Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Innsbrucku w 1964 r. Wraz z kolegami z reprezentacji zajął tam piąte miejsce w sztafecie 4 × 10 km, a indywidualnie był dziesiąty w biegu na 15 km stylem klasycznym. Swój największy sukces w karierze osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Grenoble, gdzie niespodziewanie triumfował na dystansie 30 km. Był pierwszym złotym medalistą olimpijskim w biegach nie pochodzącym ze Skandynawii lub Związku Radzieckiego. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Sapporo w 1972 r., gdzie zdołał zająć zaledwie 40 miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną.