Filip Łobodziński

Filip Łobodziński
Filip Łobodziński w Katowicach (2019)
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1959 Warszawa
Zawód	dziennikarz, tłumacz, muzyk, aktor
Zespół artystyczny
Zespół Reprezentacyjny

Filip Łobodziński (ur. 24 marca 1959 w Warszawie) – polski dziennikarz i tłumacz, muzyk Zespołu Reprezentacyjnego. Znany także jako aktor dziecięcy.

Życiorys

Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1978) oraz iberystykę na Uniwersytecie Warszawskim.

Film

W dzieciństwie wystąpił w filmach Abel, twój brat Janusza Nasfetera (1970), Podróż za jeden uśmiech (1971) i Stawiam na Tolka Banana Stanisława Jędryki (1973), Poszukiwany, poszukiwana Stanisława Barei (1973) oraz Mysz Wiktora Skrzyneckiego (1979). Podkładał również głos do polskich wersji językowych filmów zagranicznych. W 2009, po 30 latach przerwy, powrócił na ekran w krótkometrażowym filmie Groby.

W 2008 napisał scenariusz filmu fabularnego Dumka, do wyreżyserowania którego przygotowuje się Kasia Adamik

Wystąpił w teledysku Yugopolis i Macieja Maleńczuka Gdzie są przyjaciele moi, w którym wraz z Henrykiem Gołębiewskim odtworzył rolę z serialu Podróż za jeden uśmiech.

Muzyka

Na studiach iberystycznych, wspólnie z Jarosławem Gugałą, założył grupę muzyczną o nazwie Zespół Reprezentacyjny, z którą nagrał płyty: Za nami noc... (pieśni Lluisa Llacha) (1985), Śmierć za idee – ballady Georgesa Brassensa (1986), Sefarad (1991), Pornograf (1993), Kumple to grunt (2007) i Mur – piosenki Lluisa Llacha (2014). Zespół, w którym Łobodziński jest gitarzystą i wokalistą, wykonuje piosenki katalońskiego barda Lluisa Llacha i francuskiego piosenkarza Georges’a Brassensa. We wrześniu 2005 w Barcelonie wręczył Lluisowi Llachowi medal na 25-lecie „Solidarności”.

Od 1983 współpracuje (sporadycznie) z zespołem Filharmonia im. Romualda Traugutta, specjalizującym się w polskim repertuarze patriotycznym.

Jest autorem hiszpańskich tekstów dwóch piosenek śpiewaczki operowej Małgorzaty Walewskiej na płycie Mezzo oraz trzech polskich tekstów piosenek do płyty Ciepło zimno jazzowej wokalistki Anny Serafińskiej i piosenki „Ema”, wykonywanej przez Pawła Kukiza na płycie Yugoton.

Jest autorem wszystkich polskich tekstów na płytę I na co mi to było Justyny Steczkowskiej i serbskiej Boban i Marko Marković Orkestar.

W 2000 opublikował wspólnie z Grzegorzem Brzozowiczem książkę Sto płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury.

Napisał wstęp do wyboru piosenek hiszpańskojęzycznych, które w 2002 ukazały się na dwupłytowym wydawnictwie Vive El Amor - Tańcząc Z Bykiem Pod Rękę....

24 marca 2017 ukazało się wydawnictwo płytowe z jego tłumaczeniami piosenek Boba Dylana w aranżacjach zespołu dylan.pl (poza nim także Jacek Wąsowski z Elektrycznych Gitar, Marek Wojtczak i Tomasz Hernik z Zespołu Reprezentacyjnego oraz Krzysztof Poliński z zespołu Urszuli).

Dziennikarstwo

Od 1988 pracuje jako dziennikarz. Najpierw muzyczny w miesięcznikach „Non Stop” (1988–1989) i „Rock’n’Roll” (1990–1991), potem redaktor działu zagranicznego dziennika „Obserwator Codzienny” (1992). Od 1992 do 2000 w redakcji Wiadomości TVP1, gdzie pracował jako reporter, wydawca, korespondent zagraniczny i prezenter. Przez pewien czas (1994) prowadził program Kawa czy herbata?.

W tym czasie współpracował też z miesięcznikami „Machina” i „Max” oraz radiową Trójką.

W 1999 w Hawanie brał udział w rozmowach przedstawicieli dawnej polskiej i węgierskiej opozycji demokratycznej z dysydentami kubańskimi.

Po odejściu z telewizji krótko działał jako copywriter w agencji reklamowej Young & Rubicam, by w 2001 wejść do redakcji tygodnika „Przekrój”. Od 2004 do 2011 był dziennikarzem tygodnika „Newsweek Polska”.

Od marca do grudnia 2009 był prowadzącym wznowionego po 5 latach programu kulturalnego TVP Pegaz. 5 grudnia program ponownie znikł z anteny TVP.

Od sierpnia do października 2012 współpracował z kanałem Polsat News jako prowadzący program publicystyki międzynarodowej To był dzień na świecie.

Był współautorem wydanego przez Instytut Adama Mickiewicza kalendarza na rok 2009 – 1989 – Year of Peaceful Revolutions – 2009 – Twenty Years After. Zredagowany po angielsku kalendarz służył unaocznieniu zachodniej opinii publicznej roli Polski i Polaków w przemianach 1989 roku.

We wrześniu 2013 na antenie TVN24 zaczął prowadzić wraz z Agatą Passent program Xięgarnia.

Przez dwa lata (2013–2015) był także pracownikiem Departamentu Komunikacji Społecznej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Następnie pracował w Najwyższej Izbie Kontroli.

Tłumacz

Od 1995 tłumaczy literaturę z języka hiszpańskiego (m.in. Klub Dumas, Fechtmistrz, Szachownica flamandzka i cykl Przygody kapitana Alatriste Artura Pereza-Revertego (nagroda Instytutu Cervantesa w Warszawie za najlepszy przekład 2004 roku), Córka kanibala Rosy Montero, Zeszyty don Rigoberta Maria Vargasa Llosy, Na tropie Klingsora Jorge Volpiego), z katalońskiego oraz literaturę faktu i piosenki z języka angielskiego, głównie do filmów dziecięcych (m.in. Król Lew, Toy Story, Aladyn, Szmacianki-Gałganki, Kacze opowieści, Chip i Dale: Brygada RR) i dla teatru (piosenki Latającego Cyrku Monty Pythona).

W 1995 przetłumaczył i wykonał piosenki do dobranocki BBC Pajączek. Jest też autorem nowego przekładu autobiografii Milesa Davisa Miles. Autobiografia.

Za przekład prozy Boba Dylana Tarantula został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2019.

Życie prywatne

Jest w trzecim związku małżeńskim. Ojciec dwóch córek: starszej Julii Mafaldy Blaisdell (ze związku z pierwszą żoną Anirą Wojan) oraz Marii Łobodzińskiej (zm. 1 października 2015, ze związku z Magdaleną Łobodzińską z d. Szkolnikowską).

Publikacje

Publikacje autorskie

• (z Grzegorzem Brzozowiczem) Sto płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury, Warszawa 2000, s. 211. ​ISBN 83-207-1647-0​.
• Moja osobista historia „Murów” – obszerny tekst w antologii Zostały jeszcze pieśni... (Jacek Kaczmarski wobec tradycji), Warszawa 2010. ​ISBN 978-83-61297-92-5​.

Tłumaczenia

• Jean Vanier, „Iść naprzód”, w: id., Wspólnota, Warszawa 1985, s. 238. ​ISBN 83-7019-004-9​ (z franc.)
• Patrick Michel, Kościół katolicki a totalitaryzm, Warszawa 1995, s. 210. ​ISBN 83-7054-088-0​ (z franc.)
• Arturo Pérez-Reverte, Klub Dumas, Warszawa 1998, s. 459. ​ISBN 83-7200-151-0​ (z hiszp.)
• Mario Vargas Llosa, Zeszyty don Rigoberta, Warszawa 1999, s. 365. ​ISBN 83-7200-283-5​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Fechtmistrz, Warszawa 2000, s. 277. ​ISBN 83-7200-340-8​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Szachownica flamandzka, Warszawa 2000, s. 397. ​ISBN 83-7200-245-2​ (z hiszp.)
• Rosa Montero, Córka Kanibala, Warszawa 2001, s. 405. ​ISBN 83-7200-976-7​ (z hiszp.)
• Jorge Volpi, Na tropie Klingsora, Warszawa 2002, s. 463. ​ISBN 83-7200-099-9​ (z hiszp.)
• Alicia Giménez-Bartlett, Śmiertelny talk-show, Warszawa 2003, s. 268. ​ISBN 83-7392-045-5​ (z hiszp.)
• Pedro Mairal, Noc z Sabriną Love, Warszawa 2004, s. 144. ​ISBN 83-7391-428-5​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Kapitan Alatriste, Warszawa 2004, s. 223. ​ISBN 83-7319-569-6​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, W cieniu inkwizycji, Warszawa 2004, s. 239. ​ISBN 83-7319-613-7​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Słońce nad Bredą, Warszawa 2005, s. 239. ​ISBN 83-7319-647-1​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Złoto króla, Warszawa 2005, s. 263. ​ISBN 83-7319-745-1​ (z hiszp.)
• Arturo Pérez-Reverte, Kawaler w żółtym kaftanie, Warszawa 2006, s. 335. ​ISBN 83-7319-917-9​ (z hiszp.)
• Miles Davis, Quincy Troupe, Miles. Autobiografia, Warszawa 2006, s. 448. ​ISBN 83-923317-4-5​ (z ang.)
• Brian Johnson, Gaz do dechy. Autobiografia legendarnego frontmana AC/DC, Bielsko-Biała 2012, s. 242. ​ISBN 978-83-7642-062-2​ (z ang.)
• Roberto Malo, Francisco Javier Mateos, Marjorie Pourchet, Mama bohatera, Toruń 2012. ​ISBN 978-83-62737-11-6​ (z hiszp.)
• Juan Darién, Wojna liczb, Toruń 2012. ​ISBN 978-83-62737-12-3​ (z hiszp.)
• Carmen Laforet, Za żelazną kurtyną, Warszawa 2012. ​ISBN 978-83-244-0210-6​ (z hiszp.)
• Roberto Mezquita, Bernardo Carvalho, Orzechowy łasuch, Toruń 2012. ​ISBN 978-83-62737-14-7​ (z hiszp.)
• Joel McIver, Slayer. Krwawe rządy, Czerwonak 2013. ​ISBN 978-83-60157-74-9​ (z ang.)
• Joyce Johnson, Własnym głosem. Samotne zwycięstwo Jacka Kerouaca, Warszawa 2015. ​ISBN 978-83-61432-57-9​ (z ang.)
• Bob McCabe (red.), Monty Python. Autobiografia według Monty Pythona, Poznań 2015. ​ISBN 978-83-7976-309-2​ (z ang.)
• John Coltrane, Coltrane według Coltrane’a. Wywiady z Johnem Coltrane’em, red. Chris De Vito, Warszawa 2017. ​ISBN 978-83-942140-5-0​ (z ang.)
• Bob Dylan, Duszny kraj. Wybrane utwory z lat 1962–2012, wybór, przekład, komentarze i posłowie F. Łobodziński, Stronie Śląskie 2017. ​ISBN 978-83-65125-43-9​ (z ang.)
• Patti Smith, Tańczę boso, fotografie Frank Stefanko, Stronie Śląskie 2017. ​ISBN 978-83-65125-56-9​ (z ang.)
• Bob Dylan, Tarantula, przekład i komentarze F. Łobodziński, Stronie Śląskie 2018. ​ISBN 978-83-65125-48-4​ (z ang.)
• Pablo Neruda, Księga pytań, il. Isidro Ferrer, Toruń 2018.​ISBN 978-83-65480-38-5​ (z hiszp.)
• Simon Reynolds, Retromania. Jak popkultura żywi się własną przeszłością, Warszawa 2018. ​ISBN 978-83-942140-9-8​ (z ang.)
• Patti Smith, Nie gódź się, wiersze i piosenki z lat 1970–2012, wybór, komentarze i posłowie F. Łobodziński, fotografie Steven Sebring, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2019, ​ISBN 978-83-65125-83-5​ (z ang.)
• Quino, Mafalda. Wszystkie komiksy, tom 1, Nasza Księgarnia, Warszawa 2020, ​ISBN 978-83-10-13404-2​ (z hiszp.)
• Iban Barrenetxea, Bombastica Naturalis, Wydawnictwo Tekturka, Lublin 2020, ​ISBN 978-83-951105-8-0​ (z hiszp.)
• Salvador Espriu, Skóra byka i inne utwory, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2020, ​ISBN 978-83-66487-09-3​ (z katalońskiego)
• Jon Savage, Przenikliwe światło, słońce i cała reszta. Joy Division w ustnych relacjach, Warszawa 2020. ​ISBN 978-83-95234-94-1​ (z ang.)
• Quino, Mafalda. Wszystkie komiksy, tom 2, Nasza Księgarnia, Warszawa 2020, ​ISBN 978-83-10-13405-9​ (z hiszp.)
• John Lennon, Przestworzone rzeczy, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2020, ​ISBN 978-83-66487-26-0​ (z ang.)

Linki zewnętrzne

• Filip Łobodziński w bazie Filmweb
• Filip Łobodziński w bazie filmpolski.pl
• Filip Łobodziński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”