberystycznych, wspólnie z Jarosławem Gugałą, założył grupę muzyczną o nazwie Zespół Reprezentacyjny, z którą nagrał płyty: Za nami noc... (pieśni Lluisa Llacha) (1985), Śmierć za idee – ballady Georgesa Brassensa (1986), Sefarad (1991), Pornograf (1993), Kumple to grunt (2007) i Mur – piosenki Lluisa Llacha (2014). Zespół, w którym Łobodziński jest gitarzystą i wokalistą, wykonuje piosenki katalońskiego barda Lluisa Llacha i francuskiego piosenkarza Georges’a Brassensa. We wrześniu 2005 w Barcelonie wręczył Lluisowi Llachowi medal na 25-lecie „Solidarności”[3].
Od 1983 współpracuje (sporadycznie) z zespołem Filharmonia im. Romualda Traugutta, specjalizującym się w polskim repertuarze patriotycznym.
Jest autorem hiszpańskich tekstów dwóch piosenek śpiewaczki operowej Małgorzaty Walewskiej na płycie Mezzo oraz trzech polskich tekstów piosenek do płyty Ciepło zimno jazzowej wokalistki Anny Serafińskiej i piosenki „Ema”, wykonywanej przez Pawła Kukiza na płycie Yugoton.
Jest autorem wszystkich polskich tekstów na płytę I na co mi to było Justyny Steczkowskiej i serbskiej Boban i Marko Marković Orkestar[4].
W 2000 opublikował wspólnie z Grzegorzem Brzozowiczem książkę Sto płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury.
Napisał wstęp do wyboru piosenek hiszpańskojęzycznych, które w 2002 ukazały się na dwupłytowym wydawnictwie Vive El Amor - Tańcząc Z Bykiem Pod Rękę....
24 marca 2017 ukazało się wydawnictwo płytowe z jego tłumaczeniami piosenek Boba Dylana w aranżacjach zespołu dylan.pl[5] (poza nim także Jacek Wąsowski z Elektrycznych Gitar, Marek Wojtczak i Tomasz Hernik z Zespołu Reprezentacyjnego oraz Krzysztof Poliński z zespołu Urszuli)[6].
Dziennikarstwo[edytuj | edytuj kod]
Od 1988 pracuje jako dziennikarz. Najpierw muzyczny w miesięcznikach „Non Stop” (1988–1989) i „Rock’n’Roll” (1990–1991), potem redaktor działu zagranicznego dziennika „Obserwator Codzienny” (1992). Od 1992 do 2000 w redakcji Wiadomości TVP1, gdzie pracował jako reporter, wydawca, korespondent zagraniczny i prezenter. Przez pewien czas (1994) prowadził program Kawa czy herbata?.
W tym czasie współpracował też z miesięcznikami „Machina” i „Max” oraz radiową Trójką.
W 1999 w Hawanie brał udział w rozmowach przedstawicieli dawnej polskiej i węgierskiej opozycji demokratycznej z dysydentami kubańskimi[7].
Po odejściu z telewizji krótko działał jako copywriter w agencji reklamowej Young & Rubicam, by w 2001 wejść do redakcji tygodnika „Przekrój”. Od 2004 do 2011 był dziennikarzem tygodnika „Newsweek Polska”.
Od marca do grudnia 2009 był prowadzącym wznowionego po 5 latach programu kulturalnego TVP Pegaz. 5 grudnia program ponownie znikł z anteny TVP.
Od sierpnia do października 2012 współpracował z kanałem Polsat News jako prowadzący program publicystyki międzynarodowej To był dzień na świecie.
Był współautorem wydanego przez Instytut Adama Mickiewicza kalendarza na rok 2009 – 1989 – Year of Peaceful Revolutions – 2009 – Twenty Years After. Zredagowany po angielsku kalendarz służył unaocznieniu zachodniej opinii publicznej roli Polski i Polaków w przemianach 1989 roku.
We wrześniu 2013 na antenie TVN24 zaczął prowadzić wraz z Agatą Passent program Xięgarnia[8].
Przez dwa lata (2013–2015) był także pracownikiem Departamentu Komunikacji Społecznej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[9]. Następnie pracował w Najwyższej Izbie Kontroli[10].
Tłumacz[edytuj | edytuj kod]
Od 1995 tłumaczy literaturę z języka hiszpańskiego (m.in. Klub Dumas, Fechtmistrz, Szachownica flamandzka i cykl Przygody kapitana Alatriste Artura Pereza-Revertego (nagroda Instytutu Cervantesa w Warszawie za najlepszy przekład 2004 roku), Córka kanibala Rosy Montero, Zeszyty don Rigoberta Maria Vargasa Llosy, Na tropie Klingsora Jorge Volpiego), z katalońskiego[11] oraz literaturę faktu i piosenki z języka angielskiego, głównie do filmów dziecięcych (m.in. Król Lew, Toy Story, Aladyn, Szmacianki-Gałganki, Kacze opowieści, Chip i Dale: Brygada RR) i dla teatru (piosenki Latającego Cyrku Monty Pythona).
