Franciszek Rogowski (oficer)
| ||
 kapitan administracji
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1891 Trzemeszno | |
| Data i miejsce śmierci | 9 czerwca 1968 Włocławek | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie | |
| Jednostki | 59 Pułk Piechoty PKU Inowrocław KRU Włocławek | |
| Stanowiska | kierownik referatu | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa | |
| Odznaczenia | ||
    
| ||
Franciszek Rogowski (ur. 1 grudnia 1891 w Trzemesznie, zm. 9 czerwca 1968 we Włocławku) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 grudnia 1891 roku w Trzemesznie, w rodzinie Stanisława i Franciszki z Nowaczyków[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Armii Cesarstwa Niemieckiego[2].
„Brał czynny udział w konspiracji przygotowania powstania wielkopolskiego na terenie Inowrocławia. Jako dowódca oddziału powstańczego, brał czynny udział z bronią w ręku w walkach o oswobodzenie miasta Inowrocław oraz dalszy udział w walkach w miejscowościach - Gniewkowo, Nowa Wieś pod Bydgoszczą i Szubinem”[1].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań, a jego oddziałem macierzystym był 59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej[3]. W tym pułku służył przez kolejnych jedenaście lat[4][5][6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 360. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 56. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W 1932 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Inowrocław na stanowisko kierownika II referatu poborowego[9][10][11]. Po 5 czerwca 1935 roku został przeniesiony do Komendy Rejonu Uzupełnień Włocławek na stanowisko kierownika II referatu uzupełnień, a w 1937 roku przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów administracyjnych (grupa administracyjna)[12].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Stalagu X B Sandbostel[13] oraz Oflagach XVIII A Lienz/Drau i II C Woldenberg[14].
Zmarł 9 czerwca 1968 roku we Włocławku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 27 czerwca 1938 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[15], zamiast uprzednio (20 lipca 1932 roku) nadanego Medalu Niepodległości[16]
- Krzyż Walecznych[17]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938[18]
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy – 26 lutego 1958 roku[1]
- Medal Żelaznego Półksiężyca[19][20]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Lista odznaczonych WKP ↓.
- ↑ Lista odznaczonych WKP ↓, Zobacz fotografię wykonaną w sierpniu 1915 roku, przedstawiającą Franciszka Rogowskiego w mundurze Armii Cesarstwa Niemieckiego.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 180, 844.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 293, 425.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266, 368.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 73, 206.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 77.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 738.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XIII, 50, 587.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 46.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 295, 861.
- ↑ Straty ↓, numer jeniecki „1903”.
- ↑ Straty ↓, numer jeniecki „7776”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 40.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 73.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne „Gniazdo”. [dostęp 2019-07-25].
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-07-25].
- Jeńcy Oflagu II C Woldenberg
- Kapitanowie administracji II Rzeczypospolitej
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Trzemesznie
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
- Oficerowie komend uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Pochowani na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku
- Polacy odznaczeni Medalem Wojennym (Turcja)
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1891
- Zmarli w 1968
- Oficerowie 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej