Fluorki
| |||||||
Ogólne informacje | |||||||
Wzór sumaryczny | F− | ||||||
Masa molowa | 19,00 g/mol | ||||||
Identyfikacja | |||||||
Numer CAS | 16984-48-8 | ||||||
PubChem | 28179 | ||||||
| |||||||
Podobne związki | |||||||
Podobne związki | chlorki, bromki |
Fluorki – związki chemiczne, sole kwasu fluorowodorowego, w których występują jony F−
. Część z nich może być trująca w dużych stężeniach.
W wodzie rozpuszczalne są fluorki litowców, amonu, chromu(III), srebra, bizmutu, cyny(II) oraz cyny(IV). Do trudno rozpuszczalnych zalicza się fluorki berylowców, cynku, glinu, manganu(III), niklu, kobaltu, żelaza(II) i (III), ołowiu, miedzi oraz kadmu. Fluorki rtęci(I) i (II) w wodzie ulegają rozkładowi.
Ze względu na hydrolizę fluorków do fluorowodoru w roztworach wodnych, są one przechowywane w naczyniach polietylenowych.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na wzmacnianie szkliwa, fluorki są wykorzystywane jako dodatki do past do zębów (oraz specjalne płyny do fluoryzacji) – fluoryzacja egzogenna oraz składnik tabletek fluorowych, wody pitnej, soli kuchennej – fluoryzacja endogenna.