W 1995 przetłumaczył i wykonał piosenki do dobranocki BBC Pajączek. Jest też autorem nowego przekładu autobiografii Milesa Davisa Miles. Autobiografia.
Za przekład prozy Boba Dylana Tarantula został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2019[12].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest w trzecim związku małżeńskim[13]. Ojciec dwóch córek: starszej Julii Mafaldy Blaisdell (ze związku z pierwszą żoną Anirą Wojan) oraz Marii Łobodzińskiej (zm. 1 października 2015, ze związku z Magdaleną Łobodzińską z d. Szkolnikowską)[14].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Publikacje autorskie[edytuj | edytuj kod]
- (z Grzegorzem Brzozowiczem) Sto płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury, Warszawa 2000, s. 211. ISBN 83-207-1647-0.
- Moja osobista historia „Murów” – obszerny tekst w antologii Zostały jeszcze pieśni... (Jacek Kaczmarski wobec tradycji), Warszawa 2010. ISBN 978-83-61297-92-5.
Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Jean Vanier, „Iść naprzód”, w: id., Wspólnota, Warszawa 1985, s. 238. ISBN 83-7019-004-9 (z franc.)
- Patrick Michel, Kościół katolicki a totalitaryzm, Warszawa 1995, s. 210. ISBN 83-7054-088-0 (z franc.)
- Arturo Pérez-Reverte, Klub Dumas, Warszawa 1998, s. 459. ISBN 83-7200-151-0 (z hiszp.)
- Mario Vargas Llosa, Zeszyty don Rigoberta, Warszawa 1999, s. 365. ISBN 83-7200-283-5 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Fechtmistrz, Warszawa 2000, s. 277. ISBN 83-7200-340-8 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Szachownica flamandzka, Warszawa 2000, s. 397. ISBN 83-7200-245-2 (z hiszp.)
- Rosa Montero, Córka Kanibala, Warszawa 2001, s. 405. ISBN 83-7200-976-7 (z hiszp.)
- Jorge Volpi, Na tropie Klingsora, Warszawa 2002, s. 463. ISBN 83-7200-099-9 (z hiszp.)
- Alicia Giménez-Bartlett, Śmiertelny talk-show, Warszawa 2003, s. 268. ISBN 83-7392-045-5 (z hiszp.)
- Pedro Mairal, Noc z Sabriną Love, Warszawa 2004, s. 144. ISBN 83-7391-428-5 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Kapitan Alatriste, Warszawa 2004, s. 223. ISBN 83-7319-569-6 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, W cieniu inkwizycji, Warszawa 2004, s. 239. ISBN 83-7319-613-7 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Słońce nad Bredą, Warszawa 2005, s. 239. ISBN 83-7319-647-1 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Złoto króla, Warszawa 2005, s. 263. ISBN 83-7319-745-1 (z hiszp.)
- Arturo Pérez-Reverte, Kawaler w żółtym kaftanie, Warszawa 2006, s. 335. ISBN 83-7319-917-9 (z hiszp.)
- Miles Davis, Quincy Troupe, Miles. Autobiografia, Warszawa 2006, s. 448. ISBN 83-923317-4-5 (z ang.)
- Brian Johnson, Gaz do dechy. Autobiografia legendarnego frontmana AC/DC, Bielsko-Biała 2012, s. 242. ISBN 978-83-7642-062-2 (z ang.)
- Roberto Malo, Francisco Javier Mateos, Marjorie Pourchet, Mama bohatera, Toruń 2012. ISBN 978-83-62737-11-6 (z hiszp.)
- Juan Darién, Wojna liczb, Toruń 2012. ISBN 978-83-62737-12-3 (z hiszp.)
- Carmen Laforet, Za żelazną kurtyną, Warszawa 2012. ISBN 978-83-244-0210-6 (z hiszp.)
- Roberto Mezquita, Bernardo Carvalho, Orzechowy łasuch, Toruń 2012. ISBN 978-83-62737-14-7 (z hiszp.)
- Joel McIver, Slayer. Krwawe rządy, Czerwonak 2013. ISBN 978-83-60157-74-9 (z ang.)
- Joyce Johnson, Własnym głosem. Samotne zwycięstwo Jacka Kerouaca, Warszawa 2015. ISBN 978-83-61432-57-9 (z ang.)
- Bob McCabe (red.), Monty Python. Autobiografia według Monty Pythona, Poznań 2015. ISBN 978-83-7976-309-2 (z ang.)
- John Coltrane, Coltrane według Coltrane’a. Wywiady z Johnem Coltrane’em, red. Chris De Vito, Warszawa 2017. ISBN 978-83-942140-5-0 (z ang.)
- Bob Dylan, Duszny kraj. Wybrane utwory z lat 1962–2012, wybór, przekład, komentarze i posłowie F. Łobodziński, Stronie Śląskie 2017. ISBN 978-83-65125-43-9 (z ang.)
- Patti Smith, Tańczę boso, fotografie Frank Stefanko, Stronie Śląskie 2017. ISBN 978-83-65125-56-9 (z ang.)
- Bob Dylan, Tarantula, przekład i komentarze F. Łobodziński, Stronie Śląskie 2018. ISBN 978-83-65125-48-4 (z ang.)
- Pablo Neruda, Księga pytań, il. Isidro Ferrer, Toruń 2018.ISBN 978-83-65480-38-5 (z hiszp.)
- Simon Reynolds, Retromania. Jak popkultura żywi się własną przeszłością, Warszawa 2018. ISBN 978-83-942140-9-8 (z ang.)
- Patti Smith, Nie gódź się, wiersze i piosenki z lat 1970–2012, wybór, komentarze i posłowie F. Łobodziński, fotografie Steven Sebring, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2019, ISBN 978-83-65125-83-5 (z ang.)
- Quino, Mafalda. Wszystkie komiksy, tom 1, Nasza Księgarnia, Warszawa 2020, ISBN 978-83-10-13404-2 (z hiszp.)
- Iban Barrenetxea, Bombastica Naturalis, Wydawnictwo Tekturka, Lublin 2020, ISBN 978-83-951105-8-0 (z hiszp.)
- Salvador Espriu, Skóra byka i inne utwory, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2020, ISBN 978-83-66487-09-3 (z katalońskiego)
- Jon Savage, Przenikliwe światło, słońce i cała reszta. Joy Division w ustnych relacjach, Warszawa 2020. ISBN 978-83-95234-94-1 (z ang.)
- Quino, Mafalda. Wszystkie komiksy, tom 2, Nasza Księgarnia, Warszawa 2020, ISBN 978-83-10-13405-9 (z hiszp.)
- John Lennon, Przestworzone rzeczy, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2020, ISBN 978-83-66487-26-0 (z ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Estrada Poznańska - ZAGUBIONY W TŁUMACZENIU SZACHOWNICA HISZPAŃSKA Spotkanie z Filipem Łobodzińskim, www.estrada.poznan.pl [dostęp 2020-10-29] .
- ↑ Wywiad z Kasią Adamik na stopklatka.pl.
- ↑ „Na pewno runie” 1989 rok. Mur runął w Polsce, barcelona.msz.gov.pl [dostęp 2017-11-02] (pol.).
- ↑ Justyna Steczkowska & Boban Marković Orchestra „Kto wciska mi kit”. [dostęp 2015-08-11].
- ↑ Frazy. Festiwal słowa w piosence - Aktualności - Info - Poznan.pl. www.poznan.pl. [dostęp 2015-10-09].
- ↑ Frazy. Festiwal słowa w piosence.. festiwalfrazy.pl. [dostęp 2015-10-09].
- ↑ Polityka - nr 4 (2229) z dnia 2000-01-22 - Archiwum tygodnika POLITYKA, archiwum.polityka.pl [dostęp 2017-11-02] .
- ↑ Xięgarnia, materiał oglądaj przez internet na TVN24 GO, tvn24.pl [dostęp 2020-10-29] .
- ↑ Paweł Piotrowicz: Polscy dziennikarze muzyczni. Filip Łobodziński: już nie czuję potrzeby (pol.). Grupa Onet.pl SA, 2015-02-28. [dostęp 2015-03-05].
- ↑ Transkrypcja wideo: Problemy z zagospodarowaniem odpadów komunalnych - Najwyższa Izba Kontroli, www.nik.gov.pl, 6 kwietnia 2017 [dostęp 2020-10-29] .
- ↑ 25-lecie w Biurze Literackim w 2020 roku :: Biuro Literackie [dostęp 2020-02-28] (pol.).
- ↑ Znamy nominowanych do Nagrody Literackiej Gdynia, trojmiasto.pl, 16 maja 2019 [dostęp 2019-08-30] (pol.).
- ↑ Tygodnik Życie na gorąco nr 5, 29 stycznia 2015, s. 29
- ↑ Marysia Łobodzińska, córka Filipa Łobodzińskiego nie żyje. W: Fakt.pl [on-line]. Ringier Axel Springer Polska, 5 października 2015. [dostęp 2018-08-16].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Filip Łobodziński w bazie Filmweb
- Filip Łobodziński w bazie filmpolski.pl
- Filip Łobodziński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
|
- Absolwenci Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z TVP
- Ludzie związani ze szkołą imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Osobowości telewizyjne związane z TVN
- Polscy dziennikarze kulturalni
- Polscy aktorzy dziecięcy
- Polscy wokaliści
- Polscy gitarzyści
- Polscy wykonawcy poezji śpiewanej i piosenki literackiej
- Polscy tłumacze literatury hiszpańskojęzycznej
- Polscy latynoamerykaniści
- Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli
- Redaktorzy Radia Nowy Świat
- Urodzeni w 1959
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (III Rzeczpospolita)